ตอนที่ 14
“พอดีเห็นคุณแม่ใช้เบอร์ศิวัชเขาโทร.มาน่ะครับ”
“ถ้าอย่างนั้นฝากคุณบอกเมฆเขาได้ไหมคะ บอกว่าเกี่ยวกับเรื่องอาการทางสมองของศิวัช เมฆเขาน่าจะรู้”
“มีเรื่องอะไรพิเศษหรือเปล่าครับ เผื่อเมฆเขาติดธุระสำคัญผมจะได้บอกเขา”
“งั้นฝากบอกแล้วกันค่ะว่าดิฉันอยากคุยกับหมอที่เคยรักษาศิวัชน่ะค่ะ”
“ได้ครับ แล้วตอนนี้ศิวัชเขาอยู่ไหนครับ”
เดชายังไม่ละความพยายามจะหลอกถามที่อยู่ศิวัช เมฆได้ยินทุกอย่าง ดิ้นพล่านจะแย่งมือถือคืน แต่ทำไม่ได้เพราะถูกมัดติดกับฉัตรชิตา ได้แต่ปล่อยให้สีดาบอกที่อยู่จนหมดเปลือก
“หาไม่ยากค่ะ ถามใครก็รู้จัก รบกวนให้เมฆเขาโทร.กลับแม่ดาด่วนเลยนะคะ”
“ไม่ต้องห่วงครับ พวกเราจะรีบไปหาศิวัชทันที”
ooooooo
เดชาแสยะยิ้มและคิดจะตามไปเก็บศิวัชด้วยตัวเอง แต่ก่อนจะถึงเวลานั้นเขาก็มอบหน้าที่เก็บกวาดเมฆกับฉัตรชิตาให้พวกนพดลจัดการต่อ
สีดาไม่รู้ตัวว่าเพิ่งให้ที่อยู่คนร้าย วางสายด้วยสีหน้าเป็นทุกข์ ดาวประดับตามมาช่วยเฝ้าศิวกรที่โรงพยาบาลเห็นหน้าอีกฝ่ายก็อดถามไถ่ด้วยความเป็นห่วงไม่ได้
“เมฆว่ายังไงบ้างคะ”
“ติดประชุมน่ะ แต่ป้าฝากเพื่อนเขาเข้าไปบอกแล้วว่าป้าอยากได้เบอร์ของหมอที่รักษากร...แล้วกรเป็นยังไงบ้าง”
“ยังไม่ฟื้นค่ะ”
“ทำไม...ทำไมกรถึงไม่เคยบอกป้าเรื่องนี้เลย”
“เขาคงไม่อยากให้คุณป้าต้องเป็นห่วงน่ะค่ะ”
“ป้าเสียวัชไปคนนึงแล้ว ถ้าป้าต้องเสีย...”
“คุณป้าคะ คุณป้าจะไม่เสียกรไปค่ะ” ดาว-ประดับจับมือให้กำลังใจสีดาและถือวิสาสะตัดสินใจ “ถ้าอีกชั่วโมงนึงเมฆยังไม่โทร.มา ดาวว่าเราพากรเข้ากรุงเทพฯดีไหมคะ”
“ทำไมเหรอ...อาการของกรหนักมากเหรอ”
“หมอบอกว่าดูจากอาการแล้วอาจจะต้องผ่าตัดด่วน”
สีดายังทำใจไม่ได้เรื่องลูกชายคนโต กระนั้นก็ไม่มีทางเลือกต้องยอมให้ดาวประดับกลับไปเก็บของและเอารถจากบ้านมาเตรียมพร้อมพาศิวกรเข้ากรุงเทพฯ
ศิวกรยังไม่รู้สึกตัว แต่ฝันร้ายเห็นตัวเองอยู่ในห้องผ่าตัด
“หมอ...หมอ...ทำไมผมขยับไม่ได้”
หมอในชุดสีเขียวหันหน้ามา...เป็นคนร้ายใส่หน้ากากปิดหน้าที่เขาเคยปะทะด้วยเมื่อวันก่อน
“ขยับได้...เดี๋ยวแกก็หนีได้อีกน่ะสิ”
ศิวกรสะดุ้งตื่นหลังจากนั้น พยาบาลเห็นเขาสีหน้าไม่ดีก็เข้ามาตรวจอาการ ก่อนอาสาไปตามสีดากับดาวประดับให้เข้ามาเมื่อเห็นว่าอาการเขาไม่น่าเป็นห่วง
ooooooo
นพดลกับเมทินีให้ลูกน้องจับเมฆกับฉัตรชิตาโปะยาสลบอีกครั้งแล้วจับไปโยนทิ้งหน้าตึกร้าง ก่อนเก็บกวาดร่องรอยบนตึกจนหมดเพื่อไม่ให้มีหลักฐานสาวถึงตัว
กว่าเมฆกับฉัตรชิตาจะรู้สึกตัวเวลาก็ล่วงเลยไปหลายชั่วโมง สองหนุ่มสาวมองหน้ากันเครียดๆ ก่อนที่เมฆจะพึมพำด้วยความแค้นใจเพราะเชื่อว่าทั้งหมดเป็นฝีมือของนพดลและเมทินี
“แล้วพวกนั้นจะตามหานายศิวัชทำไม หรือว่าเป็นคนที่เคยมีเรื่องกับนายศิวัช”
“เธอก็รู้นี่...ถ้ามันเจอไอ้วัชมันก็เจอตัวคุณดาว”
ชื่อดาวประดับเพื่อนรักทำให้ฉัตรชิตาตาโต เมฆไม่รอช้าขอมือถือจากเธอ
“เราต้องรีบโทร.บอกไอ้วัชก่อนว่าตอนนี้พวกมัน รู้แล้วว่าคุณดาวอยู่ที่ไหน”
ดาวประดับยังไม่กลับจากการไปเก็บของที่บ้าน สีดาอาสาเฝ้าศิวกรและถือโอกาสซักถามอาการของเขา
“กรเป็นไงบ้างลูก”
“ผมไม่เป็นไรแล้วครับ”
“ทำไมลูกถึงมีอาการบาดเจ็บที่สมอง”
ศิวกรผงะ ไม่คิดว่าแม่จะรู้เรื่องนี้ สีดาต้องรีบออกตัวแทนดาวประดับ
“หนูดาวบอกแม่เอง”
“อุบัติเหตุตอนทำข่าวน่ะครับ”
สีดาไม่ทันได้ซักไซ้มากกว่านั้น เมฆก็ใช้มือถือของฉัตรชิตาโทร.บอกข่าวร้าย
“ไอ้วัช...พวกมันกำลังไปหาแก”










