ตะวันอาบดาว
ตอนที่ 3
แววตาลุกโชนของช่อแพรทำให้เมทินียิ่งได้ใจ แกล้งแหย่ “ก็อย่างเช่นคนที่อาจหึงศิวัชเลยเข้าไปทำลายห้องของหลานดาว หรือไม่ก็คนที่หึงหลานดาวแล้วไปทำลายโต๊ะของนายศิวัช...อะไรทำนองนี้ไงคะ”
ช่อแพรปรายตามองเลขาสาวที่แกล้งแขวะเธอ ก่อนทำเสียงขำในลำคอจนเมทินีอดแปลกใจไม่ได้
“มีอะไรเหรอคะ”
“เธอไม่แปลกใจเลยเหรอว่าเธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของปราณนท์แท้ๆ แต่ทำไมเขาถึงให้เธอเป็นได้แค่เลขาฉัน”
วาจาถากถางที่ช่อแพรมักใช้กับเธอทุกครั้งที่มีโอกาสทำให้เมทินีต้องข่มอารมณ์สุดความสามารถ พลันมือถือเธอก็ดังเพราะมีคนโทร.แจ้งเรื่องคนงานไซต์ก่อสร้างรวมตัวประท้วง!
ooooooo
คนงานไซต์ก่อสร้างรวมตัวประท้วงเรียกร้องค่าแรงเพิ่ม ช่อแพรเรียกประชุมฝ่ายที่เกี่ยวข้องด่วน โดยจงใจเรียกศิวัชกับดาวประดับให้มาร่วมฟัง ก่อนประกาศคำสั่งมอบหมายงานนี้ให้ดาวประดับ
“ฉันอยากให้เธอจัดการเรื่องนี้”
ดาวประดับอึ้งมาก เช่นเดียวกับผู้ร่วมประชุมคนอื่น ช่อแพรเห็นดังนั้นก็แกล้งพูดกดดัน
“นี่เป็นโอกาสดีที่เธอจะพิสูจน์ว่าที่เธอได้ทำงาน ในนี้เป็นเพราะฝีมือ...ไม่ใช่เพราะร้องเพลงเก่งอย่างเดียว”
คำพูดท้าทายของน้าสาวทำให้ดาวประดับฮึดสู้ ตอบตกลงโดยมีข้อแม้
“ดาวขอทำเรื่องนี้กับศิวัชได้ไหมคะ”
ดาวประดับสลับเป็นฝ่ายรุก ช่อแพรกำหมัดแน่น ข่มใจสวนถามหลานสาว
“เธอรู้ใช่ไหมว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ”
“แล้วทำไมน้าช่อถึงคิดว่าดาวเล่นล่ะคะ ดาวรู้ว่าอะไรเป็นอะไร”
“ถ้าอย่างนั้นบอกให้ฉันกับทุกคนรู้หน่อยสิว่าเธอกับศิวัชจะทำยังไง”
“ดาวก็อยากจะบอกเหมือนกันนะคะ แต่ไม่เอาดีกว่า...ให้น้าช่อรู้แบบเซอร์ไพรส์น่าจะ...”
จงใจพูดไม่จบแล้วเหยียดยิ้ม เล่นสงครามประสาทกับน้าสาว สีหน้าร้อนรนของน้าสาวทำให้ดาวประดับสะใจมาก รีบหันไปชวนศิวัชซึ่งยืนมองคนโน้นคนนี้งงๆ “ไปกันเถอะค่ะ เดี๋ยวน้าช่อจะหาว่าเราเล่นๆอีก”
ศิวกรในคราบศิวัชรู้ทันความคิดดาวประดับ เมื่อเห็นว่าอยู่ตามลำพังก็อดแหย่ไม่ได้
“ถ้าคุณสะใจพอแล้วก็ช่วยบอกผมทีว่าคุณจะให้ผมไปทำอะไร”
“ก็นายมีหน้าที่สร้างภาพลักษณ์ให้กับองค์กรไม่ใช่เหรอ นี่ฉันกำลังให้โอกาสนายสร้างผลงานเลยนะ”
“ผมไม่ใช่ของเล่นให้คุณกับคุณช่อเอาไว้เล่นสนุกกัน”
“สำคัญตัวผิดหรือเปล่า คิดว่าฉันจะเอาชื่อเสียงของบริษัทมาแลกกับความสะใจเล็กๆน้อยๆหรือไง”
ดาวประดับแสร้งทำขึงขัง ศิวกรดูออกและคร้านจะต่อปากต่อคำด้วย ขอตัวกลับไปทำงานอื่นดื้อๆ ดาวประดับเห็นท่าไม่ดียื่นข้อเสนอจะคืนคอมพิวเตอร์ให้หากเขายอมไปด้วย ศิวกรตอบตกลง โดยแอบโทร.บอกเมฆให้ช่วยหาเบาะแสจากพวกตำรวจเรื่องขโมยขึ้นออฟฟิศเมื่อคืนก่อน
ooooooo
คนงานไซต์ก่อสร้างลุกฮือจนโฟร์แมนคุมหน้างานกำลังจะเอาไม่อยู่ ดาวประดับขับรถมาถึงก็จะพรวดพราดไปดู ศิวกรในคราบศิวัชต้องรั้งไว้ โพล่งถามเสียงเข้ม
“ผมอยากรู้ว่าคุณจะทำยังไง”
“เอาตรงๆไหม...ฉันยังไม่รู้”
“นี่คุณไม่รู้ใช่ไหมว่าเวลาที่อยู่ในการประท้วงมันตึงเครียดแค่ไหน”
“ทำไม...แล้วนายเคยอยู่หรือไง”
ศิวกรถอนใจเหนื่อยหน่าย รู้ดีเพราะประสบการณ์ การเป็นนักข่าวภาคสนามหลายปีแต่พูดไม่ได้ ได้แต่ส่งสายตาเอือมระอาให้เธอแล้วเตือนสติ
“นี่คุณไม่ต้องเอาชนะผมทุกเรื่องก็ได้นะ ถ้าคุณยังไม่มีวิธีที่จะจัดการผมไม่ยอมให้คุณลงไปเด็ดขาด!”
