ตอนที่ 8
กลินท์กำลังยั่วยวนสิงห์สุดฤทธิ์แกล้งทำเป็นจะเป็นลมเอียงหน้าเข้าไปหาเขา อุ่นเฮือนเห็นพอดีตกใจร้องลั่น “เทียนคำ! ข้านึกว่าเอ็งตายไปเหมือนที่เขาลือกัน ที่ไหนได้หนีมาอยู่กับไอ้สิงห์นี่เอง ไป กลับบ้าน!”
กลินท์อิดออดถ่วงเวลา อุ่นเฮือนกระชากมืออย่างแรง กลินท์บอกสิงห์แล้วเจอกันใหม่ สิงห์หัวใจพองโตดีใจกับสายตาของเทียนคำ แต่อีกใจก็แปลกใจพึมพำ “เทียนคำมันยังไม่ตาย เป็นไปได้ยังไง??”
อุ่นเฮือนลากกลินท์ขึ้นบ้านด่าว่าไม่เข็ด ถึงได้พัวพันแต่คนของเจ้าวงเดือน นั่นก็เจ้าน้อย นี่ก็ไอ้สิงห์ระวังเถอะสลิ๊ดด๊กแบบนี้ เอ็งได้หายไปจริงๆหรอก
กลินท์ตัดพ้อว่าทั้งอุ่นเฮือนกับแม่มองว่าตนเป็นคนผิดทั้งที่ความจริงเจ้าวงเดือนต่างหากเป็นคนร้าย
แต่กลินท์ก็ถูกอุ่นเฮือนว่าเป็นคนผิด เพราะผู้หญิงที่ไม่ได้ตบแต่งไม่มีใครยอมรับว่าเป็นเมีย นอกจากนางบำเรอ ด่าเทียนคำว่า “เอ็งแค่คนใจง่ายมอบกายให้ท่านเชยชม แล้วเอ็งจะมาพูดหาพระแสงอะไร”
อุ่นเฮือนกับกลินท์โต้เถียงกันเสียงดังจนคำป้อออกมาดู อุทานตกใจว่า เทียนคำยังไม่ตาย ที่แตงสาว่าเอ็งถูกผีหักคอก็ไม่จริง กลินท์บอกว่าผีไม่ได้หักคอตนแต่คนหน้าเนื้อใจเสือต่างหากที่ตัดขั้วหัวใจตน ประกาศว่า
“ฉันกลับมาคราวนี้สนุกกันทั้งคุ้มแน่”
ทั้งอุ่นเฮือนและคำป้อตกใจ แปลกใจ กับท่าทีที่เปลี่ยนเป็นคนละคนของเทียนคำ
“ใช่...ฉันไม่ใช่เทียนคำ ฉันคือกลินท์คนที่จะมาแก้แค้นเจ้าน้อยเทวาฤทธิ์กับนังวงเดือน” กลินท์กร้าว
ไพคาแจ้นไปฟ้องเจ้าวงเดือนแต่เช้าว่าเทียนคำยังไม่ตายจริงๆ ชาวบ้านพูดกันว่ามันกลับมาอีกแล้ว เราจะทำยังไงดี เจ้าวงเดือนบอกว่าไม่ต้องทำอะไร ไพคากังวลว่าเทียนคำกลับมาเที่ยวนี้มันดุเป็นหมาบ้าขึ้นทุกวัน
“จะดุแค่ไหน ลองมันมายุ่งกับผัวข้าอีก มันได้ตายซ้ำสองแน่!” เจ้าวงเดือนนิ่งจนน่ากลัว
เจ้าน้อยออกมาที่ระเบียงเห็นกลินท์ทำทีเก็บ
ดอกกาสะลองก็ดีใจรีบลงไปหาถามว่าหายไปไหนมาตนคิดถึง กลินท์ปดว่าตนไปเยี่ยมอุ๊ยบัวจันทร์แม่ของคำป้อที่นอกเมืองมา เอาดอกกาสะลองทัดหูยั่วยวนให้มาดมเล่นหูเล่นตาจนเจ้าน้อยร้อนรุ่มเสน่หา กลินท์ล่อเจ้าน้อยให้ไปยังเป้าหมายที่รออยู่
ออกไปเจอหลุยส์กับกลุ่มมิชชันนารีเดินเข้ามา หลุยส์ตื่นเต้นดีใจที่ได้เจอกลินท์อีก แต่น้อยคำเข้ามาบอกว่า “เจ้าพ่อเชิญหมอฝรั่งด้านใน” หลุยส์ให้มิชชันนารีเข้าไปก่อนเดี๋ยวตนตามไป
ooooooo
กลินท์วางแผนยั่วยวนสิงห์ปั่นหัวเจ้าน้อยจนทั้งสองหึงหวงกลินท์กัน ส่วนแตงสาเห็นกลินท์ก็ผวาว่าเป็นผีเทียนคำ ร้องกลัวแล้ว...กลัวแล้ว หลุยส์










