อินทรีแดง

“ฉันกลับก่อนดีกว่า” วาสนาแสร้งไม่พอใจ ก่อนลุกออกไป โรมจะตามแต่เธอหันมาชี้หน้าขู่ไม่ให้ตาม เธอจะไปหาฮ็อตแล้วเดินหน้าหงิกเข้าตัวบ้าน ครั้นคล้อยหลังเขาเท่านั้น วาสนาแอบยิ้มมีความสุขที่ได้รู้ความในใจของเขาและสนุกที่ได้ปั่นหัวเขาเล่นไปในตัว...

อีกมุมหนึ่งในห้องพักของจิ๊บ ฮ็อตยังคงนั่งกุมมือจิ๊บไว้ คอยส่งแรงใจและคอยพูดกระตุ้น

“จิ๊บเธอต้องหาย...หายเร็วๆ...หายเร็วๆนะ”

ooooooo

รถของมนตรีแล่นมาจอดฝั่งตรงข้ามกับร้านกาแฟตามนัด ชาติกับมนตรีในชุดไปรเวตมองเข้าไปในร้านเห็นพนักงานออฟฟิศชายคนหนึ่งนั่งจิบกาแฟหันหน้ามาทางถนน

“ชาติ เป้าหมายอยู่ในร้านกาแฟ”

ชาติหยิบหมวกสีเขียวขึ้นมาสวมเดินข้ามถนนไปที่ร้านกาแฟ เป้าหมายเห็นเขาสวมเสื้อขาวหมวกเขียวก็ลุกออกจากร้านมาหา ทันใดนั้นมีเสียงปืนดังขึ้นหนึ่งนัด เป้าหมายล้มลงจมกองเลือด ชาติชักปืนกวาดตามองไปรอบๆหาคนลงมือแต่ไม่เห็นใคร มนตรีรีบวิ่งลงมาตรวจสัญญาณชีพพบว่าเป้าหมายตายแล้ว...

เมื่อกลับถึงห้องทำคดีไป่หลง มนตรีถึงกับนอตหลุดเหวี่ยงแฟ้มเอกสารของชายเป้าหมายใส่ผนังห้อง แผดเสียงลั่นพวกไป่หลงรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร อังคาร วิน ชาติและครีมได้แต่ยืนก้มหน้างุด ไม่มีใครกล้าพูดอะไร มนตรีหยิบรูปชายเป้าหมายขึ้นมาโบกตรงหน้าพวกลูกทีม

“นี่คือคนที่เคยทำงานให้ไป่หลง เขากลับใจพร้อมจะให้ข้อมูลกับเรา เขากล้าหาญมาก แล้วเราตอบแทนเขาอย่างนี้ ปล่อยให้เขาโดนยิงแบบนี้เหรอ”

 มนตรีปารูปทิ้ง เดินหัวเสียไปหาสำราญที่ห้องทำงาน ท่านรู้ข่าวเป้าหมายถูกเก็บก็งงมาก เรื่องนี้เป็นความลับสุดยอด ทั้งสำนักงานตำรวจฯมีแค่เขากับท่านที่รู้

“แล้วมันรั่วไปได้อย่างไร”

“คุณสงสัยผมเหรอ”

มนตรีสงสัยทุกจุดที่สงสัยได้ รวมทั้งตัวเขาเอง สำราญอยากรู้แล้วเขาจะเอาอย่างไรต่อไป เขาต้องปิดจุดรั่วขั้นแรกไล่เอาต์ซอร์ซออก สำราญเดาออกนี่เขาไม่ไว้ใจครีมใช่ไหม เขายอมรับว่าใช่ เพราะเธอเข้าถึงข้อมูลได้ลึกเกินไปสำหรับคนที่ไม่ใช่ตำรวจ สำราญไม่เชื่อว่าครีมเป็นหนอน สั่งให้มนตรีไปหาหลักฐานมาว่าเป็นใครกันแน่

“สำหรับผมนะ ครีมไม่มีอะไรน่าสงสัยเลย เขาช่วยเราจับวุธได้ด้วยซ้ำ แล้วก็ช่วยงานเรามาหลายคดีแล้ว ผมอาจจะหาทางบรรจุเขาเป็นตำรวจด้วยซ้ำ” คำพูดของสำราญเล่นเอามนตรีใบ้กิน...

ระหว่างเดินกลับห้องทำคดีไป่หลง มนตรีเจอชาติเดินสวนมา ถามว่าจางเฟยหย่วนเป็นอย่างไรบ้าง เขารายงานว่าปกติดี ประชิดกับพัลลภดูแลอยู่ มนตรีสรุปนี่แปลว่าพวกไป่หลงยังไม่รู้เรื่องจางเฟยหย่วน

“ไม่แน่ มันอาจจะรู้แล้วแต่ยังไม่ลงมือ”...

พักหลังมานี้ข่าวลับสุดยอดรั่วไปถึงหูไป่หลงบ่อยมาก ชาติเริ่มแคลงใจ ครั้นตกดึกเขาแอบเข้ามาในห้องทำคดีไป่หลง ตรงไปที่คอมพิวเตอร์ของครีม เปิดเครื่องพบว่ามันเปิดอยู่ก่อนหน้าแล้ว พลันมีเสียงดังจากด้านหลังว่าตนเป็นคนเปิดเอง ชาติหันขวับไปเห็นมนตรีซุ่มอยู่ สารวัตรหนุ่มถามเขาว่ามาทำอะไร

Powered by Froala Editor