ตอนที่ 15
หินตามล่าเสี่ยภุชงค์หรืออดีตเสือชงถึงป่าละเมาะ
“เวลาของแกหมดแล้วเสือชง วันนี้เป็นวันสุดท้าย อายุความคดีปล้นฆ่าของแกหมดวันนี้”
“ยังมีเวลาอีกหลายชั่วโมง...ถึงตอนนั้นก็ไม่มีนายอำเภอหินแล้ว ใช่...ฉันคือเสือชง...เสือร้ายในอดีตที่ปล้นฆ่าพ่อแม่ของแก ข่มขืนฆ่าพี่สาวแก กวาดเงินค่าขายข้าวของพ่อแม่แก ฉันนี่แหละ...เสือชงที่ปล้นฆ่าโคตรเหง้าของแก!”
ขาดคำสมุนสองคนของเสี่ยภุชงค์ก็โผล่มาจะยิงแต่หินตั้งตัวทันยิงแสกหน้ากลับตายคาที่ทั้งคู่ เสี่ยภุชงค์ตาเหลือกกระโจนหนีไม่คิดชีวิต หินรีบตามติดหวังจับเป็นให้ได้
เปรียวตามล่าดนัยซึ่งแยกหนีไปอีกทางถึงริมคลองใกล้ศาลเจ้าพ่อลานทุ่ง ดนัยใช้ความได้เปรียบของร่างกายผู้ชายล็อกคอเธอจากด้านหลังพร้อมเผยความจริงที่เก็บมานาน
“เธอคงอยากรู้ใช่ไหมว่าแม่ของเธอตายยังไง ที่จริงฉันก็ไม่ได้คิดจะข่มขืนแม่เธอหรอก ถ้าแม่ของเธอไม่ตามเธอไปที่บ้านฉันคืนนั้น...ฉันเป็นคนฆ่าแม่แก้วเอง แม่เธอไม่ยอมทำตามคำสั่งของฉันเพราะรักลูก”
ดนัยยิ้มไม่สะทกสะท้าน สภาพเหมือนคนมีปัญหาทางจิต เปรียวแค้นมากตั้งท่าจะล้างแค้นให้แม่แต่ถูกเขาล็อกคอแน่น หวิดเสียท่าแล้วถ้าจระเข้แถวนั้นจะไม่หิวโซและคาบเขาไปเป็นอาหาร!
หาญตามไปจัดการหมวดรำพึงเกือบถูกแทงตายหากไม่ไหวตัวทันจับตายเขาได้ น้ำหวานตามมาด้วยความเป็นห่วงและถือโอกาสให้อภัยเรื่องที่เขาโกหก
เปรียวตามไปช่วยหินทันเห็นเขาจ่อปืนขู่ให้เสี่ยภุชงค์หรืออดีตเสือชงมอบตัว
“เหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมง คดีปล้นของเสือชงก็จะหมดอายุความแล้วแต่ตอนนี้...ฉันจับแกได้แล้ว แกฆ่าพ่อแม่กับพี่สาวของฉัน ไม่ใช่แค่ปล้นเงินขายข้าวแต่แกจงใจฆ่าล้างโคตรพวกเรา เพราะแกโกรธที่พ่อของฉัน กลับตัวเป็นคนดี”
“ฉันทำตามกฎของโจร ใครที่เข้ามาในดงเสือแล้วจะไปเป็นแมวไม่ได้ ฉันทำผิดอยู่อย่างคือปล่อยให้แกรอดไป”
“แต่ฉันก็ยังไม่ตาย ยังไงฉันก็ฆ่าแกจนได้ ถ้าวิญญาณของพ่อแกยังอยู่แกบอกเขาด้วยว่าแก...แก้แค้นไม่สำเร็จ เพราะยังไงเสือชงก็คือเสือชง...ขุนโจรร้อยศพตัวจริง!”
จบคำก็จะยิงหินแต่อีกฝ่ายหมุนตัวหลบทันและเป็นฝ่ายวิสามัญอดีตเสือชงตายคาที่ เปรียวถลามากอดหินแน่น
“พี่หิน...มันจบแล้ว...เสือชงตายแล้ว พี่ล้างแค้นให้พ่อแม่กับพี่สาวของพี่สำเร็จแล้ว”
เรื่องราวทุกอย่างจบลงด้วยดี หินกับหาญรับตำแหน่งนายอำเภอและผู้กองคนใหม่ของบ้านโคกอย่างเป็นทางการหลังจากนั้น ท่ามกลางความยินดีของพวกชาวบ้านที่จะได้อยู่อย่างสงบสุข ไม่มีอิทธิพลเสี่ยภุชงค์ทำให้คับแค้นใจอย่างที่ผ่านมา...
ooooooo
– อวสาน –










