บ่วงสไบ

ผีพุดจีบยืนสงบนิ่งอยู่มุมหนึ่ง เทพตามมา เธอรู้ทันดักคอไว้ก่อนว่าอย่าคิดปราม เพราะสิ่งที่ตนทำเพื่อรักษาชีวิตเขาและพวกบ่าวที่จงรักภักดี แต่เทพอ้างบาปบุญ

“พี่ไม่อยากให้น้องมีบาปติดตัวหนักข้อ”

“น้องขอรับบาปนี้ไว้เอง อภัย...ใช้ไม่ได้กับคนพาล สันดานชั่ว”

“พี่รักและห่วงน้อง บาปที่น้องทำมันจะส่งผลให้น้องต้องรับทุกข์หนักในภพหน้า”

“ไม่ว่าชาติหน้าน้องจะเจ็บปวดแสนสาหัส น้องก็ยินดี ขอให้พี่เทพแคล้วคลาด และกำจัดพวกมันสิ้นเรือน”

“พวกมันตายแล้ว น้องหยุดเถอะ” เทพเข้าจับมือขอร้อง

“พวกมันยังมีลมหายใจ...” พุดจีบไม่บอกว่าหมายถึงใคร ดวงวิญญาณเธอหายไปต่อหน้า

อยู่ ฉ่ำและบุญช่วยกันเอาเสื่อมัดศพทับกับยอดมาวางที่หน้าเรือน เมี้ยนเบียดพวกทาสเข้ามากระทืบศพทั้งสอง ด่าว่าสารพัด เจิมกับเรียมช่วยกันห้าม แต่เมี้ยนสะบัด

“ปล่อยข้า พวกมันกระทำเลวหนัก ข้าจะกระทืบให้จมดิน ลงต่ำไปยังขุมนรกที่ลึกที่สุด”

“ป้าพอการเถอะ มันตายแล้วก็ขอให้แล้วต่อกัน” เทพเข้ามาห้าม

เมี้ยนยกมือไหว้ปลาบปลื้ม “คุณเทพเมตตามันเกินไปเจ้าค่ะ พวกเรารู้ความจริงสิ้นแล้ว ว่าพวกมันคิดขืนใจคุณหนู ยังกระทำเลวฆ่าคุณหลวงคุณเยื้อน อิฉันเจ็บแค้นแทนคุณหลวง คุณเยื้อน ถึงมันตายก็อยากแล่เนื้อเอาเกลือทา”

“ผูกใจเจ็บกระทำซ้ำเติมใช่ทำให้ใจเราสงบ รังแต่เป็นทุกข์ ใช่ว่าฉันไม่โกรธแค้นพวกมัน แต่ฉันตรองคิด ฉันอาฆาตแค้นก็ไม่ช่วยให้น้องพุดจีบ คุณหลวง คุณเยื้อนฟื้นกลับมา ฉันยังจดจำคำสอนของหลวงปู่...อย่ายึดมั่นถือมั่น อาฆาตแค้น ไม่ใช่ของเรา ความพยาบาทไม่ใช่หน้าที่ของเรา...ถ้าทุกคนยังเชื่อในผลแห่งกรรม ก็ขอให้หยุดเถอะ ลองฉันกระทำย่ำยีพวกมัน ชาติหน้าพวกมันก็ย้อนกลับมาเอาคืนไม่รู้จักจบสิ้น รึมีใครอยากเกิดมาร่วมทุกข์กับคนชั่วพรรค์นี้อีก”

พวกบ่าวต่างยกมือไหว้ไม่ขอรับ เทพย้ำว่าหนทางเดียวที่จะหลุดพ้น จงตัดกรรม แล้วเขาก็ขออโหสิกรรมจากศพทั้งสอง เจิม เรียมร่วมขออโหสิกรรม เมี้ยนยกมือไหว้ทั้งที่สีหน้ายิ้มหยัน

ลับหลังเมี้ยนสะใจที่ทับกับยอดตาย หมดเสี้ยนหนามตำใจ ไม่มีใครรู้ว่าตนคบคิดชั่วด้วย แต่ชดหวาดหวั่นตามคำของเทพกลัวต้องรับกรรม เมี้ยนหัวเราะร่าว่ากรรมตามไม่ทันแล้วนึกเจ็บใจที่แก้วยังไม่ตายไปอีกคน ชดขอให้คิดเสียว่ามันมีบุญ เมี้ยนกลับแค้นใจคิดกำจัดแก้วให้ได้

ooooooo

แก้วตกใจกับฤทธิ์เดชของผีพุดจีบ ลากมิ่งวิ่งหนีไปทางกระท่อมเหมแต่ไม่ทันถึง ผีพุดจีบตามมาใช้สไบมัดขามิ่งจนล้มคว่ำ มิ่งร้องให้ช่วย แก้วไม่รู้จะทำอย่างไรวิ่งหนีไปกระท่อมปล่อยมิ่งเผชิญชะตากรรมลำพัง ผีพุดจีบลากมิ่งไปไม่ทันไรสไบขาดผึง มิ่งพ้นพันธนาการรีบวิ่งหนี

เหมยืนจังก้าหน้ากระท่อมส่งเสียงกร้าว “มึงเข้ามาไม่ได้ กูลงอาคมล้อมไว้แล้ว!”

เสียงกรีดร้องคำรามพร้อมลมพัดใส่หน้า แก้วกับมิ่งต้องเอามือปิดหู จนลมสงบ แก้วรีบขอให้เหมช่วย