สวยซ่อนคม
ตอนที่ 12
หลักฐานทุกอย่างชัดเจนแล้วว่าอ้ายผิงคนนี้เป็นตัวปลอม สุ้ยไถ่ถอนใจยาว ดึงตัวเองจากอดีตแล้วขอวางสายจากเพื่อนตำรวจ เพราะเขามีภารกิจยิ่งใหญ่ต้องชิงตัวอ้ายผิงตัวจริงกลับเมืองไทยให้ได้!
ooooooo
ในที่สุดวันสำคัญก็มาถึง...สุ้ยไถ่กับฟู่กุ้ยเฝ้ารออย่างใจเย็นให้หลินลู่หลานหอบถุงขนมเปี๊ยะไปล่อลวงเหมยออกจากอพาร์ตเมนต์ของหมอโซว
เหมยแปลกใจที่เห็นหลินลู่หลานหน้าห้องพัก
“มาเอายาอีกหรือ”
“เปล่า...ฉันผ่านมาแถวนี้เลยแวะเอาขนมมาฝาก...ขนมเปี๊ยะเจ้าอร่อย”
พูดพลางยื่นถุงขนมให้แต่เหมยไม่ยอมรับ สีหน้าเต็มไปด้วยความระแวง
“เอามาให้ฉันทำไม”
หลินลู่หลานผงะแต่ยังพยายามหาเหตุผล “ก็เอ่อ...อาม้าดีกับฉัน วันนั้นยังให้แกงจืดฉันรองท้องแก้หิว...รู้ไหมมันเหมือนน้ำแกงที่ม้าฉันชอบทำให้กินตอนเขายังไม่ตาย ฉันกินแล้วอดคิดถึงม้าไม่ได้”
ดวงตาปริ่มน้ำตาของหลินลู่หลานทำให้เหมยเชื่อสนิท ใจอ่อนยวบเมื่อคิดว่าอีกฝ่ายเป็นกำพร้า
“เธอไม่มีแม่หรือ”
“ไม่มีทั้งพ่อและแม่...เหลือแต่พี่ชายกับอาอึ้ม”
เหมยยอมรับถุงขนมเพราะไม่อยากหักหาญน้ำใจคนให้ “ขอบใจนะ...อ้อ...นี่หมอเขาก็ไม่อยู่หรอกนะ หลายวันกว่าจะกลับ เขาไปเที่ยวกับลูกสาวฉัน ฉันก็ต้องอยู่เฝ้าห้องให้เขาไปไหนไม่ได้”
ขณะที่หลินลู่หลานหว่านล้อมเหมย สุ้ยไถ่เห็นเธอหายไปนานเลยอดถามฟู่กุ้ยไม่ได้
“เพื่อนแกคนนี้เขาทำอาชีพอะไรรึ”
“เคยเป็นพยาบาลอยู่โรงพยาบาลเดียวกับหมอโซวครับ แต่ตอนนี้อยู่บ้านเฉยๆไปช่วยงานพี่ชายเขาที่อู่เรือบ้าง”
“อ้อ นางพยาบาล...ดีๆ คุ้นเคยกับการกล่อมตะล่อมหลอกคนแก่ได้อยู่แล้ว”
สุ้ยไถ่พูดอย่างไม่กังวล ฟู่กุ้ยเสียอีกนั่งไม่ติดด้วยความเป็นห่วงอดีตพยาบาลสาว แล้วหลินลู่หลานก็ไม่ทำให้เขาผิดหวังด้วยการเล่นละครตบตาเหมยว่าต้องไปซื้อยาจีนให้อาอึ้ม
“แย่จริง ฉันลืมใบสั่งยาของอาอึ้มน่ะ ไม่รู้เอาไปไว้ไหน”
เหมยถามตามมารยาท “เขาไม่สบายรึ”
หลินลู่หลานพยักหน้า โกหกหน้าตาย “ใช่จ้ะ ...เขาป่วยหลายโรค วันๆเสียค่าหมอค่ายาหลายตังค์แต่ฉันกับพี่ชายก็ยอมเพราะเราเหลืออาอึ้มเป็นญาติผู้ใหญ่แค่คนเดียว”
เหมยมีสีหน้าเห็นใจอย่างเห็นได้ชัด หลินลู่หลานเห็นว่าเข้าทางควักใบสั่งยาจากในกระเป๋าอ่านรายชื่อยายาวเหยียด แสร้งทำเป็นงงเพื่อตบตาเหมย
“ซินแสสั่งยาแต่ละอย่างหายากๆทั้งนั้น นั่งรถไปก็ไกลฉันหลงทุกทีกลัวกลับบ้านไม่ถูก ม้ารู้จักมั่งไหม เฮ้อ...พี่ชายฉันก็อยากมาเป็นเพื่อนแต่ต้องทำงานฉันเลยซวยเลย”
เพราะแววตาน่าสงสารของอีกฝ่ายแท้ๆทำให้เหมยยื่นหน้ามาช่วยดู “อ๋อ...แถวแปซิฟิกพลาซ่า นั่งรถบัสสายข้างหน้านี้ไปสิหรือนั่งรถแทรมสายสิบสอง ถ้าซับเวย์ก็ต้องไปเดินเอาหน่อยแต่ดูในมือถือเอาก็ได้ไม่ใช่หรือ”
