เล็บครุฑ
ตอนที่ 18
รจิตน้ำตาคลอพยายามเตือนสติ “กริช...นี่ไม่ใช่ตัวคุณนะคะ คุณไม่ใช่คนแบบนี้”
กริชโกรธบีบปากรจิตพร้อมตวาดเสียงดุดัน “หุบปาก เธอมีสิทธิ์อะไรมาสั่งสอนฉัน”
“ฉันเจ็บ...อย่าค่ะ”
“จัดการมันเลยดีกว่าค่ะกริช อย่าเสียเวลา” แซนดี้หยิบปืนส่งให้
“ใช่ เราจะไม่เสียเวลากับพวกศัตรู...มีอะไรจะพูดเป็นครั้งสุดท้ายไหมคนสวย”
รจิตน้ำตาคลอมองหน้าคนรัก รู้ว่าเขาไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป และนี่คงเป็นโอกาสสุดท้ายที่จะได้พูด
“ค่ะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นนับจากนี้ ไม่ว่าคุณจะรักฉันหรือไม่ ฉันก็พร้อมจะตายด้วยน้ำมือของคนที่ฉันรักค่ะกริช”
ดวงตากริชเริ่มมีความรู้สึกหวั่นไหว แซนดี้เร่งให้กริชยิง ทันใดเสียงเพลงแบบรีเวิร์สดังขึ้น ภาพหน้าจอทีวีเปลี่ยนเป็นวิวธรรมชาติสวยงามทุกหนแห่ง บนท้องถนนและอาคารบ้านเรือนมีการเปลี่ยนแปลงเช่นกัน ผู้คนเริ่มได้สติ รวมทั้งกริชที่รู้สึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาได้
แซนดี้ไม่พอใจดึงปืนจากมือเขา “มัวรออะไร มาค่ะ ถ้าคุณไม่กล้า ฉันจัดการเองก็ได้”
กริชยื้อปืนไว้และผลักแซนดี้ล้มลง
“นี่มันอะไรกันกริช คุณกำลังจะทรยศนายท่านใช่ไหม”
“ผมจะไม่มีวันฆ่าผู้หญิงที่ผมรักเด็ดขาด”
กริชโอบกอดรจิต แล้วเล็งปืนไปที่แซนดี้
“งั้นคุณกับมันก็ต้องตาย” แซนดี้ชักปืนพกที่เก็บไว้กับตัวออกมาจะยิงใส่ เสียงปืนดังปัง! แซนดี้กลับเป็นคนล้มลงขาดใจตายโดยแคทเป็นคนยิง
“สารวัตรกับคุณรจิตอยู่ในนี้ก่อนนะคะ อย่าเพิ่งออกไป ตอนนี้ข้างนอกกำลังมั่วมาก เดี๋ยวโดนลูกหลง”
พลันมีพวกเล็บดำโผล่มาจะยิงแคท แต่กริชเห็นยิงใส่ก่อน แคทยิ้มขอบคุณแล้วรีบออกไปสมทบกับพรรคพวก ยิงพวกสิ่งเอ็งล้มตาย แต่ก้านหนีไปได้
กริชหันมามองหน้ารจิตและพูดอย่างรู้สึกผิด
“ผมอยากจะขอโทษที่เมื่อกี้ทำไม่ดีกับคุณ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเข้าใจดีว่าคุณถูกอำนาจของมันควบคุมอยู่”
“เป็นเพราะความรักของคุณที่ทำให้ผมกลับมาได้อีกครั้ง ขอบคุณมาก”
“ฉันรักคุณค่ะกริช”
“ผมก็รักคุณ”
กริชโผกอดรจิตด้วยความรัก...
อดิศักดิ์ แคท กำพล และเอื้อมโผล่เข้ามารายงานว่าควบคุมสถานการณ์ได้แล้ว และตัดเครือข่ายการถ่ายทอดสัญญาณได้สำเร็จ กริชกับรจิตมีท่าทีเขินอาย กริชหันมาสั่งการ
“เอื้อม เดี๋ยวคุณรีบติดต่อขอกำลังเสริมจากฝ่ายทหาร มาช่วยดูแลสถานีโทรทัศน์ด้วย”
เอื้อมรับคำ แต่ไม่ทันจะออกไป คมน์เดินเข้ามาพร้อมนายทหารสองนาย
“ขอปุ๊บได้ปั๊บ...มีกำลังทหารมาเสริมแล้วครับสารวัตร”
นายทหารทั้งสองทำความเคารพกริชและรายงานตัว คมน์รายงานตัวด้วยอีกคน
“ผมร้อยตรีคมน์ สรคุปน์ ฝ่ายงานจารกรรมจากสำนักข่าวกรองกระทรวงกลาโหม ต้องขอประทานโทษสารวัตรกริช กำจร ด้วยครับ ที่ก่อนหน้านี้ไม่ได้เปิดเผยตัวจริงให้ทราบ”
“ฉันนึกอยู่แล้วว่านายต้องไม่ใช่โจรธรรมดา”
“งานของผมยังมีแนวร่วมอีกหนึ่งคน ที่เคยเป็นพวกของจางซูเหลียง”
แคทโพล่งขึ้นทันที “ฉันนึกออกแล้ว นายสิงห์ใช่ไหมคะ เมื่อสักครู่เขามาช่วยพวกเราไว้”
“ใช่ครับ ตอนนี้สิงห์กำลังรอเราอยู่ คุณรจิตกับพวกพนักงานอยู่ที่นี่ไปก่อนจนกว่าเหตุการณ์จะสงบนะครับ ข้างนอกยังไม่ปลอดภัย”
รจิตรับคำ คมน์ให้กริชกับทีมไปกับตนเพื่อบุกรังของจางซูเหลียง
ooooooo
