ใต้ปีกปักษา

คนขับรถขวัญกระเจิงพยายามตะกายออกจากรถ ผีอัศนีเลยยิ่งทำผีหลอกจนจอร์จลมสว้านตีขึ้น จุกเหมือนจะตาย ตะกายออกจากรถแล้วทรุดกับพื้น อคินลงจากรถไปกระชากคอเสื้อขึ้นมาจึงเห็นว่าที่แท้คือจอร์จ ตะคอกถามว่าใครส่งแกมา จอร์จพยายามจะหนีและเอาปืนออกมายิง อคินหมอบหลบ กระสุนเลยพุ่งผ่านร่างผีอัศนีไปสองนัด

พออคินเงยหน้าขึ้นจอร์จก็หายไปแล้ว ถามผีอัศนีว่าทำไมไม่ช่วยกันจับมันไว้ โดนยิงหรือเปล่า

“หมด หมดแรงแล้วโว้ย ไม่เกี่ยวกับกระสุน แต่...ทำไมไม่รู้” พูดแล้วผีอัศนีก็หน้าซีดลง...ซีดลงเหมือนกำลังจะหายไป อคินก้มมองร่างตนเองก็แปลกใจ

ที่ย่านธุรกิจในเมืองอินดาน่า ริศากับวีรนุชเดินดูของและซื้อเครื่องดื่มที่แผง หน้ารถเป็นกระจก เงยหน้าเห็นเงาของเทพสะท้อนในกระจกแม้จะปลอมตัวมาแต่ริศาก็จำได้กระซิบบอกวีรนุช

“นั่น...ผู้ชายที่ฆ่านายกิตติที่โรงพยาบาล” วีรนุชหันมองเห็นเทพชักปืนออกมา ริศาตกใจคว้ามือวีรนุชทิ้งแก้ว เครื่องดื่มเดินอ้าวไป หันดูเห็นเทพตามมาก็ฉุดมือวีรนุชวิ่งสุดชีวิต วีรนุชถามว่าจะวิ่งไปไหน ผีเข้าหรือ

“ถ้าผีอยู่ก็ดีสิ คุณอัศนีคุณอยู่ไหน...ปู่...ปู่...ช่วยฉันด้วย”

ริศาลากวีรนุชวิ่งหนีสุดชีวิต ในขณะที่เทพถือปืนไล่ตามมาหมายชีวิตเช่นกัน

ooooooo