อินทรีแดง

“พวกมันมาจากไหนเยอะแยะขนาดนี้”

“ฉันสงสัยว่ามันอาจจะมีเยอะกว่านี้อีก...แย่แล้ว” มนตรีใจคอไม่ดีเป็นห่วงสถานการณ์ที่เซฟเฮาส์...

เหตุการณ์ที่เซฟเฮาส์วิกฤติไม่แพ้เหตุการณ์ที่รถพยาบาล วาสนาวิ่งมาถึงห้องปฐมพยาบาล เตือนอังคารกับพวกว่าอมนุษย์กำลังบุกเข้ามา อังคารหันไปถามพยาบาลว่าในนี้มีอาวุธอะไรไหม พยาบาลล้วงกุญแจไขตู้เหล็กใบหนึ่ง เผยให้เห็นว่าในลิ้นชักตู้

มีอาวุธนานาชนิด ทั้งไรเฟิลและปืนลูกซอง เขาถึงกับอ้าปากค้าง

“แน่ใจเหรอว่านี่คือห้องพยาบาล”

“เคยมีนักโทษติดยามาจี้หมอเอาเมทาโน เลยต้องมีของแข็งไว้ป้องกันตัวบ้าง” พยาบาลอธิบาย ทั้งอังคาร พัลลภและประชิดต่างโขยกเขยกมาหยิบอาวุธเตรียมพร้อมรับมือ แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ต่างมองวาสนาเขม็งถามว่าพวกอมนุษย์อยู่ไหนกัน พูดไม่ทันขาดคำ อมนุษย์หลายตัวพุ่งทะลุกระจกหน้าต่างเข้ามา พยาบาลกับผู้ป่วยคนอื่นต่างตกใจร้องกรี๊ดเสียงหลง ตำรวจระดมยิงใส่อมนุษย์แต่มันไม่ระคายผิว

พวกอมนุษย์ไม่สนใจพวกตำรวจ ตรงไปที่จางเฟยหย่วนช่วยกันทำลายกุญแจมือ อังคาร พัลลภและประชิดช่วยกันยิงกระสุนใส่หูพวกมัน แต่ไม่ใช่ทำได้ง่ายๆ มันฟาดทั้งสามคนล้มกลิ้ง แล้วหันไปหาพยาบาลกับคนไข้ ตำรวจทั้งสามคนช่วยกันปกป้องพวกนั้นไว้ จังหวะหนึ่งอังคารเสียทีจะถูกอมนุษย์ฆ่า วาสนาเข้ามาทางด้านหลังชักมีดดามัสกัสทะลวงหู มันดิ้นพราดๆหันมาฟาดเธอกระเด็นแล้ววิ่งออกไป

อมนุษย์อีกตัวจะกระทืบพยาบาล อังคารกับประชิดช่วยกันดึงเธอหลบ พัลลภยัดปืนใส่ปากมันยิงเสยขึ้นสมองรัวจนหมดแมกกาซีน มันหงายหลังตึงตายสนิท ขณะที่อมนุษย์อีกตัวแบกร่างจางเฟยหย่วนหนีไปได้

ooooooo

ขณะเกิดการชิงตัวผู้ต้องหาคดีไป่หลง โรมในชุดเสื้อผ้าธรรมดา ออกจะปอนๆด้วยซ้ำเดินหาบ้านของคนที่ชื่อวาริน แต่ไม่ได้เรื่องอะไร เขาเพิ่งเดินหาตามรายชื่อไปได้แค่ 3 ชื่อจากรายชื่อทั้งหมด 88 คน

โรมกำลังจะเดินไปที่รถได้ยินเสียงรายงาน

ข่าวด่วนจากในทีวีว่ามีอมนุษย์กลับมาอาละวาดอีกครั้ง คราวนี้พวกมันโจมตีตำรวจเพื่อชิงตัวผู้ต้องหาสำคัญ เขาเดินย้อนกลับไปดูทีวี เห็นภาพความวุ่นวายที่เซฟเฮาส์...

มนตรีวิ่งนำชาติมาที่เซฟเฮาส์ เห็นซากความเสียหายที่พวกอมนุษย์ก่อไว้ อังคารเข้ามารายงานว่าระหว่างที่เขากับพวกกำลังสอบสวนจางเฟยหย่วน วาสนาวิ่งหน้าตื่นเข้ามาบอกว่าอมนุษย์บุกมา พวกเราเลยตั้งตัวทัน แต่คิดไม่ถึงว่าพวกมันจะมากัน

หลายตัวขนาดนี้ พวกเราสู้มันไม่ได้ พวกมันเอาตัวจางเฟยหย่วนไป

“คุณวาสนา คุณรู้ตัวก่อนได้ไง” ชาติซัก

“ฉันจะมาสืบข่าวจางเฟยหย่วนเห็นพวกมันพังกำแพงเข้ามาค่ะ”

“ขอบคุณคุณมาก ถ้าไม่ได้คุณเราอาจสูญเสียมากกว่านี้” มนตรีว่าแล้วหันไปสั่งลูกน้องให้เอาศพอมนุษย์ไปตรวจพิสูจน์อัตลักษณ์บุคคลหาให้เจอว่าเป็นใครมาจากไหน...

หลังให้ปากคำกับตำรวจเสร็จ วาสนากลับบ้าน บุญเลิศกำลังนั่งเสิร์ชหาข้อมูลจากในแล็ปท็อปหันมาตัดพ้อต่อว่าลูกเรื่องที่ไปเสี่ยงตายมาอีกแล้ว ทำอะไรเคยคิดถึงท่านบ้างไหม พี่ชายของท่านเพิ่งเสียชีวิตไปหยกๆ เธออธิบายว่าตัวเองแค่ไปทำงานตามปกติพวกมันต่างหากที่จู่ๆก็ยกพวกพังกำแพงเข้ามา