เพลิงพรางเทียน

ยืนมองเหตุการณ์ระหว่างกลินท์กับแตงสาอย่างงุนงง แต่ถูกเพื่อนมิชชันนารีมาฉุดมือเข้าไป หลุยส์จึงจำต้องเข้าไปทั้งที่ยังมองเทียนคำกับแตงสาอย่างติดใจอยู่

กลินท์พยายามบอกแตงสาว่าตนเป็นคน ไม่ใช่ผี แต่แตงสาที่บ้าบอไปแล้วร้องแต่ว่าผีๆ เทียนคำเป็นผี

กลินท์มองแตงสาอย่างเวทนาที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่แต่ต้องถูกกลุ่มเจ้าวงเดือนทำมนตร์ร้ายใส่จนบ้าบอไป

“แตงสา ฉันล่ะเวทนาจริงๆ แต่ฉันเชื่อว่าสักวันคนเลวๆจะได้รับผลกรรมอย่างสาสม”

ไพคามาเอาข้าวที่ยุ้งได้ยินกลินท์พูดก็แจ้นไปฟ้องเจ้าวงเดือน ยุรีบให้สิงห์จัดการเสียไม่อย่างนั้นกลัวว่ามันจะไปบอกเจ้าน้อยเรื่องที่เรา...

“ต่อให้มันไปบอกเจ้าน้อย...ข้าก็ไม่กลัว คนที่ข้ากลัวคือเจ้าพ่อต่างหาก เพราะถ้าเจ้าพ่อเวียงสวรรค์รู้ เรื่องต้องไปถึงหูเจ้าพ่อของข้าแน่”

“งั้นเจ้ารีบบอกให้ไอ้สิงห์จัดการอีเทียนคำเถอะเจ้าค่ะ ก่อนที่ไอ้สิงห์มันจะหลงเสน่ห์อีเทียนคำ”

กลินท์ในคราบของเทียนคำ หว่านเสน่ห์สิงห์เต็มที่ นอกจากเอาข้าวนึ่งกับจิ้นไปให้สิงห์ที่ซ้อมดาบอยู่แล้วยังเอาดอกกาสะลองไปให้ช่อหนึ่งบอกว่าเอาไว้ดมตอนพี่สิงห์หมดแรง

สิงห์มองช่อกาสะลองอย่างหลงใหล เจ้าวงเดือนมาเห็นถามว่าใครให้มา ทำเหมือนไม่เคยเห็นดอกกาสะลองอย่างนั้นแหละ พอสิงห์บอกว่าเทียนคำให้ เจ้าวงเดือนถามว่า

“เอ็งกับอีเทียนคำเป็นอะไรกันแน่ไอ้สิงห์” สิงห์ตอบอย่างมีพิรุธว่าไม่มีอะไร เจ้าวงเดือนคาดคั้นว่าแน่ใจนะ สิงห์ตอบไม่เต็มเสียงว่าแน่ใจ เจ้าวงเดือนเปลี่ยนเป็นถามว่า “แล้วอีเทียนคำมันเป็นผีหรือคนกันแน่”

“คนเจ้า...แต่มันเปลี่ยนไปเหมือนเป็นอีกคน”

“ถ้ามันเป็นคน มันก็เป็นคนเดิมนั่นแหละ คงไม่ต้องบอกนะว่าเอ็งควรจัดการกับมันยังไง” สิงห์ขอรอดูมันอีกสักพัก “รอให้มันมามีอะไรกับเจ้าน้อยบนหัวข้าอีกเหรอ?”

“จริงๆแล้วเทียนคำมันอาจจะไม่ได้สนใจเจ้าน้อยก็ได้นะ”

“แต่สนใจเอ็ง?” เจ้าวงเดือนดักคอ สิงห์อึกอัก “ดี งั้นถ้าเอ็งทำงานสำเร็จ ข้าจะยกมันให้เอ็ง”

สิงห์ถามว่างานอะไร เจ้าวงเดือนบอกว่าวันนั้นเทียนคำสาดน้ำใส่ ตนยังไม่ได้เอาคืน คืนนี้ตนกับไพคาจะบุกไปจับมันที่เรือน ให้สิงห์ไปช่วยด้วย สิงห์ถามว่าจะให้ช่วยอย่างไร

“จับมันมา...ข้าจะตบมันเอง หรือไม่ ก็เอามีดกรีดหน้ามันเสียหน่อย เอ็งอย่าลืมนะไอ้สิงห์ มาเจอข้าที่คุ้มคืนนี้” สั่งแล้วเจ้าวงเดือนเดินไปเลย สิงห์นิ่งพึมพำอย่างลำบากใจ

“เทียนคำมันไม่สนใจเจ้าน้อยแล้ว...เจ้าวงเดือนจะไปยุ่งอะไรกับมันอีกวะ?”

คำป้อกับอุ่นเฮือนเห็นเทียนคำกลับมาเป็นคนเดิมแล้วก็ดีใจ แต่คำป้อเกรงเทียนคำจะไม่ปลอดภัย