พรายพิฆาต
ตอนที่ 11
เชิดวุธข่มอารมณ์โกรธที่อยู่ภายใน แล้วถือแฟ้มนั้นไปอีกห้องซึ่งลูกทีมทั้งสามคนรออยู่อย่างกระวนกระวาย พอทุกคนรู้ว่าลูกพี่โดนสั่งย้ายก็ตกใจกันใหญ่
“เฮ้ย! ทำไมเป็นอย่างนี้ล่ะ”
“นั่นสิ อุตส่าห์ออกไปเสี่ยงแทบตาย แทนที่จะมีความดีความชอบอะไรบ้าง ดันโดนคำสั่งย้ายซะงั้น”
“แล้วพี่วุธต้องย้ายไปไหนเหรอคะ”
“ยังไม่รู้เลย แล้วก็ไม่อยากรู้ด้วย” เขาโยนแฟ้มลงบนโต๊ะอย่างไม่ไยดี “บางทีพี่อาจจะลาออก”
ลูกทีมทั้งสามคนได้ยินอย่างนั้นก็ตะลึงไปกันหมด ทางฝ่ายอำพลกลับยินดีปรีดาเมื่อใครคนหนึ่งโทร.มาแจ้งข่าวว่าสารวัตรเชิดวุธโดนคำสั่งย้ายกะทันหัน แต่สำหรับแจ๊สมินนั้นค่อนข้างตกใจหลังรู้เรื่องนี้จากศรศิลป์
“อะไรนะ สารวัตรเชิดวุธหลุดจากงานนี้ไปแล้วเหรอ”
“เท่าที่ได้ยินก็อย่างนั้นแหละ แต่เพื่อให้แน่ใจ ผมจะไปถามเขาด้วยตัวเอง”
“ฉันว่าเรื่องนี้ไม่ปกติแล้วล่ะ องค์กรพรายดำมีสายอยู่ทั่วไปหมด ไม่แน่ คำสั่งโยกย้ายอาจมาจากคนของพรายดำที่แฝงตัวอยู่ก็ได้”
“นั่นสิ คงต้องมีสายสนกลในอะไรแน่ๆ แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น จะมีสารวัตรเชิดวุธหรือไม่มี ผมก็จะไม่หยุดตามล้างตามผลาญไอ้พวกพรายดำ”
“ฉันก็เหมือนกัน แต่จากนี้ไป อะไรๆคงยากขึ้นอีกหลายเท่า เพราะเราไม่ได้สู้กับคนธรรมดา แต่เราต้องสู้กับพวกสายลับล่องหนที่ไม่ต่างจากภูตผีปิศาจ”
“ไม่ว่าพวกมันจะมาในรูปแบบไหน ผมก็จะไม่หยุด จนกว่าจะต้องตายกันไปข้างเท่านั้น”
ooooooo
ไม่ทันข้ามวัน พวกหงวนก็รู้จากวังเฟยหลงว่าเชิดวุธโดนคำสั่งย้ายไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับงานตามล่าพรายดำอีก
“จริงเหรอครับนายท่าน”
“ใช่ ข่าวนี้ยืนยันโดยคนที่ ‘ใหญ่’ มากพอ”
“แต่ถึงจะไม่มีสารวัตรเชิดวุธ ก็ต้องมีตำรวจคนอื่นเข้ามาทำหน้าที่แทนอยู่ดี ทางที่ดีเราควรย้ายฐานที่ตั้งโดยเร็ว ก่อนที่พวกมันจะย้อนรอยขนกำลังกลับมาเล่นงานพวกเรา”
“แต่ผมว่าไม่จำเป็น เวลาของเราเหลือน้อยแล้ว มัวแต่หนี งานใหญ่ของเราจะสำเร็จได้ยังไง”
“ฉันเห็นด้วยกับเฮนรี่ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เราจะหนี แต่เป็นเวลาที่เราจะต้องเดินหน้ามุ่งสู่เป้าหมายที่เราวางไว้”
“แต่นายท่าน...”
“พอได้แล้ว ฉันตัดสินใจแล้ว ถ้าพวกมันคิดจะเล่นงานเรา เราจะถล่มพวกมันกลับไปให้หนักเป็นร้อยเป็นพันเท่า จนไม่เหลือพวกมันแม้แต่ชีวิตเดียว”
หงวนนิ่งไม่แสดงความคิดเห็นใดๆ อีก แม้ในใจเขายังคิดค้านก็ตาม
“แทนที่จะหนี เราจะเร่งเดินหน้าทำงานของเรา ไม่ให้มีอะไรต้องหยุดชะงัก”
“ครับนายท่าน ทุกอย่างจะต้องเป็นไปตามแผน ที่นายท่านวางไว้”
หงวนเหลือบมองเฮนรี่อย่างไม่พอใจ เฮนรี่มองตอบแล้วยิ้มเยาะอย่างเหนือกว่า
