ตอนที่ 17
ช่อแพรรู้ตัวว่าคงไม่รอด พูดกับศิวกรเป็นครั้งสุดท้าย
“ขอบคุณที่อย่างน้อยเธอก็ทำให้ฉันมั่นใจว่าที่ผ่านมาความรู้สึกในหัวใจของฉันที่มีต่อศิวัชยังเหมือนเดิม”
ดาวประดับน้ำตาไหลพราก อยากให้น้าสาวรักษาตัวก่อนแต่เธอไม่ยอม
“ไม่ต้อง...ศิวัชเขารอน้าอยู่”
ศิวกรพยักหน้าเข้าใจก่อนเอ่ยคำอำลา “ขอบคุณนะครับที่ทำให้น้องผมได้รู้จักคำว่ารัก คุณคือรักแท้ของเขา”
ช่อแพรค่อยๆหลับตาลง...สิ้นลมในอ้อมกอดหลานสาวที่ร้องไห้ฟูมฟายด้วยความเสียใจ
ooooooo
เรื่องราววุ่นวายจบลงหลังจากวันนั้น ช่อแพรกับเชิญขวัญตายในที่เกิดเหตุ ศิวกรกับดาวประดับปลอดภัยและช่วยกันจัดงานศพให้ศิวัชกับช่อแพรเวลาต่อมา
สีดามาร่วมงานศพลูกชายคนเล็ก อธิษฐานให้ดวงวิญญาณเขาไปสู่สุคติ รวมถึงดวงวิญญาณของช่อแพรที่เธอก็ขอให้เกิดมาคู่กับลูกชายของเธอในชาติหน้า
ศิวกรเริ่มทำใจได้ ขอบคุณดาวประดับจากใจจริงที่ยอมให้เขาจัดงานศพช่อแพรคู่กับศิวัช
ดาวประดับยิ้มบางๆก่อนถามเรื่องคาใจ
“ทำไมนายถึงไม่บอกกับน้าช่อว่านายเป็นศิวัชล่ะ”
“คุณคิดว่าคุณช่อจะไม่รู้เหรอ ต่อให้ผมโกหกหรือให้ผมแกล้งรักคุณช่อแค่ไหนก็ตาม ผมรู้ว่ายังไงหัวใจของคุณช่อก็รู้ว่าผมไม่ใช่ศิวัช น้องผมอาจจะเคยหลงผิดเพราะความโลภ แต่อย่างน้อยผมก็เชื่อว่าก่อนตายเขาคงได้รู้จักรักแท้จากคุณช่อ”
“นี่อาจจะเป็นทางเดียวที่เขาสองคนจะได้อยู่ด้วยกัน”
ธาดามาร่วมงานศพด้วยและถือโอกาสบอกผลการสืบคดีของศิวัชที่ตายเพราะถูกเชิญขวัญฆ่าจริงๆ แต่ที่ทำให้ทุกคนตะลึงคือเรื่องตัวจริงของเชิญขวัญที่เคยเป็นแฟนเก่าของศิวัชและทำศัลยกรรมใบหน้าจนกลายเป็นคนละคน แถมเธอยังเป็นน้องสาวแท้ๆ ของเดชาคนสนิทและชู้รักของปราณนท์ด้วย
คดีทุกอย่างจบลงด้วยดี คนผิดอย่างปราณนท์ที่ยังมีชีวิตแต่ต้องรับผลกรรมที่ตัวเองก่อด้วยการเป็นอัมพาตตลอดชีวิต ส่วนดาวประดับเข้ารับตำแหน่งประธานกรรมการบริหารเขมวัฒน์กรุ๊ปอย่างเป็นทางการ และวันนี้เธอก็เข้าประชุมกับเหล่ากรรมการบริหารในสถานะใหม่เป็นครั้งแรก
“ดิฉันยินดีรับฟังความเห็นจากทุกท่าน หากมีอะไร สามารถบอกดิฉันได้เลยนะคะ”
ดาวประดับตื่นเต้นแต่ก็ตั้งสติพูดถึงเป้าหมายและปณิธานในการทำงานของตัวเอง
“ดิฉันไม่สัญญาว่าดิฉันจะทำให้เขมวัฒน์กรุ๊ปของเราเป็นบริษัทก่อสร้างอันดับหนึ่งได้ไหม แต่ดิฉันสัญญาว่าดิฉันจะตั้งใจทำงานและทำให้ทุกคนที่อยู่ในเขมวัฒน์กรุ๊ปทำงานอย่างมีความสุขให้ได้ค่ะ”
ooooooo
ดาวประดับไม่มีปัญหาเรื่องทำงานในฐานะประธานบริหารเขมวัฒน์กรุ๊ป แต่กลับมีเรื่องทุกข์ใจเพราะความห่างเหินกับศิวกร เพราะนักข่าวหนุ่มตัดสินใจกลับไปทำงาน แต่วันที่เขากับแม่เก็บสัมภาระจะออกจากบ้านเช่า เขาปวดหัวมากจนฟุบหมดสติ
ศิวกรถูกนำส่งโรงพยาบาลอย่างเร่งด่วน เขาโชคร้ายสมองได้รับความกระทบกระเทือนอย่างหนักต้องรับการผ่าตัดและตาบอดตลอดชีวิต!
สีดาพาศิวกรลูกชายคนเดียวกลับไปอยู่ด้วยที่บ้านต่างจังหวัด เมฆรู้ทุกอย่างแต่ไม่บอกใครเพราะศิวกรขอไว้ เขาไม่อยากให้ดาวประดับต้องจมปลักกับคนพิการไม่มีอนาคต แต่ที่ศิวกรคาดไม่ถึงคือดาวประดับรักเขามาก เธอร่วมมือกับฉัตรชิตาคาดคั้นความจริงจากเมฆ
“ไม่ใช่ฉันไม่บอก ก็ฉันไม่รู้จริงๆ”
“ฉันไม่เชื่อ นายกับศิวกรเป็นเพื่อนสนิทกัน มีเหตุผลอะไรที่ต้องหายสาบสูญไปอย่างนี้”
“เธอถามฉันแล้วฉันจะไปถามใคร”
“ไม่ต้องมาโกหก ฉันรู้ว่านายรู้ ถ้านายไม่บอกฉันจะไม่แต่งกับนาย”










