ตอนที่ 14
ทางด้านวาสนาทึ่งมากเมื่อรู้ว่าอินทรีแดงทำให้มารุตยอมติดต่อแหล่งข่าวของตัวเอง แถมยังได้ข้อมูลเกี่ยวโยงกับคนที่ชื่อวาริน แต่อดสงสัยไม่ได้ว่าวารินเป็นใคร อินทรีแดงเองก็ไม่รู้เหมือนกัน
รู้แค่ชื่อวาริน ส่วนข้อมูลของผู้ชายคนนี้ถูกลบออกหมด วาสนาอยากรู้แล้วเขาจะทำอย่างไรต่อ
“กำลังหาทางไปต่ออยู่ แต่ถ้าไม่ได้คุณ ผมคงมืดแปดด้าน ไม่มีอะไรสักอย่าง ขอบคุณนะครับ”
“ฉันไม่ได้ทำอะไรมากหรอกค่ะ”
“แต่คุณถึงกับกราบเท้ามารุต”
“มันก็แค่เทคนิคการหาข่าวเท่านั้นเอง ถ้ามัวคิดมากจะเป็นนักข่าวได้ไง” วาสนายิ้มชิลๆ
อินทรีแดงทึ่งมากถึงกับค้อมหัวให้ เธอได้แต่ยิ้มเขินๆ จากนั้นอินทรีแดงเดินมาส่งวาสนาที่ลานจอดรถผ่านโปสเตอร์ละครเวทีเรื่องหนึ่งติดไว้ที่บอร์ดประชาสัมพันธ์ เป็นละครโรแมนติก พระเอกสวมหน้ากากกำลังมองสบตากับนางเอก วาสนาหยุดดูอย่างสนใจ เขาถามว่าชอบดูละครเวทีหรือ
“แล้วแต่เรื่องค่ะ แต่เรื่องนี้อยากดู”
“ได้ยินว่าดีนะครับ คนชมกันหลายคน ถ้าคุณวาสนาอยากดูจริงๆล่ะก็...”
อินทรีแดงจินตนาการไปว่าตัวเองพาวาสนามาดูละครเรื่องนี้ จอดรถที่ด้านหลังโรงละครซึ่งเป็นทางเดินเล็กๆมืดๆทอดไปสู่ด้านหน้าโรงละครอันกว้างใหญ่ สว่างไสว ผู้คนมากมาย เธอร้องทักนี่เขาจะออกไปตรงนั้นทั้งๆที่สวมหน้ากากจริงๆหรือ ที่นี่ไม่เหมือนร้านอาหารที่เรานัดเจอกัน
“ผมรู้ครับ มีทั้งนักข่าวทั้ง รปภ. ถ้าผมออกไปแบบนี้คงแตกตื่นกันน่าดู”
“งั้นเรากลับกันก็ได้ค่ะ”
“กลับทำไมล่ะครับ เรามาถึงที่นี่แล้ว” พูดจบอินทรีแดงถอดหน้ากากออกกดปุ่มที่อกข้างซ้าย กลายเป็นโรมในชุดทักซิโด้หล่อเท่ วาสนาถึงกับตะลึง เขาจับมือเธอมาเกาะแขนเขาพาเดินไปหน้าโรงละคร
“ผมอยากทำแบบนี้มานานแล้วครับ”
“เหมือนกันค่ะ” วาสนายิ้มมีความสุข...
เสียงวาสนาร้องเรียกทำให้อินทรีแดงตื่นจากภวังค์ เธอถามว่าเมื่อครู่นี้เขาพูดอะไร
“ถ้าคุณอยากดูเรื่องนี้จริงๆล่ะก็...เอ่อ ก็ไปดูสิครับ”
หญิงสาวมองอินทรีแดงอย่างเคืองๆแล้วเดินไปขึ้นรถ เขามองตามพึมพำในใจ “มันจะมีวันนั้นไหมนะ”
ooooooo
ภายในรังอินทรี เกรซรู้เรื่องที่โรมได้ข้อมูลจากแหล่งข่าวของมารุตถึงกับบ่นอุบว่ารู้แค่ชื่อวาริน หน้าตาผิวพรรณไม่รู้เลย ข้อมูลทะเบียนราษฎรก็ไม่มี ยุคนี้แล้วยังมีเรื่องแบบนี้อีกหรือ
“มีคนจงใจลบข้อมูลเพื่อปกปิดอะไรบางอย่างครับ”
“พูดมันง่าย แต่ทำจริงน่ะยากมาก”
“ใช่ครับยากมาก แปลว่าเรื่องนี้ต้องมีความสำคัญกับไป่หลงมาก”
“แล้วเธอจะสืบข้อมูลคนชื่อวารินยังไง จะแฮ็กเข้าที่ไหน”
โรมไม่แฮ็กข้อมูลใดๆทั้งสิ้น แต่จะลงพื้นที่สืบเองเลย ข้อมูลในโลกใบนี้ไม่ได้อยู่แต่ในเน็ตอย่างเดียว เกรซไม่ยอมให้เขาทำอย่างนั้น เพราะเขาต้องเตรียมข้อมูลสำหรับการประชุมเรื่องสำคัญกับเจ้าสัวทะนง
“น้าเกรซเข้าแทนผมแล้วกันครับ”
เกรซมองหลานชายไม่พอใจ ก่อนเดินออกจากรังอินทรี โรมรีบเดินตามมาขอร้องท่านอย่าโกรธเขาเลย
“เธอก็รู้ว่าฉันโกรธเธอได้ไม่นาน สุดท้ายแล้วฉันก็ต้องช่วยเธออยู่ดี”
“ครับ มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ถ้าไม่มีน้าถึงมีอินทรีแดงก็ไม่มีโรม ฤทธิไกร หรือถ้ามีโรมก็จะไม่มีอินทรีแดง ทุกวันนี้ผมสวมบทอินทรีแดงและโรมได้ก็เพราะน้าคอยช่วยผม”
Powered by Froala Editor










