พรหมพิศวาส

เธอไปดูที่ห้องมาแล้วเจอแต่ห้องว่างเปล่า ในเมื่อไม่ได้เรื่องจากอานนท์ ปนิตาเดินไปถามป๊อบกับคุณสาว่าเห็นปพลไหม ไม่มีใครเห็นเช่นกัน แถมตั้งข้อสังเกตว่าเขาหายไปเหมือนที่ปานตะวันหายไป

“แปลกนะคะพร้อมใจกันตื่นสายทั้งคู่เลย” คุณสาพูดไปไม่ทันคิดแต่พอเห็นหน้าบูดบึ้งของปนิตารีบขอตัวไปกินข้าวแล้วสะกิดป๊อบให้ไปนั่งร่วมโต๊ะกับเดี่ยว ตั้มและมินจู อานนนท์ไม่อยากให้เธอเครียดเกินเหตุชวนให้กินข้าวกันก่อน เดี๋ยวปพลก็ลงมาเอง หงุดหงิดแต่เช้าเดี๋ยวหน้าแก่ไม่รู้ด้วย เขาแซวขำๆหวังให้เธออารมณ์ดีขึ้น ระหว่างนั้นปัทมาเดินเข้ามาพอดี อานนท์ถามถึงปานตะวันไปไหน ทำไมไม่มากินข้าวด้วย

“ยังอาบน้ำอยู่ค่ะเดี๋ยวคงตามมา”

“ไม่ได้แอบหายไปกับใครนะ” ปนิตาพูด เป็นนัยๆ อานนท์ต้องปรามให้เธอน้อยๆหน่อย ปัทมาเพิ่งบอกไม่ใช่หรือว่าปานตะวันกำลังอาบน้ำอยู่ แล้วเดินไปตักอาหาร ปัทมาจะเดินตามแต่ปนิตาขวางไว้ ถามว่าแน่ใจใช่ไหมว่าพี่สาวตัวดีของเธออาบน้ำอยู่ เธอตอบเลี่ยงๆแล้วเธอจะโกหกไปเพื่ออะไร ปนิตามองอย่างจับผิด ถ้าไม่ได้โกหกก็ให้กุญแจห้องมาตนจะไปไขดูว่าเป็นอย่างที่เธอพูดหรือเปล่า อานนท์กลับมาทันได้ยิน

“ยัยนิ พอเถอะอย่าสร้างเรื่องวุ่นวายแต่เช้าเลย” อานนท์พยายามห้ามแต่ปนิตาไม่ฟัง ในเมื่อปัทมาไม่ยอมให้กุญแจตนจะไปหาเอาเองแล้วเดินลิ่วไปที่เคาน์เตอร์ต้อนรับ ปัทมาใจคอไม่ดีรีบเดินตามโดยมีอานนท์ตามไปคุมกลัวจะมีเรื่องกัน ตั้มซึ่งอยากรู้ความจริงเช่นกันรีบลุกตาม คราวนี้ทั้งเดี่ยว มินจู คุณสาและป๊อบ ตามไปเป็นขบวน ครู่ต่อมาปนิตาพาพนักงานโรงแรมพร้อมกุญแจสำรองมาที่ห้องพักของปานตะวัน กว่าจะเปิดประตูห้องเข้าไปดูได้ ถูกปัทมาขวางไว้หลายรอบ ปรากฏว่าในห้องไม่มีใครสักคน ปนิตาโวยนี่แปลว่าปัทมาโกหก คงร่วมมือกับพี่สาวทำอะไรทุเรศๆแน่ อานนท์ตั้งข้อสังเกต ปานตะวันอาจลงไปที่ห้องอาหารแล้วก็ได้

“นิไม่เชื่อ หรือนายว่าไง” ปนิตาหันไปทางตั้มเพื่อขอความเห็น เขาเริ่มหงุดหงิดออกจากห้องมาคาดคั้นความจริงจากปัทมาว่าเกิดอะไรขึ้น ปานตะวันไปไหน เธอทำเป็นหัวเสียกลบเกลื่อนว่าไม่รู้ไม่ได้นั่งเฝ้าเอาไว้ ป๊อบ คุณสาและมินจูต่างโล่งอกที่ไม่เจอปพลอยู่ในห้องกับปานตะวัน ไม่อย่างนั้นคงเป็นเรื่องใหญ่ ตั้มยังพยายามเค้นคำตอบจากปัทมา ตกลงเมื่อคืนปานตะวันอยู่หรือเปล่าตอนที่เขามาหา ปนิตาได้ยินก็หูผึ่ง

“นี่เธออย่าบอกนะว่าพี่สาวเธอหายตัวไปทั้งคืน”

“บอกมาเถอะครับคุณปัท ถ้าคุณปานหายไปแบบนี้ทั้งคืนหากเกิดอะไรขึ้นพวกเราจะได้ช่วยกันตามหา”

“มันจะเกิดอะไรขึ้นล่ะคะพี่นนท์ มันก็คงลากพี่พลเอาไปฟาดน่ะสิ เธอกับพี่สาวเธอมันร้ายจริงๆ ทำทุกที่ให้กลายเป็นซ่องได้หมด” คำพูดน่าเกลียดของปนิตาทำให้อานนท์ต้องเอ็ดถ้าพูดอะไรไม่สร้างสรรค์ก็อย่าพูดจะดีกว่า ตั้มทั้งเป็นห่วงทั้งกังวลว่าปานตะวันจะไปกับปพลอย่างที่ปนิตากล่าวหา กระชากแขนปัทมาอย่างแรงสั่งให้บอกมาเดี๋ยวนี้ว่าปานตะวันไปไหน เดี่ยวเห็นท่าไม่ดีเข้ามาขอร้องเพื่อนให้ใจเย็นๆ เขาถึงยอมปล่อยมือ

ooooooo

ทั้งปานตะวันและปพลต่างเปลี่ยนมาใส่เสื้อผ้าของตัวเองเตรียมตัวจะกลับโรงแรมที่พัก โชคไม่เข้าข้างรถของลุงสตาร์ตไม่ติด ลุงขอให้รอสักครู่ รถเก่าก็เป็นแบบนี้

“ค่ะ คุณลุงคะ คุณลุงมีโทรศัพท์ให้หนูยืมไหมคะ หนูอยากโทร.ไปหาเพื่อนกลัวเขาเป็นห่วงน่ะค่ะ”