ตอนที่ 11
ในเสี้ยววินาทีนั้นเอง พรานไขกุญแจมือให้เชิดวุธเรียบร้อย แล้วแยกกันออกไปจัดการกับพวกพรายดำ ทำให้พวกนั้นไม่มีจังหวะได้ยิงทั้งคู่ การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือด สุดท้ายพรานกับเชิดวุธก็จัดการสมุนพรายดำได้หมด อีกทั้งยังได้ปืนติดมือมาด้วย ต่างเล็งไปหาเฮนรี่กับเดชาที่เล็งปืนมาที่พวกเขาเช่นกัน
“เฮนรี่ เดชา ตอนนี้สองต่อสองเท่ากันแล้วนะ”
“เหรอ ดูเหมือนแกจะนับผิดไปเยอะเลยล่ะ เพราะไม่เห็นไม่ได้แปลว่าไม่มี...จัดการพวกมัน”
สิ้นเสียงของเฮนรี่ พรานกับเชิดวุธหันมองรอบทิศและนิ่งเงียบฟังเสียงฝีเท้าที่พื้น
“พวกมันอยู่ที่นี่จริงๆ ทีมสายลับล่องหน”
“สวัสดีเพื่อน” ฟอกซ์หนึ่งในทีมสายลับล่องหนทักทายสองศัตรูตัวฉกาจก่อนเข้าจู่โจมทั้งเตะต่อย
“สนุกเป็นบ้า ให้พวกมันเล่นกันให้หนำใจ จากนั้นเราค่อยปิดบัญชีสารวัตรเชิดวุธกับไอ้พราน จอมภูต”
เชิดวุธกับพรานถอยหลังชนกัน คิดว่าไม่มีทางสู้พวกสายลับล่องหนได้เลยถ้าโดนเล่นงานฝ่ายเดียวแบบนี้ แต่แล้วในเวลานั้นเองเสียงปืนดังขึ้นจากด้านหลังพวกเขา พร้อมๆกับรถคันหนึ่งขับตรงเข้ามา
ลูกทีมของเชิดวุธนั่นเอง เขามาช่วยลูกพี่ได้อย่างฉิวเฉียด ส่วนพราน จอมภูตไม่ได้ขึ้นรถมาด้วยกัน แต่ก็รอดไปอย่างสบายใจเฉิบ ทิ้งความเจ็บแค้นแทบกระอักไว้ให้เฮนรี่อีกตามเคย
ooooooo
เมื่อกลับมาที่หน่วยปฏิบัติการ เชิดวุธโดนท่านอาทิตย์ตำหนิต่อหน้าตำรวจระดับผู้ใหญ่หลายนาย
“นี่มันอะไรกัน ทำไมถึงได้บุ่มบ่ามทำอะไรโดยพลการแบบนี้ ยังดีนะที่ไม่มีใครเป็นอะไรไป”
“ผมขอโทษครับ แต่เวลาของเราเหลือน้อยลงทุกทีแล้ว เราต้องรีบปฏิบัติการโดยเร็วที่สุด ก่อนที่พวกนั้นจะทำอะไรมากไปกว่านี้”
“อะไรเหรอ ที่คุณว่าพวกนั้นจะทำมากไปกว่านี้น่ะ”
“ก็การเจาะระบบองค์กรและหน่วยงานสำคัญต่างๆยังไงล่ะครับท่าน”
“นี่เชิดวุธ เรื่องนี้ผมได้ส่งจดหมายเวียนไปทั่วแล้ว ไม่มีองค์กรหรือหน่วยงานไหนพบความผิดปกติ หรือมีอะไรที่น่าสงสัยว่าถูกเจาะระบบเลยสักที่เดียว”
“เป็นไปไม่ได้หรอกครับ ในเมื่อพวกนั้นส่งทีมสายลับล่องหนไปแล้ว ท่านครับ ยังไงผมขอยืนยันว่าเราต้องบุกเข้าทำลายฐานของพวกพรายดำโดยเร็วที่สุด”
“เชิดวุธ ผมเข้าใจคุณนะว่าคุณเป็นห่วงคุณสนธยา แต่ปฏิบัติการใดๆก็ตามต้องทำด้วยความรอบคอบเสมอ ผมจะให้คุณออกจากงานนี้ ย้ายไปทำงานอื่น”
“ท่านครับ ผมขอให้ท่านทบทวนคำสั่ง”
“ผมตัดสินใจแล้ว นี่เพื่อความปลอดภัยของตัวคุณเองนะเชิดวุธ รายละเอียดคำสั่งอยู่ในแฟ้มนี้แล้ว”










