ปี่แก้วนางหงส์

นิราศเดินไปนั่งตรงหน้าพิกุลถามว่าเป่าปี่เป็นด้วยหรือ พิกุลถามว่ารบกวนหรือเปล่า นิราศบอกว่าเปล่า แต่เสียงปี่ทำให้รู้ว่าตนไม่ได้ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว พิกุลถามว่ากลัวถูกทิ้งหรือ

นิราศมองหน้าพิกุลอย่างลึกซึ้งถามว่าเธอจะไม่ทิ้งตนใช่ไหม

“อิฉันเข้าใจหัวอกของคนที่ต้องรอเป็นอย่างดี อิฉันไม่มีวันทำเช่นนั้นเจ้าค่ะ” นิราศบอกว่าต่อไปนี้ตนจะไม่ให้เธอหายไปแม้แต่ชั่วพริบตาเดียว “คำหวานเช่นนี้คงไม่ผิดกับคำลวง ใครเชื่อก็คงมีแต่จะผิดหวังเท่านั้นและถึงจะเป็นสัญญารักคนเราก็พร้อมจะลืมเสียได้”

“แต่คนนั้นไม่ใช่ผม แน่ใจเถิดนะพิกุล...” นิราศคุกเข่าเอาหน้าแนบตักโอบพิกุลไว้อย่างไม่ให้ไปไหน “คุณจะทิ้งผม ผลักไสผมไปไหน ผมก็จะตามหาคุณให้เจอ”

พิกุลทำท่าเหมือนจะลูบหัวนิราศแล้วก็ตัดใจ วางมือลงและมองไปที่กลางน้ำ เห็นชาวบ้านคู่หนึ่งพายเรือผ่านไปทำหน้าแปลกๆเมื่อเห็นเหมือนนิราศกอดใครอยู่ พอพิกุลหันมองชาวบ้านก็ตกใจโวยวายรีบพายเรือหนีเหมือนถูกผีหลอก

ที่กรุงเทพฯ...ห้องทำงานในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง นิสาเอนหลังบนเก้าอี้ท่าทางกระสับกระส่ายในภวังค์ที่ถูกสะกดจิต อนงค์จับตามองนิสาอย่างใกล้ชิด

นิสาบอกว่ามืดเหลือเกิน ได้ยินเสียงการทรมานก็ถามว่าเสียงอะไร ร้องว่าเลือด...ที่ปลายเท้าของนิสาเหมือนมีมือแห้งเหี่ยวสีดำจับอยู่ นิสาพยายามสะบัดแต่ไม่ออก ตาก็ลืมไม่ได้ ร้องอย่างหวาดกลัวให้ปล่อย...นิสาเห็นภาพการทรมานในห้องมืด เห็นหญิงดาวกับหญิงเดือนฟันกันเอง

นิสาพยายามลืมตาลุกขึ้นแต่ลุกไม่ได้เพราะถูกร่างแห้งเหี่ยวคร่อมไว้ได้แต่ร้องอย่างหวาดกลัวให้ปล่อย อนงค์พยายามเรียกให้นิสารู้สึกตัว แต่นิสาก็ไม่อาจหลุดจากภวังค์ได้

อนงค์เห็นนิสาต่อสู้กับตัวเองก็มองอย่างหนักใจ...

ooooooo

ที่วัดประจำตำบลแห่งหนึ่งในสุพรรณบุรี ก้านพาดารากับเดือนเพ็ญมาทำบุญให้เก่งกาจ ขณะที่ก้านรออยู่หลังโบสถ์  เด็กวัดมาสะกิดเรียกก้านออกไป เมื่อเด็กวัดเล่าจบ ก้านถามว่า

“มึงว่ามันเอาอะไรมาให้หลวงพ่อดูนะ” เด็กวัดบอกว่าตนก็เรียกไม่ถูกแต่คนนั้นมันว่าเกี่ยวกับเรื่องเรือนของกำนัน ก้านหงุดหงิดที่ไม่ได้เรื่องอะไร ปรามว่า

“ถ้ามึงเห็นมันมาหาหลวงพ่ออีก มึงก็ดูให้ดีล่ะ ถ้าไม่ได้เรื่องอีกละก็...”

เด็กวัดรับคำหงอๆแล้วแบมือถาม “พี่มีให้ฉันสักร้อยไหมจ๊ะ” ก้านทำท่าจะเตะ มันยกมือไหว้ขอร้องก้านจึงควักเงินให้

สินธรเห็นก้านก็สงสัยว่าลูกน้องกำนันมาทำอะไรที่นี่ทำท่าจะไปดู อัปสรรั้งไว้เร่งว่าเดี๋ยวหลวงพ่อรอ  อัปสรกับสินธรจะออกไป ก้านแอบได้ยินก็จะตามไปแต่พอดีดารากับเดือนเพ็ญออกมาจึงตัดใจ แต่คิดว่าจะต้องทำอะไรสักอย่าง