ตะวันอาบดาว
ตอนที่ 17
อาการศิวกรทรงตัวแล้ว ดาวประดับโล่งใจมาก เช่นเดียวกับเมฆที่ตื่นเต้นดีใจสุดขีดที่เพื่อนรักพ้นขีดอันตรายและอดไม่ได้จะหวนคิดถึงเรื่องตัวเอง
เมฆรู้สึกดีกับฉัตรชิตามาระยะหนึ่งแล้ว และเหตุการณ์ที่ผ่านมาก็ทำให้เขาคิดได้ว่าจะไม่ยอมเสียเวลารีบไปสารภาพความในใจกับเธอ
“ผมรักคุณ...ฉัตรชิตา”
ฉัตรชิตาตกใจมาก ยิ่งอีกฝ่ายบอกรักต่อหน้าพนักงานทั้งบริษัทก็ยิ่งประหม่า
“เฮ้ย...นายทำอะไรของนายเนี่ย”
“เธอจำได้ไหมตอนพวกนั้นจับเราสองคนไป ตอนนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงโกรธ แล้วฉันก็ทนไม่ได้จะให้เธอเป็นอะไรไป แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าทำไม...เพราะฉันรักเธอ”
เมฆชอบใจที่เห็นใบหน้าแดงก่ำเพราะความเขินของฉัตรชิตา เขาเอื้อมไปจับมือเธอเบาๆ
“แล้วฉันก็ไม่อยากตายโดยที่ไม่ได้บอกความรู้สึกให้เธอรู้”
ฉัตรชิตาอายมาก พยายามดึงมือออก
“เอ่อ...ฉันรู้แล้ว เดี๋ยวค่อยไปคุยกันที่อื่นก็ได้”
เมฆไม่ยอมขยับ คุกเข่าตรงหน้าเธอ
“แต่งงานกับผมนะ”
ฉัตรชิตาอึ้งมาก พลันก็ลอบยิ้มแล้วแกล้งถาม
“นายมีแหวนแล้วเหรอ”
“เอ่อ...ฉันไม่รู้ว่าฉันจะขอเธอแต่งงานวันนี้นี่”
สีหน้าเจื่อนๆของเขาทำให้ฉัตรชิตานึกขำ คว้าปากกาบนโต๊ะแถวนั้นแล้วดึงมือเขามากุม
“นายไม่มีแหวนไม่เป็นไร...เพราะฉันมี งั้นฉันใส่แหวนให้นายก็แล้วกัน”
พูดพลางวาดรูปแหวนบนนิ้วมือเขา เมฆดวงตาเป็นประกาย
“ถ้าอย่างนั้นเธอก็ตกลงแต่งงานกับฉันแล้วใช่ไหม”
“ทำขนาดนี้ไม่แต่งได้ไง”
เหล่าพนักงานอื่นส่งเสียงฮือฮา ตะโกนเชียร์ให้จูบ เมฆยิ้มกว้างกระซิบแฟนสาวหมาดๆ
“คุณ...นิดนึงนะ เดี๋ยวกองเชียร์เขาโกรธ”
ฉัตรชิตาอ้าปากจะห้ามแต่ก็ช้ากว่าเขาที่ประกบปากจูบเธออย่างดูดดื่ม
ooooooo
ดาวประดับนั่งเฝ้าศิวกรที่โรงพยาบาลและถือโอกาสเล่าเรื่องทั้งหมดอย่างละเอียด โดยเฉพาะเรื่องที่เธอตัดสินใจอโหสิกรรมให้อดีตพ่อบุญธรรม
“คุณทำถูกแล้วล่ะที่ให้อภัยพ่อคุณ ไม่สิ...
คุณปราณนท์น่ะ”
“เอาจริงๆนะ ฉันยังให้อภัยไม่ได้จริงๆหรอก ฉันแค่รู้สึกว่าทางเดียวที่จะหยุดความแค้นทุกอย่างได้ก็คือการให้อภัย ถึงแม้ว่าฉันจะยังให้อภัยเขาไม่ได้ตอนนี้แต่ฉันก็ตั้งใจทำอย่างนั้นจริงๆ”
ศิวกรจับมือให้กำลังใจเธอ พลางคิดถึงเรื่องศิวัช “ผมเข้าใจว่าความรู้สึกที่ถูกคนที่เรารักหลอกมันเป็นยังไง ผมพยายามตามหาว่าใครที่เป็นคนฆ่าน้องผม ตอนนี้ผมได้รู้แล้ว...น้องผมตายเพราะความโลภของตัวเอง”
สองหนุ่มสาวบีบมือกันแน่นด้วยความเข้าใจ ก่อนดึงมือออกจากกันเมื่อธาดาโผล่มา สารวัตรหนุ่มสะเทือนใจเมื่อเห็นภาพบาดตาแต่ก็ต้องยอมรับความจริงว่าตนไม่ใช่คนที่ดาวประดับรัก
ดาวประดับลำบากใจมาก กระนั้นก็ตัดใจถาม
“ธาดา...แล้วคดีต่างๆของศิวกรล่ะ”
ธาดาถอนใจก่อนเล่าตามจริง “คดีฆาตกรรมหมอวีระเราได้ภาพจากกล้องวงจรปิดภายในปั๊มว่าเป็นฝีมือของเดชา ส่วนคดีพยายามฆ่าคุณปราณนท์ก็เท่ากับปิดไป”
ศิวกรโล่งอก ก่อนจะหน้าเครียดเมื่อได้ยินประโยคต่อมาจากสารวัตรหนุ่ม
“คุณปราณนท์ยอมรับว่าเป็นคนจ้างวานฆ่าน้าช่อกับดาวอยู่หลายครั้ง เดี๋ยวเราคงต้องสืบกันต่ออีกหน่อย แต่คุณปราณนท์ปฏิเสธว่าไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของน้องชายนาย”
ธาดาเข้าใจความข้องใจของศิวกร รีบเล่าคำให้การของปราณนท์
“คุณปราณนท์บอกว่าเขาให้ลูกน้องไปเอาแฟลชไดรฟ์กับน้องชายนายเท่านั้น แต่ไม่ได้ฆ่าอย่างที่นายบอก”
