ตะวันอาบดาว
ตอนที่ 3
พูดพลางชูกุญแจรถเธอ ดาวประดับจะแย่งคืนแต่เขาชักมือหนี ก่อนเอ็ดแบบไม่จริงจังนัก
“นี่คุณ...ให้ผมขับไปส่งวันนึงไม่เป็นไรหรอกน่า ขาคุณเจ็บอย่างนี้ขับเองไม่ปลอดภัยนะ...ตกลงตามนั้น”
ศิวกรถือวิสาสะเข็นรถที่เธอนั่งไปขึ้นรถ ดาวประดับ ไม่มีทางเลือกต้องยอมแบบเสียไม่ได้ สองหนุ่มสาวเถียงกันตลอดทางโดยไม่รู้ว่าช่อแพรแอบมองตามด้วยความหึงหวง...ไม่ชอบใจเลยที่ศิวัชใกล้ชิดกับดาวประดับ!
ooooooo
ศิวกรในคราบศิวัชขับรถมาส่งดาวประดับถึงบ้าน ดาวประดับอารมณ์เย็นลง ตัดสินใจเปิดอกเรื่องช่อแพร
“ฉันอยากให้นายเลิกกับน้าช่อ”
“คงจะไม่ได้”
“งั้นนายก็ยอมรับแล้วใช่ไหมว่านายคบกับน้าช่ออยู่”
ท่าทางเอาเรื่องของเธอทำให้ศิวกรต้องลอบถอนใจ เอ่ยเสียงเรียบ
“ที่ผมเลิกไม่ได้เพราะอะไรรู้ไหม...เพราะผมกับคุณช่อเราไม่ได้เป็นอะไรกัน”
ดาวประดับอึ้งกับเหตุผลของเขา ศิวกรยักไหล่ไม่ยี่หระ “คุณจำไม่ได้หรือไงว่าผมความจำเสื่อม ถ้าคุณมีหลักฐานว่าผมกับคุณช่อแอบคบกันจริงๆล่ะก็ผมเองก็อยากเห็นเหมือนกัน”
“ไม่ต้องท้า รับรองนายได้เห็นแน่!”
แหวจบก็ผลุนผลันเข้าบ้าน ศิวกรมองตามขำๆ ก่อนเปลี่ยนเป็นหน้าเครียดเมื่อเมฆโทร.บอกเรื่องคอมพิวเตอร์ของศิวัชไม่มีไฟล์ต้องสงสัย นักข่าวหนุ่มคิดหนักเพื่อหารือกับเมฆเช้าวันต่อมาเรื่องพฤติกรรมของศิวัชก่อนตาย
“เมื่อคืนฉันนอนคิดทั้งคืนว่าในเมื่อในคอมพ์ไม่มีอะไร แล้วไอ้วัชมาทำอะไรที่คอมพ์ก่อนจะออกไปหาไอ้พวกนั้น เป็นไปได้ไหมว่าไอ้วัชมาคืนนั้นเพื่อย้ายมันออกจากคอมพ์”
“ก็อาจจะเป็นไปได้...”
เมฆคงวิเคราะห์ได้มากกว่านั้นหากฉัตรชิตาจะไม่มาตามศิวัชไปพบช่อแพร ศิวกรในคราบศิวัชนิ่วหน้าแต่ก็รีบไปพบผู้บริหารสาวแต่โดยดี ไม่รู้เลยว่าดาวประดับที่เพิ่งมาถึงออฟฟิศก็รีบไปหาน้าสาวเช่นกันหลังรู้จากเมทินีว่าช่อแพรเรียกศิวัชเข้าพบเรื่องแก้ปัญหาการประท้วงของคนงานเมื่อวาน
ช่อแพรนอนแทบไม่หลับทั้งคืน กระทั่งเช้าวันต่อมาก็อดใจไม่ไหวสั่งให้ศิวัชเข้าพบ ศิวกรลอบจับสังเกตอาการของผู้บริหารสาวแต่ไม่พบอะไรผิดปกติ
“คุณช่ออยากพบผมเหรอครับ”
“ฉันรู้เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานแล้ว...ดีมาก”
“ถ้าอย่างนั้นคุณช่อก็น่าจะทราบว่าผมไม่ได้ทำอะไรเลย”
ศิวกรในคราบศิวัชอธิบายเสียงเรียบ ช่อแพรตั้งท่าจะพูดบางอย่างแต่ดาวประดับก็โผล่เข้ามาเสียก่อน
“พอดีดาวได้ยินอาเมบอกว่าน้าช่อกำลังคุยกับศิวัช ดาวเลยคิดว่าน้าช่อคงอยากรู้รายละเอียดเมื่อวาน”
ช่อแพรเอ่ยเสียงเย็น “ฉันรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว”
“อ้าวเหรอคะ ถ้าอย่างนั้นน้าช่อกำลังจะนัดศิวัชเขาไปตกรางวัลให้หรือเปล่าคะเนี่ย”
ดาวประดับอดไม่ได้จะค่อนแคะน้าสาว ช่อแพรไม่สะทกสะท้าน สวนอย่างใจเย็น
“ฉันจะเห็นแก่ความดีที่เธอทำให้บริษัทไม่ต้องเสียผลประโยชน์ คราวนี้ฉันจะไม่ถือโทษกับคำพูด ของเธอ เรื่องเมื่อวานเธอทำดีมากนะ...ดีจนฉันอยากให้รางวัล แต่เสียดายที่ฉันคงต้องให้ศิวัชเพราะเขาเป็นหัวหน้าแผนก”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ดาวพอจะรู้อยู่ว่าอะไรเป็นอะไร แล้วก็พอจะรู้ว่ารางวัลที่น้าจะให้ศิวัชเขาเป็นอะไรด้วยซ้ำ”
ช่อแพรแสยะยิ้มก่อนมีคำสั่งพักงานศิวัชอย่างไม่มีกำหนด!
ศิวกรในคราบศิวัชตะลึงมาก ไม่ต่างจากดาวประดับ ช่อแพรไม่ปล่อยให้สงสัยนาน อธิบายเสียงเข้ม
“สิ่งที่ดาวประดับทำเมื่อวานช่วยบริษัทไว้ก็จริง แต่มันแสดงออกถึงความไม่เป็นมืออาชีพ! ในฐานะที่เธอเป็นหัวหน้าแผนกเธอต้องรับผิดชอบในสิ่งที่คนในความดูแลของเธอทำ”
