เพลงรักเพลงปืน
ตอนที่ 15
ไม่ใช่แค่หมวดรำพึงที่ล้มเหลวจับตายหาญไม่ได้ หัวหน้าชาวดินก็พลาดถูกพวกทหารไล่ต้อนจนฆ่าหินไม่สำเร็จ
“เราปะทะกันที่ป่าเหนือ นายอำเภอหนีรอดไปได้เพราะมีหน่วยทหารลาดตระเวนมาช่วยไว้ เรื่องของ
คุณปลัดไม่ใช่ความลับอีกต่อไปแล้ว หนทางที่คุณปลัดจะเลือกให้กับชีวิตได้ก็คือ...คุมขบวนค้าฝิ่น...เป็นพวกเดียวกับเรา”
ดนัยขมกรามแน่น แค้นจัด “ฉันต้องฆ่านายอำเภอให้ได้!”
“เพื่ออะไร...ศักดิ์ศรียังงั้นหรือ นายอำเภอหินตาย ศักดิ์ศรีของคุณปลัดจะยังอยู่ครบไหม อยู่กับขบวนการค้าฝิ่น ขายเฮโรอีนไปทั่วโลกไม่ดีกว่าหรือ”
“ฉันต้องฆ่ามัน...นายอำเภอหิน ท่าลาด!”
หินไม่ได้สนใจเรื่องดนัยอีก มุ่งมั่นจัดการเรื่องหมายจับเสือชงให้ได้ก่อนหมดอายุความ เปรียวเอาใจช่วยเขาเต็มที่ ดินกับดำก็ด้วยตามเป็นกำลังเสริมให้เขาฝ่าด่านพวกเสี่ยภุชงค์ที่นอกเมือง
สีดาดีใจมากเมื่อรู้ว่าหินคือนายอำเภอคนใหม่ของบ้านโคก ดึงดันจะไปพบหิน เหล่ไม่ยอมรั้งตัวไว้
“ไปไม่ได้นะเจ๊ เจ๊จะไปพบนายอำเภอหินตอนนี้ไม่ได้”
“ทำไมจะไม่ได้ ตอนนี้คุณหินเขาไม่ได้เป็นเสือหินแต่เป็นนายอำเภอคนใหม่ เขามีอำนาจ มีบารมีพอจะปกป้องฉันได้ ฉันมีข้อมูล มีหลักฐานมัดตัวเสี่ยภุชงค์ เขาอาจจะกันฉันไว้ในฐานะพยาน”
“แล้วความปลอดภัยของเราล่ะ นายอำเภอหินรับประกันได้ไหมว่าเราจะไม่ถูกฆ่าตาย”
คำเตือนของสาวใช้คนสนิททำให้สีดาฉุกใจคิด หน้าเจื่อนเมื่อคิดถึงความปลอดภัยของตัวเอง
“คิดดูให้ดีๆนะเจ๊ อยู่นิ่งๆเราอาจจะรอด ข้อสำคัญเจ๊ยังล้วงข่าวจากเสี่ยได้ แต่ถ้าแยกวงตอนนี้ละก็...มีแต่ตายกับตาย เงินที่ยักยอกไว้จะไม่ได้ใช้นะเจ๊”
สีดาชะงัก เหล่เห็นดังนั้นก็สำทับทิ้งท้าย “กินให้อิ่มนอนให้หลับจะได้มีชีวิตอยู่ยาวๆ อย่าเห็นแก่ความรักนักเลย ไม่รู้ว่านายอำเภอหินเขารักเจ๊หรือเปล่า เขามีนังเปรียวอยู่ทั้งคน...อย่าลืม”
เปรียวก็คิดถึงหินไม่ต่างจากสีดาแต่ช่วยอะไรไม่ได้มากนอกจากเข้าไปกราบขอพรจากรูปถ่ายพ่อแม่บนบ้าน
“พ่อ...แม่จ๋า...เปรียวกลับมาแล้ว เปรียวเคยสาบานกับพ่อแม่ไว้แล้วว่าจะหาตัวฆาตกรที่มันฆ่าพ่อกับแม่ ทำลายอิทธิพลของคนชั่วที่คิดจะใช้บ้านโคกเป็นศูนย์กลางกระจายยาเสพติด เปรียวกับพี่หินจะดับไฟที่มันไหม้แผ่นดินให้สิ้นเพื่อบ้านโคกของเราจะได้กลับมาสงบสุขตลอดไป”
ooooooo
