ตะวันอาบดาว
ตอนที่ 17
ปราณนท์หยิบรูปถ่ายเจ้าสัวบุญนำมาดูและสบถอย่างโกรธแค้น
“ไอ้แก่นี่มันแสบ ฉันทำอะไรให้มันทุกอย่างแต่มันไม่เคยเห็นหัวฉันเลย!”
แล้วรวบรวมแรงฟาดรูปเจ้าสัวบุญนำอย่างบ้าคลั่ง
“แก...แกมันสมควรตายแล้ว แกรู้มั้ย...หลังจากที่ฉันรู้ว่าไอ้แก่มันไม่ให้อะไรฉันเลย ตอนนั้นฉันก็คิดได้ว่าถ้าโลกนี้ไม่มีคนนามสกุลเขมวัฒน์ ทุกอย่างมันก็ต้องตกเป็นของฉัน ฉันถึงได้วางแผนกำจัดแกที่เชียงตุงไง”
ดาวประดับตะลึง ไม่คิดว่าพ่อบุญธรรมที่ตนเคารพรักจะคิดฆ่าตนแบบนี้ ขณะที่ปราณนท์ยังพูดพร่ำ
“หลังจากที่แกรอดมาได้ฉันก็คิดนะว่าแกอาจจะมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์อะไรคุ้มครองหรือเปล่าถึงได้รอดตายมาทุกครั้ง แต่ไม่หรอก ฉันเพิ่งรู้ว่าที่แกรอดมาได้เพราะฉันจะได้ฆ่าแกด้วยมือฉันเอง”
ปราณนท์กวาดตามองหาศัตรู ฉับพลันก็ตาลุกวาวเมื่อได้ยินเสียงตั้งปลุกจากโทรศัพท์มือถือ...
ดาวประดับตกใจรีบปิดสัญญาณตั้งปลุกและพาศิวกร ออกจากห้อง
ดาวประดับพาศิวกรวิ่งไปหลบอีกห้อง หญิงสาวสีหน้าซีดเผือด ช็อกไม่หายเรื่องปราณนท์สั่งฆ่าตนที่เชียงตุง ศิวกรมองเธอด้วยความสงสารก่อนตัดสินใจเผชิญหน้ากับปราณนท์
ศิวกรสวมบทศิวัชถือไม้กอล์ฟเตรียมหวดปราณนท์จากด้านหลัง แต่ปราณนท์รู้ทันหันมายิงเขาที่ท้อง!
“ทำตัวเป็นโจรกลับใจหรือไงศิวัช”
“แกพูดเรื่องอะไร”
“แกอยู่นี่ก็ดีแล้วจะได้จัดการเรื่องทุกอย่างให้มันจบๆไป แกรู้ไว้ด้วยว่าที่ทุกอย่างมันพังก็เพราะแก”
“ทำไม...ทำไมแกถึงบอกว่าทุกอย่างพังเพราะฉัน”
“ก็ถ้าแกไม่ไปรักอีตัวชั้นต่ำอย่างนังช่อแพรจริงๆ แล้วทำตามแผนที่คุยกันไว้ทุกอย่างมันก็สำเร็จไปแล้ว”
“แผนที่ฉันคุยกับแกเหรอ”
“อ๋อ...ลืมไปว่าตอนนี้แกความจำเสื่อม ถ้าอย่างนั้นฉันจะบอกให้ฟังแล้วกันว่าคนเลวที่สุดก็คือแก!”
ปราณนท์ยิ้มหยันก่อนพาตัวเองย้อนอดีตอีกรอบ... วันที่เดชาพาศิวัชมาเจอเขาที่บ้านเขมวัฒน์ครั้งแรก
“เดชาบอกหรือยังว่าฉันอยากคุยเรื่องอะไร”
ศิวัชส่ายหน้า ปราณนท์ไม่อยากเสียเวลารีบพูดข้อเสนอ
“ฉันอยากให้เธอเลิกกับเมซะ!”
ความต้องการของปราณนท์ทำให้ศิวัชพูดไม่ออกอึดใจ อึกๆอักๆแก้ตัว
“เอ่อ...ท่านครับ...ท่านคงจะคิดว่าผมต้องการรวยทางลัดเพราะคุณเมเป็นญาติท่าน แต่ผมไม่เคยคิดอย่างนั้นเลยนะครับ”
“แล้วทำไมไม่คิดล่ะ คนเราไม่แปลกหรอกที่จะรักความก้าวหน้า แล้วฉันก็ไม่ว่าอะไรถ้าเธอจะยอมรับตรงๆว่าเธอคบกับเมเพื่อเงิน แต่ที่ฉันอยากให้เธอเลิกกับเม เพราะถ้าเธอคบกับเม เธอก็จะได้แค่เศษเงิน แต่ถ้าเธออยากมีอย่างที่ฉันมี เธอต้องเป็นชู้กับเมียฉัน”
“ผมไม่เข้าใจว่าท่านหมายความว่าไงครับ”
“ฉันพูดจริงๆ ฉันอยากให้เธอเป็นชู้กับช่อแพร”
ศิวัชอึ้งมาก ก่อนตัดสินใจปฏิเสธ
“ถ้าท่านต้องการลองใจผมด้วยวิธีนี้ มันไม่ได้ผลหรอกครับ”
พูดจบก็จะผละไป ปราณนท์ไม่รอช้ายื่นข้อเสนอไล่หลัง
“งานนี้ไม่มีอะไรยาก ถ้าเธอตกลง ฉันจะให้ค่าเหนื่อยเธอหนึ่งล้าน เธออาจจะเห็นว่ามันน้อยถ้าเทียบกับสิ่งที่ฉันมีแต่ถ้าเธอทำให้ช่อแพรหลงเธอได้ล่ะก็ คงไม่ต้องให้ฉันพูดต่อนะว่าเธอจะได้อะไรบ้าง”
ศิวัชนิ่งไปอึดใจก่อนตั้งคำถาม “แล้วผมต้องทำอะไรบ้างครับ”
ooooooo
