ตะวันอาบดาว
ตอนที่ 14
เดชาได้ที่อยู่ศิวัชจากเมทินีก็บุกทันทีแต่ไม่พบใคร นพดลที่รอฟังผลนั่งไม่ติดจนเมทินีแหวขึ้นด้วยความรำคาญ
“เลิกเดินไปเดินมาได้หรือยัง ถ้าเดชามันบอกว่าจะลงมือเองก็ไม่ต้องห่วงอะไรแล้ว”
“ไม่ห่วงได้ยังไง ก็บอกว่าจะไปจัดการนังดาวประดับตั้งแต่เมื่อคืน ทำไมป่านนี้ยังไม่โทร.มาอีก หรือว่าเขาจะโดนตำรวจจับที่ไหนหรือเปล่า”
“เลิกเพ้อเจ้อได้แล้ว ตอนนี้อาจจะกำลังจัดการศพนังดาวประดับอยู่ก็ได้”
ไม่ทันขาดคำเดชาก็โทร.หานพดล
“หวังว่าจะเป็นข่าวดีนะ...ว่าไงนะ! ไอ้ศิวัชมันพาเธอหนีไปแล้วเหรอ ได้...ไว้ได้เรื่องแล้วฉันจะโทร.บอก”
นพดลวางสายอย่างหัวเสีย เมทินีถามด้วยความร้อนใจ
“ว่าไง...แล้วไอ้ที่บอกว่าไปแล้วคืออะไร”
“โธ่เว้ย! จะถามเซ้าซี้อะไรเนี่ย ก็ได้ยินอยู่ว่าไอ้ศิวัชมันพาเธอหนีไปแล้ว”
“อะไรนะ ให้มันได้อย่างนี้สิ”
“เดชามันถามว่านอกจากที่บ้านแล้ว เธอพอรู้ไหมว่าไอ้ศิวัชมันจะพาดาวประดับไปอยู่ที่ไหนได้บ้าง”
“ถามฉันแล้วฉันจะถามใคร ฉันไม่ได้เป็นกิ๊กมันเหมือนนังช่อนะ เดี๋ยวนะ ฉันว่าน่าจะมีคนรู้ว่าพวกนั้นอยู่ไหน”
คนที่เมทินีคิดว่าน่าจะรู้ที่อยู่ของศิวัชก็คือเมฆ นพดลไม่รอช้าเรียกตัวเมฆมาพบที่ออฟฟิศ
“คุณนพดลอยากพบผมเหรอครับ”
“เห็นเมบอกว่านายเป็นเพื่อนสนิทกับนายศิวัช”
“ผมว่าคุณเมน่าจะสนิทกับนายศิวัชมากกว่านะครับ ขนาดผมยังไม่รู้เลยว่าผมไปสนิทกับนายศิวัชตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ก็คงตั้งแต่ตอนที่เรียนที่เดียวกันมั้ง”
เมฆได้ยินก็ชะงัก นพดลมองมาอย่างเป็นต่อ
“พอดีฉันกำลังดูประวัติของนายกับนายศิวัชอยู่น่ะ”
“เอ่อ...แล้วคุณนพดลอยากคุยกับผมเรื่องอะไรเหรอครับ”
“นายรู้ไหมว่าตอนนี้นายศิวัชอยู่ไหน”
“ทำไมเหรอครับ”
“ฉันถามก็ตอบมา ไม่ใช่ให้มาย้อน”
“ไม่ได้ย้อนครับ ผมก็อยู่ออฟฟิศตลอดแล้วผมจะรู้ได้ยังไงครับว่าศิวัชเขาอยู่ไหน ลองไปที่บ้านเขาดูหรือยังครับ”
เมทินีอดไม่ได้หลุดปาก “ไปมาแล้วไงถึงได้ถาม”
นพดลมองเมทินีตาขวาง เมฆได้ยินก็ระวังตัวมากขึ้น กระนั้นนพดลก็ไม่ละความพยายามจะตะล่อมถาม
“พอดีฉันมีงานด่วนให้เขาทำแล้วติดต่อไม่ได้ ก็เลยให้คนไปหานายศิวัชที่บ้าน แต่ไม่มีใครอยู่ ฉันเลยอยากถามนายว่ารู้ไหมว่าตอนนี้นายศิวัชอยู่ไหน”
“ก็อย่างที่บอกแหละครับ ผมไม่ได้สนิทอะไรกับเขาเลย ขอโทษนะครับ...ผมไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนจริงๆ”
“ไม่เป็นไร ฉันอยากคุยแค่นี้แหละ...ออกไปทำงานเถอะ”
เมฆออกจากห้องไปแล้ว เมทินีอึดอัดใจมาก รีบบอกนพดล
“โกหกชัดๆ นายเมฆนั่นต้องรู้แน่ๆว่านายศิวัชพายัยดาวไปซ่อนไว้ที่ไหน”
ooooooo
ข้อสันนิษฐานของเมทินีเป็นจริง เมฆร้อนใจรีบไปบอกฉัตรชิตาเรื่องโดนนพดลกับเมทินีคาดคั้น
“พวกนั้นอยากรู้ว่าไอ้วัชอยู่ไหน”
“แล้วนายได้บอกอะไรไปมั้ย”
“ฉันบอกว่าฉันกับไอ้วัชไม่ได้สนิทกัน”
ฉัตรชิตาถอนใจโล่งอก ก่อนถามเรื่องที่นัดกันเมื่อวันก่อน
“แล้วเย็นนี้ว่าไง นายจะไปดูอาการคุณปราณนท์ให้ยัยดาวไหม”
“ก็คงต้องไปแหละ รับปากไอ้วัชมันแล้ว ต่อไปนี้เราต้องห้ามเจอกันในออฟฟิศ พวกนั้นต้องจับตาดูพวกเราอยู่แน่ๆ มีอะไรเดี๋ยวคุยกันทางไลน์แล้วกัน”
เมฆกับฉัตรชิตาแยกย้ายกันแล้ว นพดลกับเมทินีที่ตามมาแอบดูมองหน้ากันยิ้มๆ
“ท่าทางสองคนนั้นจะสนิทกันมากนะ”
“ยัยนั่นชื่อฉัตรชิตาเป็นเพื่อนดาวประดับ สองคนนั้นไปกิ๊กกันตอนไหนเนี่ย”
