อินทรีแดง

สมุนไป่หลงค้นหาผู้หลบหนีไปรอบๆตัวอาคารที่รกร้างและกว้างขวางตั้งแต่เมื่อคืนยันเช้ายังไม่เจอตัว จิ๊บยังซ่อนอยู่ที่เดิมแต่เริ่มอ่อนเพลียมากขึ้นทำท่าจะไม่ไหว

ขณะที่จิ๊บตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน เกรซเข้ามาถามกุ้งนางว่าติดต่อจิ๊บได้หรือยัง เธอส่ายหน้ายังติดต่อไม่ได้เลยทั้งมือถือทั้งเบอร์คอนโดฯที่พัก เกรซเป็นกังวลมากที่จิ๊บหายไปสองวันแล้ว สั่งให้กุ้งนางโทร.ไปเรื่อยๆถ้าติดต่อได้ให้บอกตนด้วย แล้วถามถึงโรมจะเข้าออฟฟิศกี่โมง

“คุณโรมบอกวันนี้ไม่เข้าค่ะ”...

คนที่เกรซถามหาแวะไปปีนผาเพื่อฝึกความแข็งแกร่ง แต่เขายังไม่แข็งแรงพอปีนได้แค่ไม่กี่เมตรก็ฝืนปีนต่อไม่ไหว หล่นลงมากองกับพื้น เขากัดฟันปีนอีกครั้งแต่ก็ตกลงมาเหมือนเดิม ปีนหน้าผาตั้งแต่สายยันค่ำจนเนื้อตัวถลอกปอกเปิกก็ยังปีนถึง

ยอดผาไม่สำเร็จ เขานั่งมองขึ้นไปด้านบนด้วยความท้อแท้ จังหวะนั้นมีเสียงมือถือของเขาดังขึ้น เกรซโทร.มาหาเขาเรื่องจิ๊บหายตัวไป...

โรมโทร.นัดวาสนากับฮ็อตมาเจอกันที่ร้านกาแฟเจ้าประจำ เธอเห็นสภาพเนื้อตัวที่เต็มไปด้วยรอยแผลของเขาถามว่าไปทำอะไรมา โรมอ้างว่าไปออกกำลังมานิดหน่อย เธอคาใจแต่ไม่ได้ถามรายละเอียดอะไร เพราะรู้ว่าเขานัดมาเพื่อคุยเรื่องที่จิ๊บหายตัวไปแบบผิดปกติ แม้น้าเกรซไปแจ้งความแล้ว แต่เขาอยากให้ฮ็อตช่วยตามหาจิ๊บอีกแรงหนึ่ง ครู่ต่อมา โรมขับรถมาตามถนนโดยมีวาสนานั่งเบาะหน้าข้างๆ

ส่วนฮ็อตนั่งเบาะหลังคอยเช็กพิกัดตามแผนที่บนหน้าจอแล็ปท็อป “สัญญาณมือถือของจิ๊บหายแถวนี้ แต่ในเวลานี้มีสัญญาณมือถืออีก 2-3 หมายเลขที่เคลื่อนที่คู่ขนานไปกับสัญญาณมือถือของจิ๊บ เราจะตามสัญญาณมือถือพวกนั้นไป” ฮ็อตเช็กพิกัดไปพลางบอกทิศทางที่จะตามหามือถือที่ว่าไปด้วย

ในที่สุดเขาบอกให้โรมจอดรถ มือถือที่เราตามน่าจะอยู่ในรัศมีห้าร้อยเมตร โรมไม่สนมือถือเหล่านั้นแค่ต้องการได้ตัวจิ๊บ

“พื้นที่ไม่ใช่เล็กๆ ฉันว่าเราแยกกันหาดีกว่า” วาสนาเสนอแนะ

“คุณวาสนา คุณกับฮ็อตกลับไปก่อน จิ๊บเป็นคนของผม ผมจัดการเอง พวกคุณอย่ามาเสี่ยงด้วยเลย...” โรมพูดไม่ทันจบ วาสนาตบเขาหน้าหัน

สั่งห้ามพูดแบบนี้อีก หากเธอขี้ขลาดคงไม่มาด้วยตั้งแต่แรก

“ฉันกับฮ็อตรู้ตัวดีว่าทำอะไรได้แค่ไหน ฉันจะไม่เสี่ยงหรอก แต่จะช่วยหาจิ๊บด้วย สามคนยังไงก็ดีกว่า”

“ตกลงครับ เราแยกกัน ถ้าใครเจอจิ๊บหรือเจอเบาะแสอะไรอย่าเพิ่งลงมือโทร.ตามกันทันทีหรือไม่ก็กลับมาเจอกันตรงนี้ก่อน” โรมกำชับสีหน้าจริงจัง วาสนากับฮ็อตต่างพยักหน้ารับรู้

ooooooo

จิ๊บแช่อยู่ในน้ำข้ามวันข้ามคืนจนไข้ขึ้นสูง ปากคอสั่นด้วยความหนาวแต่ขึ้นจากน้ำไม่ได้เพราะสมุนไป่หลงยังเดินส่องไฟฉายตามหาตัวเธออยู่

ก่อนที่เธอจะช็อก ฮ็อตเจอเธอโดยบังเอิญ เธอเห็นเขามาช่วยก็ยิ้มดีใจก่อนจะหมดสติไป เขาประคองเธอไว้รอจนพวกสมุนไปพ้นแล้วค่อยๆพยุงขึ้นจากน้ำ โชคไม่ดีดันเจอสมุนร่างยักษ์ที่เดินปิดท้าย มันหยิบนกหวีดจะเป่าเรียกพรรคพวก ฮ็อตต่อยเปรี้ยงนกหวีดหลุดเข้าปาก มันรีบถ่มออกมาแทบไม่ทัน แล้วกระโจนใส่เขา