ตะวันอาบดาว
ตอนที่ 3
ปราณนท์รู้เรื่องดาวประดับเปลี่ยนสถานที่จัดงานในเช้าวันเดียวกัน แปลกใจแต่ไม่คิดต่อว่าลูกสาวบุญธรรมเพราะคิดว่าเป็นสิ่งที่เธอต้องการ
ดาวประดับปล่อยให้บริษัทรับจัดงานดูแลเรื่องงานเลี้ยง ส่วนตัวเองขับรถพาศิวัชออกนอกเมือง ศิวกรในคราบศิวัชเห็นถนนหนทางรอบตัวก็โพล่งถาม
“อย่าบอกนะว่าจะพาผมไปเล่นน้ำทะเล”
“ทำไม...ก็พวกสร้างภาพลักษณ์ให้องค์กรเขาชอบปลูกป่าโกงกาง เก็บขยะชายหาดไม่ใช่เหรอ”
น้ำเสียงเย้ยหยันของดาวประดับทำให้ศิวกรรู้ว่าเสียรู้เธอแล้ว กระนั้นก็ไม่ยอมแพ้ ย้อนถามตรงๆ
“ที่จริงเราหาร้านอาหารนั่งกินข้าว เคลียร์กันไปก็น่าจะพอนะ คุณแค่ต้องการใช้ผมยั่วคุณช่อแพรไม่ใช่เหรอ”
“นายคงคิดว่าตัวเองฉลาดมากล่ะสิ ฉันไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น ก็อย่างที่บอก...ฉันก็แค่อยากฝึกงานเท่านั้นเอง”
ดาวประดับเฉไฉไม่ยอมรับ กระนั้นก็อดสงสัยการกระทำของเขาไม่ได้
“แล้วถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆทำไมนายถึงกล้ามากับฉัน”
“ผมแค่อยากพิสูจน์อะไรบางอย่าง ก็ถ้าผมกับคุณช่อแอบคบกันอย่างที่มีข่าวกันจริงๆ ป่านนี้คุณช่อคงจะโทร.ตามผมจนคุณไม่ได้ขับรถสบายๆอย่างนี้แน่”
เหตุผลของเขาทำให้ดาวประดับหน้าตึง โต้อย่างไม่ยอมแพ้
“นี่ก็เกือบสองชั่วโมงแล้ว ทำไม...นายกำลังจะบอกว่ามันเป็นแค่ข่าวลือล่ะสิ”
“คุณรู้ไหมว่าทำไมคุณช่อถึงไม่โทร.หาผม”
“เพราะฉันอยู่กับนายมั้ง”
“เพราะผมไม่ได้เอามือถือมาต่างหาก”
ศิวกรสวนกวนๆ ดาวประดับจะปรี๊ดแต่ก็ถูกเขาดักคอ
“คุณเองก็คงคิดว่าตัวเองฉลาดมากเหมือนกันล่ะสิ ผมเองก็ไม่ได้คิดอะไรอย่างที่คุณคิดเหมือนกัน”
“แล้วทำไมนายถึงไม่เอามือถือมา”
“ก็คุณบอกว่าคุณมีเรื่องจะคุยกับผม ผมก็คิดว่าจะคุยนิดเดียว ใครจะคิดว่าคุณจะพาผมไปปลูกป่าโกงกางล่ะ”
วาจายอกย้อนของเขาทำให้ดาวประดับเจ็บใจและเสียหน้า เลยคิดเอาคืนด้วยการแกล้งทำเหมือนรถเสีย ไล่เขาลงไปดูและขับรถหนีดื้อๆ ศิวกรได้แต่มองตามด้วยความแค้นใจ ไม่คิดเลยจะเสียรู้เธอแบบนี้
ooooooo
ช่อแพรกระวนกระวาย เพียรโทร.หาดาวประดับแต่อีกฝ่ายไม่ยอมรับสาย ศิวกรเจ็บใจที่พลาดท่าให้ดาวประดับแต่ไม่คิดเปลี่ยนใจเรื่องแผนจะให้เมฆแอบเข้าไปตรวจสอบภาพจากกล้องวงจรปิดในคืนนี้
ศิวกรโทร.นัดแนะกับเมฆระหว่างที่ตนเองหาทางเข้ากรุงเทพฯไปร่วมงานเลี้ยง ดาวประดับไม่ได้คิดถึงเขาอีกเลยแต่แต่งตัวสวยไปร่วมงานของตัวเองด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เห็นฉัตรชิตาเดินสอดส่ายทั่วงานก็ปรี่ไปทัก
“งานใช้ได้ไหมคะ...คุณหญิงฉัตร”
ฉัตรชิตาเห็นหน้าเพื่อนรักก็เบิกตาโต “ดาว! นี่แกหายไปไหนมาทั้งวันเนี่ย”
“ก็...ไปทำบุญโปรดสัตว์ปล่อยนกปล่อยปลา ปล่อยหมาปล่อยแมว”
ดาวประดับเปรยขำๆ แต่ฉัตรชิตาไม่เข้าใจถามเสียงเครียด
“แต่แกออกไปกับศิวัชเขาไม่ใช่เหรอ”
สีหน้าจริงจังของเพื่อนรักทำให้ดาวประดับนึกขัน แต่ไม่ทันตอบศิวกรในคราบศิวัชก็โผล่มาให้ฉัตรชิตาซักฟอก
“ศิวัช...ตกลงพายัยดาวไปฝึกงานอะไร เห็นบอกว่ามีไปปล่อยนกปล่อยปลา ปล่อยหมาปล่อยแมวด้วยเหรอ”
ศิวกรในชุดออกงานดูดีมองดาวประดับแล้วเหยียดยิ้ม “ก็พอดีงานแผนกเรามันต้องสร้างภาพลักษณ์ที่ดีให้องค์กรไง แต่การจะสร้างภาพลักษณ์ที่ดีได้มันต้องดีจากภายในก็เลยต้องให้คุณดาวเขาทำบุญเยอะหน่อย”
ดาวประดับไม่สะทกสะท้าน พูดกระทบเขาผ่านเพื่อนรัก
