ตะวันอาบดาว
ตอนที่ 3
“แล้วแกคิดว่าไอ้ของนั่นมันคืออะไร”
ไม่มีใครรู้ว่าของที่ศิวัชเก็บไว้คืออะไร ดาวประดับก็ไม่รู้ มัวอารมณ์ดีที่ได้เอาคืนช่อแพรเมื่อคืน ปราณนท์ยังไม่หายเคืองลูกสาวบุญธรรม เรียกมาเตือน
เช้าวันต่อมาให้อยู่ห่างจากศิวัช
ดาวประดับแกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้ “น่ารักจังเลย มีหวงลูกสาวด้วย”
“สัญญากับพ่อสิ”
ปราณนท์ไม่ตลกด้วย ย้ำด้วยน้ำเสียงจริงจังจนดาวประดับเริ่มหงุดหงิด
“ที่พ่อไม่อยากให้ดาวยุ่งกับศิวัชเพราะห่วงดาว...หรือว่าห่วงน้าช่อกันแน่คะ”
ถ้อยคำรู้ทันของลูกสาวทำให้ปราณนท์ชะงัก ไม่ทันโต้ช่อแพรก็โผล่มาเสียก่อน
ดาวประดับเห็นหน้าช่อแพรก็อดแหย่ไม่ได้
“อรุณสวัสดิ์ค่ะน้าช่อ เมื่อคืนหลับสบายดีไหมคะ”
“แล้วทำไมฉันต้องนอนไม่หลับด้วยล่ะ”
“อ๋อ...พอดีหน้าคุณน้าเมื่อคืนดูไม่ค่อยสบายดาวก็เลยคิดว่าอาจจะนอนไม่หลับ แต่ถ้าหลับสบายดีก็ดีแล้วค่ะ”
ช่อแพรเหยียดยิ้ม ตอกหลานสาวคนเดียวเสียงเรียบ “ขอบใจนะที่เป็นห่วง ที่เห็นหน้าฉันไม่ค่อยสบายคงเป็นเพราะฉันสะอิดสะเอียนน่ะ
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอาหารหรือเพราะอะไร”
“แต่ยังไงก็ต้องขอบคุณน้าช่อนะคะ ไม่อย่างนั้นดาวคงไม่มีคืนที่สนุกอย่างเมื่อคืน”
“เมื่อคืนที่ฉันยอมเพราะมันเป็นคืนของเธอ แต่ถ้าเรื่องสนุกจริงๆล่ะก็...หลังจากนี้ต่างหาก”
ไม่ทันขาดคำ คำขู่ของช่อแพรก็เป็นจริงเมื่อเมทินีโทร.มาแจ้งเรื่องออฟฟิศโดนขโมยขึ้นเมื่อคืน!
ooooooo
เมฆจัดแจงลบภาพทั้งของตนและผู้บุกรุกในกล้องวงจรปิดตั้งแต่เมื่อคืน เช้าวันนี้ก็แสร้ง
ทำเป็นไม่รู้เรื่อง เดินมาสมทบฉัตรชิตาที่กำลังมุงดูเจ้าหน้าที่ตำรวจตรวจสอบสถานที่เกิดเหตุ
ธาดาสารวัตรหนุ่มรูปหล่อนั่นเองที่มาตรวจสอบที่เกิดเหตุ โดยมีช่อแพรและดาวประดับร่วมสอบปากคำในฐานะผู้เสียหาย โดยเฉพาะดาวประดับที่ห้องโดนรื้อกระจุย
“พวกมันทำร้ายเจ้าหน้าที่อาคาร เข้าไปห้องควบคุมวงจรปิดแล้วลบฮาร์ดไดรฟ์ข้อมูลเมื่อคืนทิ้ง”
“นายกำลังจะบอกว่ามันไม่ใช่โจรธรรมดาหรือไง”
ดาวประดับถามเสียงเครียด ธาดาไม่ตอบคำถามแต่ขอตัวไปสอบปากคำศิวัช ผู้เสียหายอีกคนที่โต๊ะโดนรื้อ เมฆได้ยินก็แอบโทร.เตือนเพื่อนรัก แต่ศิวกรไม่ยี่หระ รอต้อนรับสารวัตรหนุ่มด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“เมื่อคืนนี้มีคนบุกเข้ามาในออฟฟิศแล้วบุกเข้าไปในห้องของคุณดาวประดับ”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมครับ อย่าบอกนะว่าสารวัตรคิดว่าผมเป็นคนร้าย ที่จริงผมก็อยู่ในงานเลี้ยงกับสารวัตร”
“ผมยังไม่ได้บอกว่าคุณเป็นคนร้าย แต่ที่ผมบอกว่าเกี่ยวกับคุณเพราะนอกจากคนร้ายจะบุกค้นห้องคุณดาวแล้ว โต๊ะที่มันค้นอีกโต๊ะนึงก็คือโต๊ะของคุณ”
“แล้วสารวัตรต้องการถามอะไรกับผมเหรอครับ”
ธาดายื่นนามบัตรพร้อมเอ่ยเสียงเรียบ “ผมแค่จะลองให้คุณศิวัชขึ้นไปดูข้าวของของคุณว่ามีอะไรหายไปไหม แล้วช่วยโทร.บอกผมแล้วกัน”
พูดจบก็ผละไป ทิ้งศิวกรให้มองหน้าเครียด สังหรณ์ใจว่าสารวัตรหนุ่มคนนี้จะทำให้เรื่องยุ่งกว่าที่คิด
ช่อแพรปล่อยให้ธาดาทำตามหน้าที่ ส่วนตัวเองเข้ามาทำงานในห้อง เมทินีเห็นท่าทางหยิ่งของเจ้านายสาวก็อดหมั่นไส้ไม่ได้ แกล้งถาม
“คุณช่อไม่สงสัยเหรอคะว่าทำไมไอ้ขโมยนั่นถึงได้รื้อแค่ห้องของหลานดาวกับโต๊ะของนายศิวัช”
“เอาเวลาที่เธอสงสัยไปทำอย่างอื่นดีกว่าไหม”
“แหม...แต่คุณช่อก็น่าจะสนใจสักนิดนึงก็ยังดีนะคะ หรือว่าจะมีคนไม่พอใจสองคนนั้นคะ”
