ตอนที่ 11
มันคว้าปืนจากมือเฮนรี่มาเหมือนจะยิงตัวเอง แต่แล้วก็ตวัดปืนไปหาเฮนรี่ด้วยหน้าดุดันเหมือนหมาจนตรอกที่ดุร้าย
“ไอ้โง่ คิดหรือว่ากูจะฆ่าตัวตายง่ายๆ”
“แกสิโง่” สิ้นเสียงของเฮนรี่ ปืนทุกกระบอกในห้องนั้นล้วนเล็งไปที่สมุนคนนั้น มันตกใจหน้าซีดเผือด
ในจังหวะที่สถานการณ์กำลังหน้าสิ่วหน้าขวานนี่เอง หงวนเดินเข้ามาปรามทุกคน
“เอาล่ะ เลิกเล่นสนุกกันได้แล้ว มาคิดกันดีกว่าว่าจะเอายังไงดี”
“ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่กลัว ต่อให้ร้อยพราน จอมภูต ฉันก็จะฆ่ามันทั้งร้อย”
ขาดคำก็มีสิ่งที่ไม่มีใครในนั้นคาดถึง เสียงใครคนหนึ่งดังขึ้นมาอย่างกวนๆ
“ถามจริง ฝีมืออย่างแก คิดว่าจะฆ่าฉันได้จริงๆเหรอ”
ทุกคนในห้องต่างมีสีหน้างวยงง ทั้งหมดพากันหันมองไปรอบๆอย่างระแวง เดชารำพึงชื่อพราน จอมภูตออกมา ขณะที่เฮนรี่ตะโกนอย่างเดือดดาล
“พราน จอมภูต แกอยู่ที่ไหน ออกมาเดี๋ยวนี้นะ”
ศรศิลป์พูดผ่านไมโครโฟน “ฉันอยู่ทุกที่ และจะคอยตามล้างผลาญพวกแก ไม่ว่าพวกแกจะอยู่ที่ไหน”
ทุกคนในนั้นยังคงมองหา จนกระทั่งเดชาชี้ไปที่หน้าจอภายในห้องนั่นเอง “เสียงมันมาจากเครื่องนั้น”
“นี่มันแฮ็กระบบของเราเหรอเนี่ย”
“พวกแกเข้าใจถูกแล้วล่ะ คงไม่คิดนะว่ามีแต่พวกแกที่เก่งเรื่องเจาะระบบน่ะ”
“ไอ้ขี้ขลาด แน่จริงมาเจอกันตัวต่อตัวสิวะ”
“ไม่ต้องห่วง ฉันไปเจอพวกแกแน่ เตรียมตัวไว้ให้พร้อมก็แล้วกัน”
“ได้! ฉันสัญญาว่าฉันจะฆ่าแก ฆ่าแก แล้วก็ฆ่าแก ไม่ว่าแกจะมีสักกี่ชีวิต ฉันก็จะฆ่าๆๆๆๆๆ”
“อืม...ฟังดูน่าสนุกนะ แต่ก่อนอื่นขอบอกอะไรอย่าง เจอกันคราวนี้ฉันก็จะใส่ไม่ยั้งเหมือนกัน จัดเต็มคนของแกเอาไว้ รวมทั้งไอ้คนที่แกกำลังจะฆ่าด้วย... ขอเตือน รักษากำลังพลไว้ให้ดี นี่คือสงคราม และสมุนของแกทุกคนล้วนมีความหมาย”
“ฮึ! สงคราม แกคนเดียวนี่นะที่จะก่อสงครามกับพรายดำ”
“ใครว่าฉันคนเดียว น้องสาวแกก็กำลังตื่นเต้นที่จะได้ทำสงครามกับพวกแกเหมือนกัน”
“ใช่ ถ้าพวกพี่ไม่เลิกล้มแผนการทุกอย่าง เราได้เจอกันแน่”
เสียงของแจ๊สมินทำให้เฮนรี่ยิ่งเดือดขึ้นอีกหลายเท่า “อีนังทรยศ เลว เลวจริงๆ” ด่าเสร็จก็คว้าปืน อีกกระบอก ยิงสมุนปากโป้งจนหมดแม็กนอนจมกองเลือด ศรศิลป์เห็นโดยตลอดแสร้งพูดเห็นใจ
“โธ่...เฮนรี่ แกนี่เตือนไม่ฟังจริงๆว่ะ เห็นไหมเสียลูกน้องไปอีกหนึ่งแล้ว”
“แค่ลูกน้องคนเดียว มันก็แค่เศษผงเท่านั้นแหละ พรายดำมีอยู่มากมายมหาศาลทั่วโลก ฉันจะเรียกมาเมื่อไรก็ได้”
“โอเค ถ้างั้นไม่พูดแล้ว เอาไว้เจอกัน แล้วค่อยมาดูว่าระหว่างแกกับฉัน ใครจะอยู่ ใครจะไป” ศรศิลป์กดปิดไมค์ แต่เฮนรี่ยังทิ้งท้ายด้วยความแค้นที่แน่นอก










