บ่วงสไบ

แก้วผลักเรียมแล้วเดินออกจากห้องคุณเยื้อน ประกาศกร้าวให้บวบ ดีและทาสคนอื่นๆฟัง ถ้าใครหาสไบเจอจะตกรางวัลอย่างงาม พวกทาสตาลุกวาว ขึ้นเรือนช่วยกันรื้อค้น เจิมกับเรียมพยายามห้าม

“พวกเอ็งขึ้นมาวุ่นวายบนเรือน ข้าจะให้คุณเทพลงหวาย!”

“คุณเทพเป็นเจ้าเรือน พวกเอ็งจะทำอะไรก็เกรงใจ เชื่อฟังเจ้าเรือน”

แก้วเห็นพวกทาสยำเกรง ก็ประกาศอีกว่า “ฉันเป็นเมียพี่เทพ พี่เทพก็ลงใจให้ฉัน!”

เรียมสวนว่าแก้วไม่ใช่เมียตบเมียแต่ง แก้วสวนว่าลูกในท้องเป็นลูกเทพ เรียมท้าให้รอลูกคลอดแล้วดูว่าหน้าเหมือนพวกทาสคนไหน แก้วปรี๊ดเงื้อมือจะตบ อบรีบปรามดึงแก้วไว้ แล้วหันมาขอร้องเจิม

“พี่เจิม...สัปเหร่อบอกว่าวิญญาณคุณหนูผูกดวงจิตกับสไบผืนนั้น มีหนทางเดียวที่จะปลดปล่อยวิญญาณคุณหนูได้ ต้องเอาสไบสีดอกตะแบกให้สัปเหร่อทำพิธี...ฉันขอให้พี่เห็นแก่พวกบ่าวไพร่ในเรือนด้วย”

บวบ ดีและพวกทาสช่วยกันยกมือไหว้ขอร้อง เจิมกับเรียมลังเล แก้วเร่งทุกคนช่วยกันรื้อค้น เจิมกับเรียมตัดสินใจเดินกลับเข้าห้องคุณเยื้อน แก้วยิ้มสมใจสั่งทุกคนเร่งมือ

เทพอยู่ในห้องพระได้ยินเรื่องราวที่อบพูด ครุ่นคิดตัดสินใจ ในขณะที่เรียมแย็บถามเจิมว่าทำไมยอมให้พวกแก้วดับวิญญาณคุณหนู เจิมย้อนถามว่าอยากเห็นคุณหนูก่อบาปอีกหรือ เรียมส่ายหน้าหันไปนั่งทำงานเศร้าๆ

สุดท้ายไม่มีใครหาสไบเจอ หีบใส่ผ้าถูกยกออกมาวางเรียงรายกลางเรือน แก้วพยายามคิดว่าสไบจะอยู่ไหน แล้วนึกได้ว่ายังไม่ได้ค้นห้องพระอีกห้อง จึงค่อยๆเดินตรงไป พอเข้าในห้องก็มองหาว่าสไบจะซ่อนที่ไหนได้บ้าง รื้อค้นหีบทุกใบก็ไม่เจอ พลันสายตาเห็นกำปั่นจึงรีบไปลากออกมาเปิดไม่พบสิ่งใด...ด้วยความโมโหถีบกำปั่นไปกระแทกหิ้งพระบูชาสบถว่าสไบอยู่ไหน

เจิมเก็บข้าวของในห้องคุณเยื้อน มองผ่านหน้าต่าง เห็นเทพเดินตรงไปท้ายเรือน ในมือกำสไบสีดอกตะแบกอยู่ เรียมเดินมายืนข้างๆเห็นสิ่งเดียวกันก็ต่างแปลกใจที่สไบผืนนั้นอยู่กับเทพ

ขณะที่เทพถือสไบสีดอกตะแบกวิ่งไปท้ายเรือน มิ่งผ่านมาเห็นก็ยิ้มอย่างพอใจรีบไปหาแก้ว ระหว่างนั้น เจิมกับเรียมเร่งรีบลงเรือนจะตามเทพ แก้วหันมาเห็นเกิดความสงสัยร้องถาม มิ่งวิ่งสวนมาบอกว่าเจอสไบแล้ว ทุกคนชะงักรอฟังด้วยความอยากรู้...

เทพถือสไบมาที่ท้ายเรือนพร้อมคบไฟในมือ ตัดสินใจจะเผาสไบผืนนี้ ราวกับผีพุดจีบรับรู้ เกิดลมพัดกระหน่ำ ท้องฟ้าปั่นป่วนแปรเปลี่ยนเป็นสีดำทะมึน เทพเงยหน้ามองด้วยความแปลกใจ...เจิมกับเรียมซึ่งวิ่งตามมาแปลกใจกับความแปรปรวนนี้

เสียงวี้ดว้ายดังขึ้นที่หน้าโรงครัว พวกทาสแตกตื่นที่เห็นท้องฟ้ามืดครึ้มลมพัดกระโชก เมี้ยนเดินออกมาโวยวายแหกปากอะไรกันอย่างกับไฟไหม้เรือน พวกทาสชี้ให้ดูท้องฟ้า เมี้ยนหน้าเจื่อน ชดขยับเข้าหาถามมันเกิดอาเพศอะไร

“ลงฟ้ามืดทีไร ผีคุณหนูก็ออกมาเยือน”

ทุกคนแตกตื่นสุมหัวเบียดกันด้วยความกลัวสิ่งที่เมี้ยนพูด

ooooooo