ตะวันอาบดาว
ตอนที่ 3
ชื่อของศิวัชทำให้ช่อแพรชะงัก ก่อนตอบเสียงเรียบ
“ก็ไม่เห็นจะแปลกอะไรนี่ ศิวัชเป็นพนักงานของฉัน ฉันแค่อยากรู้ว่าเรื่องที่เขาหายไปมันจะตรงกับที่เขาเล่าหรือเปล่า ฉันตรวจสอบพนักงานของฉัน...คงไม่ผิดอะไรใช่ไหม”
ธาดารับฟังเหตุผลของช่อแพรด้วยท่าทีนิ่งสงบ ก่อนขอตัวกลับเวลาต่อมา ช่อแพรเดินไปส่ง
“หวังว่าสารวัตรคงจะไม่ติดใจอะไรแล้วนะคะ...จะแวะไปหาดาวประดับหน่อยไหม”
“เอ่อ...ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมต้องรีบกลับไปทำงานต่อ”
“ฉันลืมไป ยังไงเย็นนี้เธอก็คงไปด้วยอยู่แล้วนี่”
“ไปไหนเหรอครับ”
“อ้าว...นี่ดาวประดับไม่ได้บอกเธอเรื่องงานเลี้ยงต้อนรับคืนนี้หรอกเหรอ”
สีหน้างุนงงของสารวัตรหนุ่มทำให้ช่อแพรลอบยิ้มร้าย แกล้งพูดปั่นหัว “ดาวประดับคงวุ่นกับงานที่ฉันให้น่ะเลยลืมบอกคนนั้นคนนี้ แต่ฉันคิดว่ายังไงดาวเขาต้องอยากให้เธอไปงานคืนนี้ด้วยอยู่แล้ว”
ธาดาน้อยใจมากแต่พยายามเก็บอาการ ขอตัวกลับดื้อๆ ช่อแพรมองตามยิ้มๆ ก่อนหุบฉับเมื่อทราบจากเมทินีเลขาสาวว่าดาวประดับพาศิวัชไปดูงานข้างนอกแบบสองต่อสอง!
ooooooo
ที่แท้แผนดาวประดับคือลวงศิวัชออกจากห้องเพื่อเปิดโอกาสให้ฉัตรชิตาค้นโต๊ะเขา แต่ไม่ทันได้เรื่องช่อแพรก็โผล่มาและได้รู้ว่าศิวัชลืมมือถือไว้ที่โต๊ะ
ช่อแพรร้อนรนด้วยความหึงหวง ซึ่งเป็นสิ่งที่ดาวประดับต้องการและศิวกรในคราบศิวัชก็รู้ดี
“ผมว่าเรื่องที่คุณจะคุยกับผมคงจะเป็นเรื่องที่สำคัญมาก”
ดาวประดับชะงัก จะเถียงแต่ถูกเขาตัดหน้า
“ไม่ถูกเหรอ ไม่อย่างนั้นคุณคงไม่ออกมาคุยในที่ลับหูลับตาคนอย่างนี้”
“ถ้าอย่างนั้นนายคงต้องทำความเข้าใจซะใหม่ เพราะนายไม่ได้สำคัญกับฉันขนาดนั้น แล้วที่ฉันพานายมาที่ลานจอดรถฉันก็ไม่ได้จะคุยกับนาย”
พูดพลางแสยะยิ้ม ก่อนสมใจเมื่อมือถือของเธอดัง ช่อแพรนั่นเองที่โทร.หาด้วยน้ำเสียงเอาเรื่อง
“เธออยู่ไหน!”
“ทำไมเหรอคะน้าช่อ”
“นี่มันเวลางาน...การจะไปไหนมาไหนควรมีเรื่องที่สมควรไปและต้องได้รับการอนุญาตจากฉัน”
“นี่น้าช่อโกรธเพราะดาวออกมาโดยไม่ได้ขออนุญาตหรือว่าโกรธเพราะดาวออกมากับศิวัชคะ”
ช่อแพรหัวเสียมาก พยายามสะกดอารมณ์แต่ทำได้ไม่ดีนัก
“ดาวประดับ! ฉันต้องการคำตอบ ไม่ได้ต้องการคำยอกย้อน”
“โอเคค่ะ ดาวออกมาฝึกงานกับศิวัชค่ะ พอดีดาวอยากลองทำหลายๆงานจะได้รู้ว่าตัวเองชอบอะไร”
ศิวกรในคราบศิวัชได้ยินทุกอย่าง เข้าใจเจตนาของดาวประดับเลยไม่พูดอะไร ช่อแพรเสียอีกเป็นเดือดเป็นร้อนอยากด่าหลานสาวแต่ดาวประดับก็ไม่เปิดโอกาสตัดบทยิ้มๆ
“ไม่ต้องห่วงนะคะ ดาวสัญญาว่าดาวจะเรียนรู้งานให้เก่งเหมือนน้าช่อให้ได้ค่ะ”
พูดจบก็วางสาย แล้วหันไปพูดกับศิวัชที่มองเธอด้วยสายตาทึ่งๆ
“นายคงได้ยินแล้วนะ”
“รู้สึกเป็นเกียรติอย่างบอกไม่ถูกที่คุณดาวประดับอยากมาฝึกงานกับพนักงานตัวเล็กๆอย่างผม”
“พอดีฉันเป็นคนที่สร้างภาพไม่ค่อยเก่ง ก็ต้องเรียนรู้กับคนที่ถนัดด้านนี้”
ถ้อยคำแดกดันของเธอทำให้ศิวกรนึกขันมากกว่าโกรธขึ้ง แกล้งพูดยั่ว
“ผมก็กำลังคิดว่า...ผมจะสอนงานให้คุณหรือว่าผมจะกลับไปทำงานของผมต่อดี”
“ก็ถ้านายยังอยากทำงานอยู่ที่นี่ นายก็ควรไปกับฉัน”
“แต่ผมว่าถ้าผมไปกับคุณ ผมน่าจะไม่ได้ทำงานที่นี่มากกว่า”
“แล้วนายจะไปไหมล่ะ”
ดาวประดับส่งสายตาท้าทาย ศิวกรยอมไปด้วยเพราะอยากล้วงข้อมูลของช่อแพรจากเธอเช่นกัน
ooooooo
