ตะวันอาบดาว
ตอนที่ 14
ศิวกรหน้าเครียด ก่อนกำหมัดแน่นเมื่อเมฆบอกว่าตนกับฉัตรชิตาถูกพวกนพดลจับตัวมาเค้นคอ ฉัตรชิตาร้อนใจด้วยความเป็นห่วงเพื่อนรัก รีบถามหาดาวประดับ เมื่อศิวกรบอกว่าเธอกลับไปเอารถที่บ้าน เมฆจึงบอกให้เขารีบไปหาเธอทันทีเพราะพวกนพดลอาจส่งคนไปทำร้ายเธอ
ศิวกรร้อนรนและตัดสินใจออกจากโรงพยาบาล สีดาทั้งตกใจและเป็นห่วง
“จะทำอะไรน่ะกร”
“เอาไว้เดี๋ยวผมเล่าให้ฟัง แต่เราต้องรีบกลับบ้านเดี๋ยวนี้ครับ”
“กร...แต่อาการของลูก”
“ผมรู้ครับแม่ แต่ตอนนี้คุณดาวกำลังมีอันตราย...มีคนจะทำร้ายเธอ!”
ooooooo
เดชาไม่ปล่อยให้โอกาสทองหลุดลอย รีบไปบ้านสีดาที่ต่างจังหวัดเพื่อจัดการดาวประดับ แต่ที่เขาคาดไม่ถึงคือศิวกรจะแจ้งตำรวจท้องที่ให้มาสำรวจบ้านเพราะสังหรณ์ว่าจะมีขโมยขึ้น!
ศิวกรไม่ใช่แค่แจ้งตำรวจแต่โทร.บอกดาว-ประดับให้ไปรอเขาที่ศาลาริมทาง ส่วนตัวเองกับสีดานั่งรถรับจ้างมารับเธอ ดาวประดับเห็นสีหน้าเป็นกังวลของเขาก็อดถามไม่ได้
“นาย...นายเป็นยังไงบ้าง”
“คุณไม่เป็นไรนะ”
“แล้วมันเรื่องอะไร ทำไมโทร.บอกให้ฉันมารอตรงนี้ล่ะ”
“พวกมันกำลังมาตามหาคุณ”
ดาวประดับอึ้งอึดใจแต่ไม่มีเวลาซักเพราะต้องตามเขากับสีดากลับบ้านไปให้ปากคำกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ สีดาทนเก็บความอึดอัดใจและสงสัยไม่ไหวโพล่งถามลูกชายทันทีที่เจ้าหน้าที่ตำรวจกลับ
“นี่มันเรื่องอะไรกัน บอกแม่มาเดี๋ยวนี้นะกร ใครจะมาทำอะไร”
ศิวกรลำบากใจมาก ไม่อยากให้แม่เป็นห่วง ดาวประดับรู้ดีรีบออกตัวแทน
“หนูขอโทษที่ทำให้เดือดร้อนนะคะ”
“ไม่เป็นไรเลยหนูดาว แม่ไม่รู้หรอกนะว่าพวกนั้นต้องการทำร้ายหนูทำไม แต่แม่จะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายหนูในบ้านแม่หรอก กร...ลูกคิดมากไปหรือเปล่า พวกนั้นคงไม่รู้หรอกว่าหนูดาวอยู่ที่นี่”
“พวกมันมาแล้วครับ”
“ว่าไงนะลูก”
“มีรอยเท้าที่หน้าต่างห้องผม มันคงกระโดดหน้าต่างหนีก่อนที่ตำรวจจะขึ้นมา”
คำบอกเล่าของศิวกรทำให้ดาวประดับนิ่งนอนใจไม่ไหว บอกว่าตนจะกลับกรุงเทพฯ
“ไม่ได้นะคุณ มันอันตรายเกินไป”
“แล้วจะให้ฉันอยู่ที่นี่ให้นายกับคุณน้าเดือดร้อนหรือไง”
สีดาทนฟังอยู่นาน ตัดสินใจแทนลูกชายคนโต “กรไปกับหนูดาวเถอะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ให้กรเขาอยู่ดูแลคุณน้าที่นี่เถอะค่ะ”
“น้าดูแลตัวเองได้ ไปกรุงเทพฯเถอะ ถ้าลูกมีอาการแบบเมื่อตอนกลางวันอีกจะได้หาหมอได้ทันเวลา”
ดาวประดับซึ้งใจมาก พยักหน้ารับทันทีเมื่อสีดาฝากฝังลูกชายคนโต
“แม่ฝากพากรไปหาหมอด้วยนะ”
“ไม่ต้องห่วงค่ะ ถึงโรงพยาบาลที่กรุงเทพฯแล้วหนูจะรีบส่งข่าวคุณน้าเลยนะคะ”
ooooooo
แม้รับปากแม่แข็งขันจะดูแลดาวประดับ กระนั้นศิวกรก็ไม่วายกังวลเพราะอาการป่วยของตัวเองไม่น่าไว้ใจ นักข่าวหนุ่มเป็นห่วงดาวประดับที่สุด ตัดสินใจโทร.ขอความช่วยเหลือจากธาดา
ศิวกรทำตัวปกติ เก็บข้าวของและพาดาว-ประดับออกจากบ้าน แต่เพียงไม่นานก็จอดข้างทาง
“ที่นี่ที่ไหน ทำไมนายไม่ไปโรงพยาบาล”
“ตอนนี้เรื่องของคุณสำคัญกว่า”
“หมายความว่ายังไง...เรื่องของฉันสำคัญกว่า”
ดาวประดับไม่ทันได้คำตอบก็ต้องเบิกตาโพลงเมื่อเห็นรถธาดาจอดไม่ใกล้ไม่ไกล สีหน้าวิตกของเธอทำให้ศิวกรใจอ่อนยวบ กระนั้นก็ต้องแข็งใจ อธิบาย
“คุณต้องไปกับสารวัตร ผมไม่รู้ว่าอาการผมจะเป็นอีกตอนไหน ผมไม่อยากให้เหมือนเรื่องที่เกิดขึ้นที่บ้านผมอีก”
