เพลิงพรางเทียน

ยังวนเวียนอยู่กับการแก้แค้น ถ้าจิตเขาปล่อยวางความแค้นได้ เขาก็จะกลับมาเอง ตอนนี้ก็ได้แต่ต้องทำบุญให้เขามากๆ ตั้งจิตอธิษฐานให้เขาปล่อยวาง

ความแค้นได้เร็ว เขาก็จะกลับมาทำเรื่องที่ยังค้างอยู่

คือความรักที่ไม่ใช่ของตัวเองกลับคืนให้เจ้าของเขาไป แม่อุ๊ยมองทั้งสามบอกย้ำว่า

“พวกเจ้าเคยร่วมกินร่วมตายด้วยกันมา ก็ควรจะช่วยผู้หญิงคนนั้นต่อไป”

กลินท์วางแผนแก้แค้นทีละคน อ่อยให้ท่าสิงห์แล้วฟ้องเจ้าน้อยว่ากลัวเจ้าช่อเอื้องกับเจ้าวงเดือนจะยกตนให้สิงห์เหลือเกิน ซ้ำบอกว่าสิงห์เคยบอกว่าถ้าตน

ไม่ยอมมันก็จะใช้กำลัง อ้อนวอนเจ้านายให้ช่วยตนด้วย

เป่าหูจนเจ้าน้อยหึงแล้วกลินท์ก็ออดอ้อนสิงห์ที่ปกป้องตนคืนนั้นและยั่วยุว่าเจ้าน้อยก็จะเอาตนเป็นเมียอีกคน ทอดสายตายั่วยวนแล้วจะผละไป สิงห์เคลิ้ม

คว้ามือไว้ แต่พอกลินท์ทำจริตวิ่งหนีสิงห์เพ้อวิ่งตาม

เจ้าน้อยที่แอบดูอยู่คว้าไม้ฟาดสิงห์จนล้ม ตะคอกว่าคิดจะแย่งเมียตนหรือ! แล้วหวดสิงห์ไม่ยั้ง ไพคาเห็นก็จ้ำอ้าวไปฟ้องเจ้าวงเดือนว่า “เจ้าน้อยกับสิงห์กำลังต่อยตีแย่งอีเทียนคำกัน”

เจ้าวงเดือนไปถึงตวาดให้สิงห์หยุด ทำให้เจ้าน้อยได้โอกาสคว้าไม้หวดสิงห์จนทรุด บอกเจ้าวงเดือนว่าสิงห์หลงเทียนคำจนทำร้ายตน เช่นนี้อีกไม่นานมันก็ทำร้ายเจ้าเช่นกัน บอกเจ้าวงเดือนว่าตนอยู่กับสิงห์ไม่ได้แล้วให้เจ้าตัดสินใจเองว่าจะทำยังไงกับคนของท่าน

เจ้าวงเดือนให้สิงห์กลับไปอยู่กับเจ้าพ่อที่เชียงจัน ตนให้อยู่ที่นี่ไม่ได้แล้วเพราะคิดจะทำร้ายเจ้าน้อยก็คือทำร้ายตนนั่นเอง

“หมดไปหนึ่ง ที่เหลือฉันจะตีพวกแกให้กระเจิงทั้งคุ้มเลย คนเลว” กลินท์พึมพำสะใจ...

แพมบอกปติมาไม่ให้ทะเลาะกับอินทร์ ปติมาทำแล้วรู้สึกดีมาก บอกแพมว่าตนจะพยายามทำตามที่แพมบอก และหวังว่ากลินท์คงไม่ทำอะไรเพิ่มให้ตนสติแตกอีก

เวลานั้นกลินท์ยังอยู่เชียงใหม่ วนเวียนอยู่กับอดีตชาติ

กลินท์กลับบ้านอย่างสบายอกสบายใจ เจออุ่นเฮือนหน้าไม่สบายบอกว่าแม่ตัวร้อนมากเพ้ออยู่ในห้องรีบไปดูเร็ว กลินท์วิ่งขึ้นไปที่ห้องเห็นแม่นอนซมอยู่ ถามแม่เป็นยังไงบ้างตนกลับมาแล้ว แต่คำป้อไม่หือไม่อือเลยถามอุ่นเฮือนว่าที่บ้านมียาอะไรบ้าง มียาพาราลดไข้ไหม

อุ่นเฮือนบอกว่ามียาที่ต้มให้แม่กินทุกวันนั่นแหละส่วนยาอื่นไม่รู้จัก กลินท์บอกว่ายาที่พวกหมอฝรั่งให้ไง อุ่นเฮือนบอกว่าเราไม่มี แต่ที่เฮือนใหญ่เจ้าช่อเอื้องน่าจะมี หลายวันก่อนเห็นหมอฝรั่งที่เอ็งคุยด้วยมาที่นั่น

กลินท์จำได้ว่าเป็นหลุยส์ บอกอุ่นเฮือนให้เอาผ้าชุบน้ำเช็ดตัวให้แม่แล้วทำท่าจะไป อุ่นเฮือนถามจะไปไหน กลินท์บอกว่าไปขอยาเจ้าช่อเอื้องแล้วพรวดไปเลย

“อย่าไปสร้างเรื่องอีกนะเทียนคำ” อุ่นเฮือนเป็นห่วง กลินท์ไปถึงที่เรือนใหญ่ก็ตะโกน

“เจ้าช่อเอื้อง...เจ้าช่อเอื้อง”

พวกบ่าวไพร่ที่อยู่แถวนั้นมองขวับอย่างตกใจกับท่าทีที่ไม่ใช่เทียนคำคนเดิม มองหน้ากันต่างคิดว่าต้องมีเรื่องอีกแน่!

ooooooo