ตอนที่ 18
“ใช่ แต่มีเรื่องนึงนะครับที่คิดบวกไม่ได้ ขอเคลียร์กันหน่อย ซีเรียสมาก” มรกตทำหน้าฉงน “ก็เรื่องที่คุณบอกจางซูเหลียงว่าท้องกับผม”
“นี่...เรายังไม่มีอะไรกันนะ จะท้องได้ไง”
คมน์อ้างคำพูดที่เธอบอกจางซูเหลียง มรกตอธิบายว่าตนเล่นละคร เพื่อทำให้จางซูเหลียงเผลอตัวจะได้หาโอกาสจัดการกับเขา คมน์โล่งอก
“คุณก็เหมือนกัน อย่าเผลอ...ถ้าแต่งงานกันแล้ว ความประพฤติเปลี่ยนไปก็โดนแน่”
“หา! อะไรนะ แต่งงาน!!”
“จะแต่งไหม บอกมาตรงนี้เลย ถ้าไม่แต่งฉันจะได้มองหาคนใหม่ ไม่อยากเสียเวลา”
“แต่งสิแต่ง อยากแต่งวันนี้พรุ่งนี้เลย จัดมาๆ โอ๊ะๆ เดี๋ยวๆ ขอซ้อมๆ”
“บ้า! มาซ้อมอะไรตอนนี้ คนเยอะแยะ”
คมน์ดึงมือมรกตให้ไปหาพลอดรักกันเงียบๆ กริชมองมา อยากทำแบบนั้นกับรจิตบ้าง ดึงเธอมาจูบโดยไม่ทันตั้งตัว หญิงสาวเขินอายจนหน้าแดง...
สิงห์แจกลายเซ็นเสร็จเดินเลี่ยงออกมานอกงาน กริชจูงมือรจิตเข้าขวางหน้าถามจะไปไหน คมน์กับมรกตตามมาสมทบ สิงห์ทำหน้ายียวนถามกริชว่าจะจับตนหรือ
“สำหรับความผิดเก่าๆ ถ้าไม่มีผู้เสียหายมาแจ้งความ ฉันก็เอาผิดไม่ได้”
คมน์อยากรู้ว่าเขาจะไปไหน สิงห์บอกที่อยู่สำหรับคนอย่างตนคือในป่า กริชย้ำว่าอย่าก่อคดีอีก
“ปัดโธ่สารวัตร เป็นวีรบุรุษไปแล้วคงไม่กลับไปเป็นโจรอีกหรอกน่า”
“ขอบใจนะ ที่เสียสละเพื่อชาติ” คมน์ยิ้มให้อย่างจริงใจ
“เรื่องเสียสละเพื่อชาติ มันเป็นหน้าที่ของคนไทยทุกคน ไม่ว่าจะมีอาชีพอะไร ถ้ามีโอกาสได้ช่วยชาติ ใครก็ทำกันทั้งนั้น เชื่อสิ”
กริชอวยพรให้โชคดี สิงห์หันมาลาสาวๆ แล้วขี่มอเตอร์ไซค์ออกไปอย่างสุดเท่ สองหนุ่มหันมาชวนคนรักของตัวเองไปซ้อมแต่งงานต่อ สองสาวผลักไสด้วยท่าทีเขินอาย พอดีมีเสียงพลุจุดขึ้นบนท้องฟ้าอย่างสวยงาม ทั้งสี่คนยิ้มแย้มมีความสุข มองภาพความสวยงามนั้นด้วยความประทับใจ
ooooooo
–อวสาน–










