ตอนที่ 13
ชัยพรจึงชวนออกไปสังสรรค์กับเพื่อนๆ คลายเครียดสัญญาจะไม่กลับดึก ฝากถวิลเลี้ยงลูกให้ เธออึกอักแต่ก็ไม่อยากขัดใจสามี
ชุดาเห็นโอกาสที่เฟื่องทองกับฟ้าทองไม่อยู่ ลุกขึ้นแต่งตัววับแวมจะออกจากบ้าน วันเห็นติงเรื่องชุดแต่เธอไม่ฟัง...ชุดาไปหาวีระที่อพาร์ตเมนต์ที่เขาพัก วีระแปลกใจรู้ได้อย่างไร
“ชุรู้น่ะไม่เป็นไรหรอก แต่ถ้าน้าเฟื่องรู้สิเป็นแน่ หรือน้าวีอยากให้รู้”
“ไม่ใช่เรื่องของเด็ก...อย่ายุ่ง”
“เด็กที่ไหน ชุเป็นสาวแล้ว แถมยังสวยด้วย แต่น้าวีไม่เคยมอง” ชุดานั่งเบียดกระแซะ
วีระกลืนน้ำลายสะกดความต้องการไล่ให้เธอนั่งห่างๆเกรงใครมาเห็นจะไม่ดี ชุดาขยับออกส่งสายตายั่วยวนแล้วบอกเรื่องเฟื่องทองร้องไห้ทุกคืนไม่สงสารบ้างหรือ วีระมองขาอ่อนเธอไล่ไปถึงเนินอก ปากก็พูดว่า
“น้าแค่ให้บทเรียนกับเขา เดี๋ยวทุกอย่างก็ดีเอง เราเป็นเด็กอย่ายุ่ง”
“คำก็เด็กสองคำก็เด็ก ดูให้ดี เด็กซะที่ไหน” ชุดาเข้าซบอกวีระรุกเร้าอารมณ์เขา
สุดท้ายวีระก็แพ้ใจตัวเอง ทั้งสองตอบสนองความต้องการของกันและกันจนสมใจ แล้ววีระก็มานั่งรำพันรู้สึกผิด ต่างกับชุดาที่คิดว่าเป็นการช่วยทั้งเฟื่องทองและวีระ
“ช่วย...ยังไง ไม่เข้าใจ”
“ก็ที่นังฟ้ามันสวมเขาให้น้าเฟื่องไง ถ้าน้าเฟื่องรู้ คงอกแตกตาย น้าเฟื่องรักมันยิ่งกว่าอะไร ทูนหัวทูนเกล้าให้ทุกอย่าง หารู้ไม่ว่ากำลังยกผัวให้มันด้วย”
“พอๆ ปากเราเนี่ย”
“ชุถึงอยากแยกนังฟ้าออกจากน้าวี...”
วีระยิ้มขันสิ่งที่เธอทำคือเอาตัวเองมาแทน ชุดาหัวเราะคิกบอกเฟื่องทองจะได้ไม่อกแตกตายว่าน้องแย่งสามีและเขาก็หายเหงาด้วย หนุ่มใหญ่ระบายยิ้มรวบตัวเธอมากอดอย่างมันเขี้ยว
“ฉลาดพูด ฉลาดคิด ฉลาดทำ เด็กสมัยนี้ฉลาดจริงๆ”
วีระซุกไซ้ซอกคอชุดาโดยไม่สนใจเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น
ooooooo
ฟ้าทองผิดหวังที่วีระไม่รับสายตน เฟื่องทองเดินบ่นเข้ามาถ้ารู้ว่าเดชเมาขนาดนี้จะไม่มาให้เสียเวลา ยังต้องหงุดหงิดกับพวกมธุรสอีก ไม่ทันไรมธุรสเดินตามมาฝากความระลึกถึงวีระ เฟื่องทองแทบกรี๊ดรู้ว่าเพื่อนเยาะเย้ย
ชุดานั่งแต่งหน้าอยู่หน้ากระจกห้องวีระ เธอจงใจทำลิปสติกตกไว้มุมหนึ่งบนโต๊ะ ก่อนจะหันมาอ้อนวีระให้พาไปซื้อกระเป๋าแบรนด์เนม เขาหอมแก้มเธอฟอดแล้วบอกจะเอากี่ใบก็ให้ได้
เฟื่องทองกับฟ้าทองกลับถึงบ้าน แปลกใจที่บ้านเงียบ วันรายงานว่าชุดาออกไปหางานทำ ฟ้าทองเหยียดว่าความรู้ต่ำ โปรไฟล์ก็บ่งบอกว่ามีแต่งานแบบเดิมให้ทำ เฟื่องทองปัดไม่ต้องไปสนใจ มาช่วยกันตามหาวีระดีกว่า ฟ้าทองสวนทันที










