สวยซ่อนคม

หลินลู่หลานส่ายหน้าไม่บอกเรื่องส่งไห้อาการทรุด “อย่ายุ่งเลย”

“ทำไมต้องไม่ให้ยุ่ง ไอ้หมอนั่นมันไม่มาหาเธอหรอกถ้าไม่มีเรื่องสำคัญจะเป็นจะตาย บอกมาสิ... ใครเป็นอะไร”

“เพื่อนฉันไม่สบาย พี่กุ้ย...ฉันเพลีย ง่วง จะไปนอน”

ฟู่กุ้ยดูออกว่าเธอปิดบังบางอย่างไว้จึงเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“รู้ไหมอาหลาน ไอ้หมอคนนี้มันมีลับลมคมใน ตำรวจเขากำลังจ้องมันอยู่...เลิกคบกับมันซะที!”

“อะไรนะ! หมอไปทำอะไร”

ได้ผล! หลินลู่หลานตาโตด้วยความอยากรู้ เปลี่ยนท่าทีจากจะผละหนีมาคาดคั้นเขาอย่างร้อนรน

“บอกมาเดี๋ยวนี้นะพี่กุ้ยว่าตำรวจตามหมอทำไม แล้วผู้หญิงคนที่นอนในห้องหมอเป็นใคร!”

หลินลู่หลานเชื่อว่าแฮกเกอร์หนุ่มต้องรู้บางอย่างเพราะเขาเคยถามเธอเรื่องหมอโซว ฟู่กุ้ยอึกอักยังไม่อยากเล่าทั้งหมดแต่ก็ยอมบอกเรื่องสุ้ยไถ่

“พี่ก็ไม่รู้ แต่เธอรู้ใช่ไหมล่ะว่านายคนที่พี่ไปรับที่แอร์พอร์ตวันก่อนมาฮ่องกงก็เพราะเรื่องนี้แหละ”

“หา!...เรื่องนี้งั้นหรือ”

“นายคนใหญ่มาตามผู้หญิงที่นอนไม่ตื่นในห้องหมอโซว เขาอยากจะหาทางเข้าไปดูให้แน่ใจ...เธอรู้ไหม”

คำถามของฟู่กุ้ยทำให้หลินลู่หลานหวนคิดถึงความทรงจำเมื่อเขานำรูปอ้ายผิงมาให้ดูครั้งแรก...

เธอจำได้ว่าตอนนั้นบอกเขาว่าอ้ายผิงคือหญิงสาวที่ประสบอุบัติเหตุเรือล่มกลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา ตามด้วยครั้งแรกที่เธอเห็นรูปถ่ายผู้หญิงในกระเป๋าส่งไห้ ผู้หญิงคนนั้นก็ชื่ออ้ายผิงและหน้าตาเหมือนคนที่เป็นเจ้าหญิงนิทราราวกับเป็นคนเดียวกัน!

หลินลู่หลานปะติดปะต่อเรื่องราว อดตกใจกับความคิดตนเองไม่ได้...หรือว่าเจ้าหญิงนิทราในห้องหมอโซวจะเป็นคนเดียวกับคนรักของส่งไห้ หากเป็นเช่นนั้นหมอโซวก็จะมีความผิดโทษฐานกักขังและหน่วงเหนี่ยว

“พี่กุ้ย...ตำรวจจะเอาเรื่องหมอจริงๆหรือ”

“โกหกแล้วฉันจะได้อะไร รู้ไหม...หมอเธอมันอาจจะโดนข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยวผู้หญิงคนนั้นซึ่งหมออาจจะเอานางไว้เป็นแบบหน้าทำผ่าตัดให้แฟนตัวเอง ความผิดเต็มประตูเชียวล่ะ”

“หล่อนชื่อเจียอิง แต่ก่อนหล่อนไม่ได้หน้าตาแบบนี้”

พูดพลางถอนใจยาว เชื่อว่าเรื่องนี้ต้องมีลับลมคมในและเจียอิงคือตัวการทั้งหมด หลินลู่หลานไม่อยากให้อดีตแฟนหนุ่มรับโทษ ตัดสินใจขอร้องฟู่กุ้ย

“พี่กุ้ย...ถ้านายพี่ได้ตัวผู้หญิงคนนั้นกลับไปเขาจะเลิกเอาเรื่องหมอได้ไหม ฉันกล้ารับรองว่าหมอไม่เคยทำร้ายใครมีแต่ช่วยเหลือคนด้วยซ้ำ ถ้านายพี่รับปากจะไม่ทำให้เรื่องนี้เอิกเกริกฉันจะหาทางให้นายพี่เข้าไปในห้องหมอนั้นให้”

ฟู่กุ้ยชะงัก แอบเจ็บแปลบในอก “ห่วงมันมากขนาดนี้เชียวหรือ”