พรายพิฆาต
ตอนที่ 11
เชิดวุธให้หมู่เฉียบถ่ายรูปเก็บไว้ แล้วรอจนกระทั่งชายสองคนขนของเสร็จปิดท้ายรถ เรียบร้อย ถึงออกคำสั่งอีกครั้ง “หมู่เฉียบบอกพวกเราให้สแตนด์บายรอไว้ ได้เรื่องยังไงฉันจะรีบแจ้งทันที”
จากนั้นเชิดวุธเดินออกไปอย่างเร็วจนหมู่เฉียบเรียกไม่ทัน แต่เห็นเขากระโดดเกาะท้ายรถที่กำลังเคลื่อนตัว เชิดวุธตัดสินใจเกาะรถไปเพื่อให้รู้ว่ามันจะเอาสิ่งของที่ใช้ในการทดลองไปส่งที่ไหน แต่ก็ไม่รอดพ้นหูตาของอำพลอยู่ดี
เชิดวุธเกือบเอาชีวิตไม่รอดถ้าไม่ได้ลูกทีมตามมาช่วย หลังจากเสียงปืนสงบลงและรถบรรทุกเคลื่อนออกไปแล้ว รุ้งก็วิ่งนำเชษฐ์และเฉียบเข้ามาถามเชิดวุธว่าเป็นอะไรหรือเปล่า
“ไม่...ขอบใจนะรุ้งที่ช่วยชีวิตพี่ไว้น่ะ ไม่เสียแรง ที่ชวนมาร่วมทีมตั้งแต่แรก”
“สบายมากพี่ เสียดายก็แต่มันดันเอารถหนีไปได้”
“นั่นสิ แล้วทีนี้จะเอายังไงต่อกันดีล่ะครับ”
“เรากลับไปที่ Human Light Foundation ไปเอาตัวอำพลมาเค้นให้มันยอมพูดไหมครับ ว่าอุปกรณ์เคมีจะถูกส่งไปที่ไหน”
“ไม่มีประโยชน์หรอก ยังไงนายอำพลก็ต้องยืนกระต่ายขาเดียวว่าไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น แล้วเขาก็อาจเอาเรื่องนี้ย้อนกลับมาเล่นงานเราอีกก็ได้”
“โหย...เหมือนไปทางไหนก็มีแต่ทางตัน” เชษฐ์บ่น
“ยังมีอีกทาง”
“ทางไหนเหรอคะพี่วุธ”
“พราน จอมภูต”
“จริงด้วย เขาบอกจะให้ข้อมูลกับเรา แต่ไอ้ที่เขาไม่ได้บอกก็คือเมื่อไหร่ เฮ้อ! ไม่รู้ว่าเราต้องรอ ข้อมูลจากเขาไปจนถึงเมื่อไร”
ทุกคนต่างนิ่งงันไปกับความเห็นของเชษฐ์ โดยเฉพาะเชิดวุธที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความเครียด เชษฐ์รู้ตัวว่าพูดจี้ใจทุกคนในทีม เลยจ๋อยไปตามระเบียบ...
ทันทีที่รถขนอุปกรณ์เคมีแล่นมาจอดหน้าบ้านพักบนเขาสูง เฮนรี่ปรี่เข้าไปกระชากคอคนขับรถอย่างแรงพร้อมตะเบ็งเสียงถาม “มันเกิดอะไรขึ้น”
“สารวัตรเชิดวุธแอบขึ้นรถเรามา”
“ทำไมพวกแกถึงได้สะเพร่ากันแบบนี้ รู้ไหมว่าถ้ามันตามมาถึงนี่ได้จะเสียหายขนาดไหน”
“ผมขอโทษ”
“แค่ขอโทษ คิดว่าพอแล้วเหรอ” เฮนรี่ชักปืนออกมาจ่อหัวคนขับรถที่ตกใจร้องขอชีวิตปากคอสั่น
ทันใดหงวนส่งเสียงเข้ามา “หยุดได้แล้วเฮนรี่ แกคิดจะฆ่าคนของเราให้หมดเลยหรือไง”
“ก็แค่ไอ้คนที่มันทำผิดพลาด”
“พูดอย่างกับว่าแกไม่เคยพลาด กี่ครั้งแล้วที่แกเสียท่าไอ้พราน จอมภูต”
“เฮียก็เหมือนกัน”
“ใช่! ฉันยอมรับ แล้วแกล่ะเฮนรี่ กล้ายอมรับหรือเปล่า”
เฮนรี่กัดฟันแน่นอย่างโกรธจัด เขากระชากคนขับรถออกไปจากวิถีกระสุนแล้วตะโกนสั่งเดชาให้ไปเอาตัวสนธยามา
สนธยาโดนเดชาบังคับมาตรวจดูอุปกรณ์และสารเคมีทุกชนิดที่เพิ่งขนมาว่าตรงตามความต้องการหรือเปล่า แต่เธอยึกยักบอกว่าไม่จำเป็น ในเมื่อเขามี 222 กับ 223 ช่วยตรวจให้อยู่แล้ว
