เรือมนุษย์
ตอนที่ 13
เดชครุ่นคิดเรื่องที่พิมพ์รสพูด “ทำไมมึงต้องเข้ามาเกี่ยวข้องทุกเรื่องด้วยวะไอ้ดัมพ์” เขากดเรียกเลขาเข้ามาสั่ง “ประสานงานกับฝ่ายกฎหมายด้วย เรื่องคดีไอ้ชัยพร...ช่วยเช็กข้อมูลด้วยว่าโฉนดที่เอาไปประกันตัวอยู่ที่ราคาประเมินเท่าไหร่...”
นิสารับคำกลับออกไปดำเนินการ...
ในบ้านมธุรส นิธิมาดูเกียวชงนมให้ลูกแล้วติงว่า ควรรอให้น้ำเดือดก่อน เธอกลับสวนว่า รอเดือดชงแล้วก็ต้องมาแช่น้ำให้เย็นลงอีก รอนานเดี๋ยวก็ร้องน่ารำคาญอีก นิธิมาหน่ายใจ
“คนในบ้านนี้ไม่รำคาญเสียงลูกเธอนะเกียว เขาอิดหนาระอาใจกับเธอมากกว่า เมื่อไหร่จะปรับปรุงตัวเสียที...”
“โอ๊ย! รำคาญ ใครอยากทำก็ทำ หนูไม่ทำแล้ว”
เกียวโยนขวดนมทิ้งแล้วเดินหนีไป นิธิมาอ่อนใจต้องเข้ามาทำแทนด้วยความสงสารเด็ก...
เกียวแต่งตัวแต่งหน้าจะออกจากบ้าน ไสเข้ามาต่อว่าให้อยู่เลี้ยงลูก เธออ้างว่าเบื่อและเซ็ง ไสสวนว่าตนก็เบื่อ
“แม่ก็เลี้ยงไอ้หนูไปก่อน เดี๋ยวฉันหาวิธีเอง”
“อย่าบอกนะว่าจะหาผัวใหม่!”
“มันก็ไม่แน่ ฉันไม่อยากเอาอนาคตมาทิ้งไว้กับไอ้แก่แล้ว เบื่อ ฉันยังสาว ยังสวย ยังหาคนใหม่ได้ใช่ไหมแม่”
“แม่เข้าใจ แม่เองก็มีตั้งหลายคน แม่ไม่ห้ามเอ็งหรอก” ไสหัวเราะคิกหยิกหยอกลูก
เปรื่องขับรถมาส่งพิมพ์รสกับลูกโดยมีน้อยถือของตามเข้ามา ทุกคนในบ้านแปลกใจ
“พิมพ์ อย่าบอกนะ ถูกคุณเดชเขาเหยียบหัวส่งกลับมาบ้าน แม่ไม่ยอมด้วย” มธุรสเอ็ดใส่ลูกสาว
“ไม่ใช่ยังงั้นค่ะ พิมพ์แค่มาอยู่ชั่วคราว น้อยมาช่วยเลี้ยงด้วยค่ะ”
ไสกับเกียวเดินหัวเราะคิกออกมา มธุรสหันมาจ้องหน้าเอาเรื่อง
“หัวเราะอะไร ต่ำ ไม่มีมารยาท”
“ผัวทิ้งล่ะสิ...น่าฉงฉาน...” ไสเยาะหยัน เกียวผสมโรง
“น่าสงสารคุณพิมพ์นะคะ ต้องเป็นม่ายตั้งแต่ยังสาว”
“ถ้ายังไม่รู้อะไรก็อย่าเพิ่งเดา แบบเนี้ยมันเป็นคุณสมบัติของพวกไม่มีการศึกษา” มธุรสแหวใส่ก่อนจะเดินตามลูกสาวไป เกียวหันมาบอกไสว่า ถ้าอยู่ต่ออาจได้ตบคนแก้เครียด
ooooooo
น้อยอุ้มคุณหนูนั่งอยู่ในบ้าน มธุรสฟังพิมพ์รสเล่าถึงชัยพรขอให้กลับมาอยู่บ้านก่อน แล้วโวยวายไม่เห็นด้วย
“ทำไมโง่ยังงี้ ออกมาอยู่บ้านก็เท่ากับเข้าข้างผัว คุณเดชเขาจะหาว่าเราไม่น่ารัก ทำตัวไม่เหมาะสม เขาจะว่ามาถึงแม่ได้”
“แต่ชัยเขาบอกให้พิมพ์กลับมาบ้าน”
“ก็เนี่ยไง เด็กเอ๊ย...คิดแบบเด็กๆ เชื่อผัวได้ไง เราต้องเชื่อฟังผู้ใหญ่สิ”
นิธิมาที่ยืนฟังอยู่ด้วยค้าน “แต่ผู้ใหญ่อย่างคุณเดชก็ไม่น่านับถือนะคะ ลูกมีคดีติดตัวแทนที่จะช่วย กลับด่าว่าซ้ำเติม นิกลัวคุณชัยจะยิ่งเสียคน”
“ยังไงเราก็เป็นเด็ก ผู้ใหญ่พูดยังไงเราก็ต้องฟัง...” มธุรสเอ็ด
