พรายพิฆาต
ตอนที่ 11
“ได้! ฉันจะรอแก ฉันจะทำให้แกต้องร้องขอความตาย”
ooooooo
หลังจากยั่วยุอีกฝ่ายจนสาแก่ใจแล้ว ศรศิลป์ ก็เตรียมความพร้อม แต่แจ๊สมินยังคาใจว่าไปขู่เฮนรี่แบบนั้นแล้วไม่กลัวว่าพวกพรายดำจะเปลี่ยนใจย้ายฐานที่ตั้งหนีไปหรอกหรือ
“แจ๊สมิน คุณนี่พูดเหมือนไม่รู้นิสัยพี่ชายตัวเอง คนคนนี้เป็นเหมือนไฟ ยิ่งเอาน้ำมันมาขู่ เขายิ่งวิ่งเข้าใส่”
แจ๊สมินยิ้มชอบใจคำเปรียบเปรยของศรศิลป์ ถามต่อไปว่า “แล้วคุณจะบุกเมื่อไหร่”
“เร็วๆนี้แหละ แต่ก่อนอื่นผมต้องไปพบใครบางคน”
“ให้ฉันไปด้วยไหม”
ศรศิลป์ปฏิเสธ แล้วคืนนั้นเขาก็ไปโผล่ที่บ้านเชิดวุธในโฉมหน้าของพราน จอมภูต
“เดาไม่ผิด สารวัตรกำลังรอผมอยู่”
“ถูก! ทำไมถึงมาช้าจัง”
“บอกแล้วไงครับว่าขอเช็กข้อมูลก่อน”
“แล้วตอนนี้ชัวร์หรือยัง”
“ข้อมูลทุกอย่างอยู่ในนี้แล้ว...ยังไงก็ขอเตือนอีกครั้ง ฐานที่ตั้งพวกพรายดำนี่อันตรายมาก ถ้ายังไม่พร้อมร้อยเปอร์เซ็นต์ อย่าคิดบุกเด็ดขาด”
“เข้าใจแล้วน่า” เชิดวุธคว้าแฟลชไดรฟ์จากมือพรานไปเสียบเข้าเครื่องคอมพ์อย่างร้อนใจ ภาพฐานลับพรายดำบนเขาสูงปรากฏบนหน้าจอ เชิดวุธมองอย่างครุ่นคิด แล้วบอกว่า “ที่จริงคราวนี้เราน่าจะวางแผนบุกด้วยกัน”
ไม่มีเสียงตอบ...เชิดวุธจึงหันกลับมา แต่ไม่มีพรานตรงนั้นแล้ว
“อ้าวเฮ้ย! อีกแล้วเหรอ”
จังหวะนี้เชษฐ์เข้ามาพร้อมถุงอาหารเต็มสองมือ ชวนเชิญให้ลิ้มลอง “มาแล้วครับ ของกินอร่อยๆ” ทว่าเชิดวุธกลับไม่สนใจของกินพวกนั้นเลย บอกเชษฐ์ให้รีบตามทีมมาให้ครบ เราจะวางแผนบุกฐานลับพรายดำกัน
เชษฐ์ตื่นเต้น รีบตามตัวรุ้งกับเฉียบมาทันที หลังจากนั้นทั้งหมดก็หารือกันว่าจะขอกำลังเสริมชุดใหญ่ เพราะจากข้อมูลที่ได้มาพวกมันเหมือนกองทัพย่อมๆ
“ผมก็คิดอย่างนั้น แต่อีกใจนึงก็ไม่อยากให้เสียเวลาเปล่า ระหว่างรออนุมัติกำลังเสริม เลยกะว่าจะหาทางไปดูด้วยตาตัวเองสักหน่อย”
“ไปดูด้วยตาตัวเอง ยังไงเหรอคะพี่วุธ”
“เราจะปฏิบัติการเงียบ แอบเข้าไปในฐานของพวกมัน เก็บข้อมูลให้ได้มากที่สุด แล้วรีบกลับออกมา ข้อมูลที่ได้จะใช้สำหรับการวางแผนปฏิบัติการใหญ่ แต่งานนี้ไม่มีการบังคับ แล้วแต่ความสมัครใจของแต่ละคน”
เชิดวุธพูดแล้วมองหน้าลูกทีมอย่างขอความเห็น ปรากฏว่าทุกคนตอบโดยไม่ลังเลว่าพร้อมมาก ลุยไหนลุยกันอยู่แล้ว
ooooooo
ที่บ้านพักบนเขาสูง สมุนพรายดำกำลังรวมตัวมารับฟังคำสั่งจากเฮนรี่
“จำไว้ให้ดี ห้ามไม่ให้ใครหรือสิ่งแปลกปลอมใดๆผ่านเข้ามาในนี้ได้เด็ดขาด ถ้ามีอะไรผิดพลาดแม้แต่นิดเดียว ฉันจะฆ่าพวกแก เข้าใจแล้วนะ”
