พรหมพิศวาส

“ปานตะวันไม่ได้ไปไหนกับใครทั้งนั้น ไปกับผมนี่แหละ เคลียร์นะครับ” ปพลพูดจบพาปานตะวัน ออกไป นักข่าวจะตามไปสัมภาษณ์ประเด็นนี้ แต่อานนท์มาขวางไว้ ขอจบการแถลงข่าววันนี้แค่นี้ นักข่าวอยากรู้เรื่องระหว่างปพลกับปานตะวัน อานนท์แจ้งว่าจะจัดแถลงข่าวเรื่องนี้อีกครั้ง แล้วขอบคุณนักข่าวทุกคนมาก ในเมื่อไม่มีใครในค่ายเพลงให้สัมภาษณ์อะไรอีก นักข่าวจัดแจงหันไปถามทวีศักดิ์เรื่องบ่อนเถื่อน

“ไม่ตอบโว้ย” ทวีศักดิ์ผลักนักข่าวพ้นทางแล้วรีบร้อนออกไป...

ระหว่างเดินมาที่ลานจอดรถ ปพลต่อว่าปาน-ตะวันที่อยากตอบคำถามก็เลยได้เรื่องจนได้ เธอต่อว่าเขากลับว่าเขาเองก็ไม่น่าใจร้อนทำอะไรแบบนั้น เขาเสียงเข้มใส่จะทนฟังมันพูดจาดูถูกเธอได้อย่างไร ปานตะวันรู้สึกผิดที่ต่อว่าเขาก็เลยขอโทษไม่คิดว่าเขาจะเป็นห่วงเธอขนาดนี้ เธอแค่กลัวจะทำให้เขาเดือดร้อนอีก

“อือ รู้ว่าชอบทำแต่เรื่องให้คนอื่นเดือดร้อนทีหลังก็อย่าทำอีก บางอย่างไม่ต้องพูดก็ได้ ไปๆได้แล้ว” ปพลยังไม่ทันพาปานตะวันไปไหน ตั้มตามมาทันเสียก่อน มองมือปพลที่จับมือปานตะวันอยู่ เธอเห็นอย่างนั้นก็รีบดึงมือออก ตั้มชวนเธอกลับด้วยกัน

ปานตะวันจะเดินไปหาตั้มแต่ปพลคว้ามือไว้จะไปส่งเธอให้เอง

ก่อนเหตุการณ์จะบานปลาย อานนท์รีบเข้ามาห้ามพร้อมกับบอกปพลต้องไปคุยกับตนเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดวันนี้ เขาขอไปส่งปานตะวันก่อนแล้วจะกลับมาคุยด้วย อานนท์ไม่ยอมจะขอคุยตอนนี้ ส่วนปานตะวันก็ให้ตั้มไปส่ง เขาไม่คุยอะไรทั้งนั้น ดึงมือปานตะวันจะไปขึ้นรถตัวเอง ตั้มมาดึงเธอกลับ ปพลไม่พอใจชกตั้มไปหนึ่งหมัด สองคนเปิดศึกกำปั้นกันอย่างไม่มีใครยอมใคร อานนท์พยายามห้าม ก็ไม่มีใครฟัง

“พอได้แล้ว ตั้ม ปานบอกให้หยุด” ปานตะวันดึงตัวตั้มออกมา ขณะที่อานนท์แยกปพลออกห่าง เธอสั่งให้เลิกทะเลาะกันได้แล้ว เธอไม่กลับไปกับใครทั้งนั้นจะขอกลับเองแล้วเดินออกไปเลย ตั้มจะตาม เธอสั่งห้ามตาม อยากอยู่คนเดียว ปพลหงุดหงิดมากที่ไม่ได้ดั่งใจขึ้นรถเร่งเครื่องออกไปราวจะแข่งกับพายุ อานนท์มองตามเครียดกับเรื่องที่เกิดขึ้น

ooooooo

ที่มุมลับตาคนในโรงแรม ขณะปนิตากำลังจ่ายเงินให้นักข่าวคนที่โดนปพลชกเป็นค่าทำลายชื่อเสียงของปานตะวันกลางงานแถลงข่าว ไม่ทันเห็นว่าตั้มแอบมองอยู่ เขารอจนนักข่าวไปแล้วจึงเดินเข้าไปหาปนิตา

“ที่แท้คุณนี่เองที่สร้างเรื่องวุ่นวายวันนี้ คุณนี่มันเลวจริงๆ”

“ฉันเลวเรื่องอะไร” ปนิตาทำไก๋ ตั้มรู้ว่าเธออยู่เบื้องหลังนักข่าวคนนั้นที่มาทำลายชื่อเสียงปานตะวัน เธอบอกให้เขาไปหาหลักฐานมายืนยัน ถ้าไม่มีก็อย่ามาใส่ความกันแบบนี้

“ผมไม่มีหลักฐาน...แต่คุณจำใส่หัวคุณไว้เลยนะ ถ้าคุณคิดจะลอบกัดปานอีก ผมไม่เอาคุณไว้แน่ ถ้าปานพัง คุณก็พัง ผมพูดจริงทำจริง จำไว้”...

ทันทีที่ปานตะวันก้าวเท้าเข้าบ้าน ปัทมาซึ่งรอท่าอยู่พุ่งเข้ามาถามว่าเกิดอะไรขึ้น เธอเห็นมือถือในมือน้องก็พอเดาออก ในเมื่อน้องรู้หมดแล้วจะถามอีกทำไม แล้วจะเดินขึ้นห้อง ปัทมาดึงแขนไว้นี่พี่คงเล่าให้นักข่าวฟังหมดแล้วใช่ไหมว่าหายตัวไปกับคุณปพลมา ปานตะวันเหนื่อยจะเคลียร์ถ้าน้องเชื่อข่าวไปแล้วไม่เห็นต้องมาถามเธออีก ขอตัวไปพักก่อนเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ปัทมาไม่ให้พักจะต้องคุยให้รู้เรื่องก่อน