ตอนที่ 17
“พิมพ์ก็คงเสียใจนั่นแหละครับ เพราะ
หลังจากนั้นเธอก็หายไป ไม่มีใครติดต่อเธอได้อีกเลย”
สารวัตรหนุ่มปะติดปะต่อเรื่องราวแล้วนิ่วหน้าเคร่งเครียด นึกห่วงศิวกรขึ้นมาเพราะหากข้อสันนิษฐานตนเป็นจริง เชิญขวัญคือพิมพ์แฟนเก่าของศิวัชที่ทำศัลยกรรมใบหน้ามา เป้าหมายต่อไปของเธออาจเป็นศิวกร!
ขณะเดียวกันนั้น เชิญขวัญยังไม่รู้ตัวว่า
ถูกธาดารู้ความลับ เธอบุกโรงพยาบาลที่ศิวกรรักษาตัวและหลอกล่อดาวประดับให้ออกจากห้อง โดยอ้างว่าหมอเจ้าของไข้อยากคุยเรื่องอาการของเขา
ดาวประดับหลงกลออกจากห้องไปพบหมอ ทิ้งศิวกรไว้ลำพัง เปิดโอกาสให้เชิญขวัญสวมรอยเป็นพยาบาลในโรงพยาบาลนี้ถือถาดเข็มฉีดยาพิษเข้าไปในห้องเขา
กว่าดาวประดับจะรู้ตัวว่าถูกหลอกก็เมื่อพยาบาลแจ้งว่าหมอเจ้าของไข้กลับบ้านแล้ว พร้อมกันนั้นธาดาก็โทร.บอกให้เธอรีบกลับไปอยู่เป็นเพื่อนศิวกรเพราะอาจมีอันตรายที่ไม่คาดฝัน!
เชิญขวัญเข้าไปในห้องโดยสวมหน้ากากอนามัยพรางใบหน้าแล้วฉีดยานอนหลับให้เขา ศิวกรจับตามองเธออย่างพินิจพิเคราะห์
“เราเคยรู้จักกันมาก่อนใช่ไหมครับ”
หญิงสาวตัดสินใจดึงหน้ากากออก “เชิญขวัญไงคะ”
ฤทธิ์ยาทำให้ชายหนุ่มเบลอเห็นหน้าอีกฝ่ายไม่ชัด
“นี่คุณฉีดยาอะไรให้ผม”
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เดี๋ยวก็สบายแล้ว”
ศิวกรแปลกใจ เชิญขวัญเดินไปที่รถเข็นใส่กล่องเครื่องมือแพทย์แต่ความจริงซ่อนปืนเอาไว้
ทันใดนั้นดาวประดับเปิดประตูเข้ามา เชิญขวัญรีบเก็บปืนลงกล่องไว้อย่างเดิมโดยเร็ว
ooooooo
ดาวประดับแปลกใจที่เห็นเชิญขวัญในห้อง พยาบาลสาวตีเนียนทักทายประสาคนรู้จัก
“สวัสดีค่ะคุณดาว”
“สวัสดีค่ะ เพิ่งรู้ว่าคุณขวัญก็เป็นพยาบาลที่นี่ด้วย”
“ค่ะ แล้วคุณดาวไปไหนมาคะ”
“ลงไปหาคุณหมอมาค่ะ แต่สงสัยดาวคงลงไปช้า คุณหมอก็เลยกลับไปก่อนแล้ว เออจริงสิ เห็นธาดาบอกว่าติดต่อคุณเชิญขวัญไม่ได้ ไม่รู้มีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่า”
“คงจะสอบปากคำเรื่องคดีน่ะค่ะ...เรียบร้อยแล้วขวัญขอตัวก่อนนะคะ”
เชิญขวัญรีบชิ่งออกไปพร้อมรถเข็นก่อนจะโดนสงสัย ดาวประดับรีบไปล็อกห้องแล้วกลับมาถามศิวกร
“เชิญขวัญทำอะไรนายหรือเปล่า”
ชายหนุ่มเหม่อลอยแต่ยังพยายามจะพูด
ดาวประดับสงสัยเข้ามาจับเนื้อตัวเขา
“เธอฉีดยาให้ผม”
“อะไรนะ!”
ดาวประดับตกใจมาก ตัดสินใจพาเขาหนีออกจากห้องตั้งใจจะไปหาพยาบาลสักคนแต่ผิดหวัง
“ไปไหนกันหมดเนี่ย” บ่นอย่างร้อนใจแล้วถามศิวกรว่าไหวไหม ชายหนุ่มพยักหน้าบอกว่า
“เธอน่าจะฉีดยานอนหลับให้ผม”
“แข็งใจหน่อยนะ”
หญิงสาวประคองเขาเดินตรงไปที่ลิฟต์ ระหว่างนั้นเชิญขวัญโผล่มาพอดี กระนั้นก็ไม่ทันทั้งคู่ที่ก้าวเข้าลิฟต์ไปก่อน
เชิญขวัญประสาทเสียตามไล่ล่าทั้งคู่ไปบนดาดฟ้าของโรงพยาบาลพร้อมปืนในมือ ศิวกรเห็นท่าไม่ดีบอกให้ดาวประดับหนีก่อน
“ผมไม่ใช่เป้าหมายเธอ ผมจะถ่วงเวลาเธอไว้เอง”
ดาวประดับนิ่งอึดใจก่อนตัดสินใจบอกความจริงกับเขา
“เธอตั้งใจจะฆ่านาย”
“ฆ่าผม...หมายความว่าไง”
ไม่ทันได้คำตอบ ศิวกรก็เบิกตาโพลงเมื่อเชิญขวัญเข้าประชิดพวกเขา
“จะหนีไปไหนเหรอวัช”
“ทำไมคุณถึงเรียกผมอย่างนั้น”
ดาวประดับพยายามห้ามแต่เชิญขวัญสติแตกไปแล้ว เล็งปืนยิงพื้นตรงหน้าอีกฝ่ายจนฝุ่นฟุ้งกระจาย
“คุณเชิญขวัญ อย่าทำอย่างนี้เลย”
“หุบปาก! ขนาดนี้แล้ววัชยังจำไม่ได้อีกเหรอ จริงสิ ฉันลืมไปว่าผู้ชายอย่างแกคงชอบผู้หญิงสวยๆ รวยๆใช่มั้ย”
“คุณพูดเรื่องอะไร”
“ฉันถามว่าใช่มั้ย แกทิ้งฉันไปหานังโสโครกพวกนั้นใช่มั้ย”
“เธอ...เธอเป็นใคร”
“นี่ฉันสวยจนจำไม่ได้เลยใช่มั้ย ชอบหน้าใหม่ของพิมพ์มั้ย”










