เรือมนุษย์

“ขอความมั่นคงให้ยัยพิมพ์กับคุณดัมพ์...”

เดชหน้าเจื่อนถามเบาๆ “ทำไมต้องพูดถึงมัน คุณก็รู้ว่าผมเกลียดมัน...”

“แต่คุณกำลังชนะเขา นิยอมทุกอย่าง เพื่อแลกกับสิ่งที่นิขอ” น้ำเสียงเธอสั่นน้ำตาคลอ เดชอึ้งทำอะไรไม่ถูก

“กลับไปได้แล้ว กลับไป! คุณนิยิ่งพูดมันก็ยิ่งตอกย้ำว่าผมแพ้ ไปสิ”

“นิไม่ได้ตอกย้ำให้คุณเดชรู้สึกยังงั้น แต่...”

เดชไล่ซ้ำโดยหันหลังซ่อนน้ำตาที่เอ่อ “ออกไป! ถ้าผมแค่ต้องการนอนกับผู้หญิงสักคน ผมหาที่ไหนก็ได้ ผมเพิ่งรู้ว่าสิ่งที่ผมตามหามาทั้งชีวิตก็คือความรัก แล้วผมก็ไม่ได้มัน ไปซะ...อย่าอยู่ให้ผมเจ็บไปมากกว่านี้เลย”

นิธิมายืนอึ้งสักพักถึงกลับ พอลงลิฟต์มาชั้นล่างต้องตะลึงเพราะดัมพ์ยืนรออยู่ เขามองเธออย่างสำรวจก่อนจะเข้ามาถามว่าเดชทำอะไรเธอ นิธิมาแปลกใจ

“ทราบได้ไงว่านิมาที่นี่...”

“ผมไปหาคุณที่บริษัท ศรีวิไลบอกว่าคุณลาป่วย แต่ผมสังหรณ์ว่าคุณต้องมาหาพี่เดช บอกผมสิ เขาทำอะไรคุณ ผมจะฆ่าเขา”

“นิปลอดภัยดีค่ะ คุณดัมพ์ไม่ต้องเป็นห่วง”

“สัญญานะ ว่าจะไม่เอาตัวเองมาเสี่ยงเพื่อผมหรือคนอื่นแบบนี้อีก มันอันตราย”

นิธิมายิ้มบางๆสบตาเขา รู้ซึ้งถึงความห่วงใยที่เขามีให้

ooooooo

มธุรสมาหาสิรินทร์จึงรู้ว่าเพื่อนกำลังทุกข์ใจอย่างมาก มีรูปภาพอนงค์กับองอาจวางอยู่

“ถึงขนาดใช้นักสืบเลยเหรอรินทร์”

“คุณนพไม่กลับบ้าน เอาแต่ตระเวนตามหามัน งานการที่โรงแรมก็ทิ้งให้เป็นภาระฉัน”

“ตายจริง! ฉันก็มัวยุ่งแต่เรื่องนังเกียว ไม่รู้เลยว่าเธอมีปัญหาขนาดนี้”

“ปัญหาเรื่องเขาหลงนังอนงค์น่ะ ฉันพอทำใจได้ แต่นี่คุณนพส่งนักเลงไปซ้อมเจ้าองอาจผัวมันปางตาย...”

“อะไรนะ! คุณนพน่ะเหรอ”

“ฉันกลัวคุณนพเป็นฆาตกร ฉันถึงต้องหาทางติดต่อเขา แต่เขาไม่ยอมพูดกับฉัน เขาหาว่าฉันเป็นคนทำให้นังอนงค์ไปจากเขา” สิรินทร์น้ำตาร่วง มธุรสจับมือปลอบใจ

ทางด้านฟ้าทองเห็นชุดามีข้าวของแบรนด์เนมยี่ห้อเดียวกับที่เฟื่องทองใช้ก็สงสัยหาว่าจะทับรอยพี่สาวตน ชุดาเท้าเอวโต้กลับ

“ฉันก็แค่เจริญรอยตามแกเท่านั้นเองยัยฟ้า คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าแกกับน้าวีเป็นอะไรกัน ฉันไม่แคร์นะ

ถ้าน้าเฟื่องจะรู้เรื่องนี้ แต่ถ้าฉันพังแกก็ต้องพังด้วย น้าเฟื่องจะได้รู้ว่าคนหน้าซื่ออย่างแกนั่นแหละที่ทำให้น้าวีออกไปจากบ้านนี้”

ชุดาผลักฟ้าทองออกไปจากห้องอย่างแรง ฟ้าทองแค้นใจสีหน้าอาฆาต...

เฟื่องทองออกมาถามเสียงดังอะไรกันแล้วเดินไปนั่งกุมขมับที่โซฟา ฟ้าทองเดินเข้ามาพลางพูด

“ฟ้าแค่เตือนสติชุดาน่ะค่ะ เงินทองยิ่งไม่มี ดันไปซื้อของแพงๆมาซุกไว้ในห้อง”