ตอนที่ 18
ทางทำเนียบรัฐบาล ผู้พันพิชิต คมน์ และรัฐมนตรีกลาโหมประชุมกันเคร่งเครียด สรุปออกมาว่าคมน์กับหน่วยรบพิเศษของทหารจะปฏิบัติการครั้งนี้ เพราะทีม SSA027 โดนสะกดจิตกลายเป็นพวกสิ่งเอ็งหมดแล้ว รัฐมนตรีกลาโหมตกใจ ถามว่าจะแก้เกมนี้อย่างไร คมน์ตอบว่า
“ผมมีผู้ช่วยอีกคนครับ เก่งและมีฝีมือไม่ต่างจากผม พร้อมจะช่วยงานกับทางราชการ”
รัฐมนตรีถามว่าใคร คมน์สบตาผู้พันพิชิต ผู้พันจึงตอบแทนว่ายังเปิดเผยตัวจริงไม่ได้จนกว่าจะเสร็จงาน ท่านรัฐมนตรีเชื่อใจยินยอมมอบอำนาจสั่งการให้เต็มที่
เจ้าหน้าที่คนหนึ่งเข้ามารายงานว่าสึนามิเกิดขึ้นแล้ว และเปิดทีวีให้ดูข่าวความโกลาหลของชาวบ้านที่เจอภัยสึนามิ ผู้พันพิชิตบอกว่าพวกมันเริ่มแล้ว เราจะอยู่ช้าไม่ได้ คมน์ทำความเคารพแล้วรีบเดินออกจากห้อง
ที่ตึกร้างกลางกรุง นิทัศน์จัดเตรียมให้จางซูเหลียงกับมรกตดูภาพถ่ายทอดสดความเดือดร้อนของประชาชนที่ประสบสึนามิ มรกตตะลึง จางซูเหลียงบอกแค่นี้ยังน้อย ถึงเวลาเพิ่มความตื่นเต้นเข้าไปอีก พวกระเบิดฆ่าตัวตายได้เวลาทำงาน สั่งนิทัศน์เปิดเพลงส่งสัญญาณไปที่แม่ข่าย
ภาพในจอทีวีเริ่มเปลี่ยนเป็นภาพเครื่องเล่นเพลงและมีเสียงเพลงคิดถึงเวอร์ชันสลีปปี้...
ส่วนที่สำนักข่าว คนที่ไม่ได้เป็นพวกสิ่งเอ็งกำลังเสียใจที่เห็นภาพสึนามิทำลายบ้านเรือนครอบครัวพวกเขา รจิตได้ยินเสียงเพลงก็ตกใจรู้ว่าเป็นเพลงสะกดจิต
ผู้คนที่เดินบนท้องถนนเห็นจอโฆษณาเปลี่ยนภาพเป็นเครื่องเล่นเพลงและมีเสียงเพลงคิดถึง ท้องฟ้ามีเมฆดำก่อตัว บรรยากาศราวจะมีพายุ ก็ตื่นตกใจรีบกลับบ้าน แต่ต้องชะงักตกอยู่ภายใต้การสะกดจิต
คนที่ผ่านคลาสสั่งจิต เล็บจะกลายเป็นสีดำบางคนถูกกำหนดให้เป็นเหยื่อระเบิดพลีชีพ สะพายเป้เดินดุ่มๆไป
แคทกับอดิศักดิ์มาถึงหน่วย SSA027 เห็นมีคนเดินตรวจตราแน่นหนา ก็พยายามหาทางเข้าไปช่วยเพื่อน โดยจัดการคนที่ขวางทาง
ooooooo
ขณะเดียวกันนั้นกำพลกับเอื้อมยังต่อสู้อย่างอ่อนระโหย แต่ก็ไม่ยอมแพ้ อุกฤษณ์เดินแหวกคนเข้ามายืนเผชิญหน้า บอกที่ยังไม่ฆ่าพวกเขาเพราะเห็นแก่มิตรภาพเก่าๆ ยังให้โอกาสกลับใจมาเป็นพวกตน
กำพลกับเอื้อมยืนกรานว่าไม่มีวัน ทั้งสองหันหลังชนกันพร้อมสู้กับพวกอุกฤษณ์ ระหว่างปะทะกันอยู่นั้นเจ้าหน้าที่เข้ามากระซิบหนึ่ง...ครู่เดียวหนึ่งรีบเดินออกจากวงเชียร์ทันที










