อินทรีแดง

จิ๊บถึงบางอ้อ ที่แท้ทนายยศรู้ว่านี่ไม่ใช่แค่พระเครื่องธรรมดาแต่มีอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์เป็นกล้องตัวจิ๋วอยู่ภายใน โรมย้ำกับเธอว่าหาเบาะแสมาให้ได้อย่าให้ทนายยศต้องตายฟรี...

ไม่นานนัก โรมในคราบสิงห์ไปที่บริษัท ทีวายเอ็ม เห็นเทียมยืนจิบกาแฟดูคนงานทำงานอย่างอารมณ์ดี ทันทีที่เห็นหน้าเขาถามว่าเห็นข่าวทนายยศแล้วใช่ไหม เขาพยักหน้าไม่เห็นได้อย่างไรข่าวดังขนาดนั้น

“การตายของทนายยศทำให้ตอนนี้ทุกคน...เกือบทุกคนไม่มีใครกล้าปฏิเสธไป่หลงอีก เราจะมีคนเก่งๆมาร่วมงานอีกมากมาย ไป่หลงกำลังจะแข็งแกร่งไร้ผู้ต่อต้าน”

“ซินแส เมื่อกี้ซินแสใช้คำว่าเกือบทุกคน แปลว่ายังมีคนที่กล้าปฏิเสธไป่หลงด้วยเหรอครับ”

“มี ยังมีบางคนที่เป็นคนหัวแข็งอย่างทนายยศ ก็ดี มันจะได้ไปอยู่กับทนายยศซะให้หมด”...

คนแข็งข้อที่เทียมพูดถึงไม่ใช่ใครที่ไหน คือบุญเลิศนั่นเอง วาสนากลัวปีศาจดำส่งรูปและเวลาตายมาให้พ่อจึงเอามือถือของท่านไปทิ้ง แถมเอาซิมมาทุบทำลายและโทร.แจ้งยกเลิกเบอร์โทร.อีกด้วย บุญเลิศหงุดหงิดมากเพราะมีข้อมูลในมือถือที่ไม่ได้เซฟไว้ แต่ก็รู้ดีว่าลูกทำไปเพราะรักและเป็นห่วง

ooooooo

วันนี้โรมกับเกรซมีประชุมผู้บริหารและหัวหน้าพนักงานแผนกต่างๆ ระหว่างการประชุมกำลังดำเนินอยู่ จิ๊บเปิดประตูพรวดพราดเข้ามา เห็นคนนั่งกันเต็มรีบขอโทษไม่ทราบว่ามีประชุม

โรมเห็นถุงซิปล็อกใส่มือถือไหม้เกรียมในมือจิ๊บก็รู้ว่าเป็นธุระสำคัญ จึงบอกให้ทุกคนออกไปก่อน เกรซดูจะไม่ค่อยพอใจนักแต่ก็ไม่ได้ทักท้วงอะไร

รอจนผู้บริหารกับพนักงานไปหมดแล้ว แดกดันหลานชายทำธุรกิจเป็นงานอดิเรกหรือ เขายอมรับว่าใช่เพราะงานหลักของเขาคือทำลายไป่หลง แล้วถามจิ๊บว่ามีอะไร เธอได้ข้อมูลจากมือถือไหม้ๆที่เขาเก็บมาพบว่าเป็นของนักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งเชี่ยวชาญเรื่องพิษ

“นักวิทยาศาสตร์คนนี้ชื่ออะไร”

“ชื่ออะไรไม่สำคัญหรอกค่ะ เพราะเขาตายแล้วเมื่อ 2-3 อาทิตย์ก่อน”

“ช่วงใกล้ๆกับที่ปีศาจดำปรากฏตัวครั้งแรก”

เกรซซัก ก่อนตายนักวิทยาศาสตร์คนนี้ทำอะไร จิ๊บเล่าว่าเมื่อหลายเดือนก่อนอยู่ๆเขาลาออกจากงานโดยไม่มีใครรู้เหตุผล ในมือถือเขามีรูปเซลฟี่รูปหนึ่งถ่ายก่อนตาย ไฟล์แย่มากเพราะกู้มาจากเครื่องที่โดนไฟไหม้” จิ๊บว่าแล้วเอารูปเซลฟี่ที่ว่าให้ดู รูปแตกเป็นเม็ดๆมีแถบดำเป็นปื้นเกือบครึ่งหนึ่งของรูปเห็นสถาปัตยกรรมเล็กน้อย

“จิ๊บกำลังพยายามหาว่าสถานที่ในรูปเป็นที่ไหนค่ะ มันอาจจะนำเราไปหาปีศาจดำได้”

“เยี่ยมมากจิ๊บ ลุยต่อเลย”...

ในเวลาต่อมา ระหว่างที่มนตรีนั่งดื่มกาแฟอยู่ในร้าน เห็นลูกค้าคนหนึ่งนั่งอ่านหนังสือพิมพ์พาดหัวข่าวการตายของทนายยศ เขาหน้าหม่นหมองทันที จังหวะนั้นมีคนเดินเฉียดหน้าไป เขาไม่ได้สนใจอะไรกระทั่งจะหยิบกาแฟขึ้นมาดื่มพบซองจดหมายจ่าหน้าด้วยลายมือถึงเขา เหลียวซ้ายมองขวาไม่เห็นคนเอามาวาง หยิบจดหมายขึ้นเปิดอ่าน เป็นจดหมายจากอินทรีแดง