ตอนที่ 3
เมื่ออคินกลับถึงบ้านคุณย่า ถูกคุณย่าประชดว่ายังสนใจฉันอยู่อีกหรือ ถ้าอยู่บ้านนี้แล้วไม่มีความสุข อยากไปอยู่ที่อื่นก็ไปเลย อยุทธติงแม่ว่าก็หลานมันมาแล้วนี่ครับ คุณย่าพูดอย่างเจ็บปวดว่า
“ที่ฉันห่วงใยแก ไม่อยากให้แกเป็นนักบิน เพราะฉันไม่อยากให้แกมีจุดจบเหมือนคนตระบัดสัตย์ไม่รักษาคำพูดคนนั้น” อคินถามว่าปู่หรือ “ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้พูดถึงคนคนนั้นต่อหน้าฉัน!! อยุทธ พาแม่ไปจากตรงนี้ แม่จะไปนอน แม่ง่วง พาแม่ขึ้นบ้านเดี๋ยวนี้”
อคินได้แต่ถอนใจเซ็ง
รุ่งขึ้นริศาพาอคินไปที่บลูไคท์ ศรันย์เข้ามาโอ๋ แล้ว ก็ผงะเมื่อริศาบอกว่าตนมาแต่งตั้งให้อคินเป็นคนดูแลผลประโยชน์ทั้งหมดแทนตน เมื่อเข้าที่ประชุมศรันย์ค้านหัวชนฝาว่าทำอย่างนั้นไม่ได้
ศรุตปรามศรันย์ให้พอแล้ว ขณะเดียวกันอคินก็พูดในที่ประชุมว่า
“เวลานี้หุ้นของสาริศา ซึ่งเคยเป็นของพี่สารัตถ์มีจำนวนเปอร์เซ็นต์มากพอที่ทำให้ผมซึ่งทำหน้าที่ผู้จัดการแทนต้องเข้ามาร่วมรับทราบการทำงานของทุกท่านด้วย...ต้องขอฝากตัวด้วยนะครับ”
ศรันย์แค้นแทบคลั่งที่อคินเข้ามามีส่วนร่วมในการบริหารบริษัทบลูไคท์ แล้วริศากับอคินก็เจอปัญหาเมื่อเข้าไปเก็บข้าวของในห้องทำงานสารัตถ์ เปิดคอมพ์ดู แต่ปรากฏว่าจู่ๆไฟก็ดับและข้อมูลในเครื่องก็ถูกลบทั้งหมด! ริศาบอกอคินว่าที่ตนหาในแฟ้มก็ไม่มีอะไร บ่นอย่างสิ้นหวังว่าเอาเข้าจริงเราก็ไม่รู้จะเริ่มต้นจากตรงไหน กิตติก็ถูกยิงพิการ แถมยังมาไล่ยิงพวกเราอีก ถ้าเราไม่มีผีช่วยเราก็คงต้องตายแล้วเหมือนกัน
อคินมองริศาอย่างสงสาร พลันก็นึกได้ร้องดีใจ
“เออ ใช่แล้ว ใช่แล้ว โอ๊ย โง่จริงๆ...บ้าน...เราต้องกลับบ้านกันเดี๋ยวนี้”
ooooooo
เมื่อกลับมาถึงบ้านริศา อคินตรงไปเปิดคอมพ์ที่ห้องทำงานสารัตถ์แต่เปิดไม่ได้เพราะไม่รู้รหัสผ่าน ผีอัศนีโผล่หน้าออกจากจอคอมพ์ทำเอาอคินผงะ เลยถามรหัสผ่านของคอมพ์ ผีอัศนีบอกว่าไม่รู้
อคินตัดสินใจรื้อคอมพ์เพื่อถอดฮาร์ดแวร์เอาไปเสียบกับเครื่องของริศาคาดว่าน่าจะได้ผลกว่า ผีอัศนีเท้าแขนบนโต๊ะที่มีโมเดลเครื่องบินที่สารัตถ์ใส่แฟลชไดรฟ์ไว้รู้สึกมีอะไรแปลกๆ พยายามจะหยิบเครื่องบินขึ้นมาดูแต่หยิบไม่ได้ จึงเรียกริศา บอกว่าเครื่องบินโมเดลอันนี้มันมีอะไรแปลกบางอย่าง
ทันใดนั้นอคินก็ได้รับโทรศัพท์จากเบนเร่งให้รีบมาโรงพยาบาลเพราะกิตติพยานเอกของเขาอาการวิกฤติ ริศาบอกผีอัศนีว่ามีอะไรค่อยคุยได้ไหม ตนมีเรื่องด่วนต้องไปเดี๋ยวนี้ แล้วอคินกับริศาก็รีบออกไปเลย










