เพลิงพรางเทียน
ตอนที่ 10
“ข้าให้คนไปถามพ่อครูหลวงแล้ว พ่อครูหลวงบอกว่า ไม่เคยเอายามาให้เอ็ง แล้วเอ็งก็ไม่เคยไปเอายากับพ่อครูหลวง ตกลงเอ็งเอายาอะไรให้เจ้าเวียงสวรรค์กินจนไม่ฟื้น”
กลินท์บอกว่าก็แค่ยาพาราเซตามอลเป็นยาลดไข้เฉยๆ เจ้าน้อยออกหน้าโต้ว่าถ้าไม่ใช่ยาพิษเอ็งก็ต้องกินพิสูจน์ กลินท์บอกว่าได้ กำลังปวดหัวพอดี พอเห็นยา
กลินท์บ่นเสียดายเหลือแค่ 4 เม็ดเพราะยาพาราฯกินให้หมดตลับก็ไม่ตาย ว่าแล้วกรอกยาเข้าปากท่ามกลางสายตาทุกคนที่มองลุ้น
เมื่อกลินท์กินยาไปทั้งตลับแล้วแต่ยังไม่ตาย เจ้าวงเดือนอ้างว่า “มันต้องมี ‘ของ’ แน่” เจ้าช่อเอื้องผสมโรงทันทีว่ามันต้องมียาแก้พิษถึงกินแล้วไม่เป็นอะไร
กลินท์โต้ว่าเจ้าวงเดือนนั่นแหละเล่นของ ใช้มนตร์ดำแฝงตัวทำร้ายตน อีไพคาด้วยอีกคน แต่ที่เจ้าเวียงสวรรค์ป่วยไม่ใช่มนตร์คาถาแต่มันเป็นการลงโทษจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ครอบครัวของท่านผิดคำสาบานต่างหาก
กลินท์กับเจ้าช่อเอื้องโต้เถียงจนคำป้อบอกให้เทียนคำพอได้แล้ว แต่กลินท์กับเจ้าวงเดือนยังเถียงกันต่อ เจ้าวงเดือนบอกว่ากลินท์แทงตนกลางตลาดใครๆก็เห็นเอ็งเอาปิ่นแทงข้า ดีที่หมอฝรั่งมาห้ามเสียก่อน
กลินท์ตาลุกถามว่าปิ่นอยู่ไหน เจ้าวงเดือนให้ไพคาเอามาให้ดู ไพคาควักปิ่นออกมาบอกว่าเป็นปิ่นที่อีเทียนคำแทงเจ้าวงเดือนทำตกอยู่ที่ตลาดตนเลยเก็บมา
กลายเป็นปัญหาว่าปิ่นนี้เป็นของใคร เจ้าวงเดือนยืนยันว่าเป็นของเทียนคำเพราะเจ้าน้อยบอกว่าปิ่นอันนี้เป็นของเอ็ง ยอมรับผิดเสียดีๆ กลินท์แค้นที่ถูกโยนความผิดให้แต่ก็กระหยิ่มหาทางเอาปิ่นคืน ทำเป็นขอบคุณเจ้าวงเดือนที่ให้ปิ่นตนแล้วรีบเก็บปิ่น น้อยพุทธวงศ์ตัดบทหน้าตาดุดันว่า
“ข้ามาตัดสินเรื่องคดีของเจ้าเวียงสวรรค์ แต่พวกเจ้าเอาแต่เถียงเรื่องเลอะเทอะ ทำตัวเป็นเด็กอมมือ” มองเจ้าวงเดือนตำหนิว่า “ยิ่งเจ้า...ลดตัวไปทะเลาะกับบ่าวไพร่ ไม่เห็นแก่ชาติเชื้อวงศ์ตระกูล...ช่วยตั้งสติกันหน่อยจะได้ช่วยกันไขปัญหา ไม่ใช่หาปัญหาเข้ามาเพิ่มอีก”
ทุกคนหน้าจ๋อยก้มหน้างุด เป็นโอกาสให้กลินท์เร้นตัวออกไปโดยไม่มีใครเห็นแม้แต่น้อยพุทธวงศ์
กลินท์วิ่งตื๋อผ่านสมที่ยืนยามสัปหงกอยู่ สมเห็นแว้บๆว่ากลินท์วิ่งผ่านไปกว่าจะรู้ตัวกลินท์ก็ไปลิบแล้ว
“อีเทียนคำ...อีเทียนคำ” สมตะโกนไม่รู้จะทำยังไง กระโจนขึ้นเรือนไปอย่างรวดเร็ว
น้อยพุทธวงศ์ตัดสินว่าจะขังเทียนคำไว้ก่อน เพราะยาพิษอาจจะยังไม่ออกผลทันที แต่ถ้าผลออกมายาที่มันกินคือยาตัวเดียวกับที่มันให้เจ้าเวียงสวรรค์กิน แต่พอมองหาไม่มีกลินท์อยู่ในห้องแล้ว พอดีสมวิ่งขึ้นมาบอกว่าอีเทียนคำมันวิ่งหนีออกไปนอกคุ้มแล้ว
เจ้าช่อเอื้องสั่งให้รีบตามไป สมกับบ่าวรีบตามไป ท่ามกลางความโล่งใจของเจ้าน้อย
ooooooo
