เพลงรักเพลงปืน
ตอนที่ 13
“ไม่น่าเชื่อว่าบ้านโคกที่มีดินมีน้ำอุดมสมบูรณ์... ผู้คนจะหาความสุขไม่ได้”
“เพราะยังงั้นสิครับ...คนเมืองนี้ถึงไม่ต้องการนายอำเภอคนใหม่ มีหรือไม่มีก็ไม่ได้ทำให้คุณภาพชีวิตดีขึ้น”
ดนัยยิ้มเยาะ เอ่ยสนับสนุนคำพูดของเสี่ยภุชงค์
“ใช่ครับ...นายอำเภอคนใหม่จึงไม่จำเป็นต้องมี”
“ในนามของเสือหินเสือหาญ...นี่คือการปล้น ฆ่า ต้อนรับนายอำเภอคนใหม่!”
เสี่ยภุชงค์ประกาศกร้าวสวมรอยเสือหินกับเสือหาญหวังโยนความผิดคดีฆ่านายอำเภอคนใหม่ตายให้สองเสือ แต่ที่คาดไม่ถึงคือหินกับหาญจะตลบหลังและจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัว
แนวร่วมอย่างเปรียว บัวบาน น้ำหวาน น้ำแข็ง ดิน ดำ สัปเหร่อฉุยและมัคนายกผวนรออยู่แล้ว ทันทีที่หินกับหาญส่งสัญญาณก็ออกมากราดยิงพวกเสี่ยภุชงค์ในนามของเสือชง!
เสี่ยภุชงค์ตาเหลือกไม่คิดว่าจะได้ยินชื่อเสือชงเวลานี้ แต่ไม่มีเวลาคิดมากต้องรีบหนีไปกับเหล่าสมุน ส่วนดนัยแยกหนีไปอีกทาง หินไม่ยอมปล่อยให้ปลัดชั่วลอยนวลตามไปจับตัว
“จนมุมแล้วใช่ไหมไอ้ปลัดชั่ว...แกใส่ความจนฉันกับเพื่อนกลายเป็นเสือปล้น แกต้องไปกับฉันแล้วสารภาพกับบ้านเมืองว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเป็นแผนชั่วของแก รวมทั้งแผนการปล้นฆ่านายอำเภอคนใหม่กับคณะผู้ตรวจราชการ”
“นายอำเภอคนใหม่หรือ...ไหนวะ ไม่เห็นมี ใครเขาจะเชื่อเสือปล้นอย่างแก”
หินในคราบนายอำเภอยิ้มเยาะ “มีสิ...คนที่รู้เห็นเรื่องนี้เขาต้องเชื่อและคดีของเสือชงยังไม่หมดอายุความเราต้องพิสูจน์หาหลักฐานมาจับมันให้ได้รวมทั้งหมวดรำพึงด้วย”
ดนัยมีสีหน้าครุ่นคิด “เสือชงงั้นหรือ”
“คุณปลัดไม่อยากรู้หรือว่าเสือชงเป็นใคร...”
หินตะล่อมให้ดนัยสนใจเรื่องเสือชงแต่นอกจากจะไม่ได้ผล ปลัดหนุ่มยังฉวยจังหวะนี้กระโดดน้ำหนี!
ooooooo
เสี่ยภุชงค์และเหล่าสมุนบางส่วนหนีไปได้ สีหน้าเคร่งเครียดเมื่อคิดถึงคำพูดของนายอำเภอคนใหม่
“มันใช้ชื่อเสือชงปล้น...โธ่โว้ย...อีกแค่ไม่กี่วันคดีก็จะหมดอายุความแล้ว พวกมันรู้ได้ยังไง หรือว่า...ไอ้หิน!”
หินไม่สนหากเสี่ยภุชงค์จะรู้ว่านายอำเภอคนใหม่คือตน มัวหัวเสียที่จับตัวดนัยไม่ได้ เปรียวรอเขาอยู่แล้วที่แพริมน้ำ สีหน้าเป็นห่วงเป็นใยจนหินต้องระงับอารมณ์
“ทุกคนปลอดภัยดีใช่ไหม”
“จ้ะ...ทุกคนปลอดภัย ได้ย้อนเกล็ดเสี่ยภุชงค์ใช้ชื่อเสือชงเข้าปล้น เราต้องทำให้ชื่อเสือชงเป็นเสือปล้นเหมือนเสือหินเสือหาญ คุณน้ำหวานเตรียมส่งข่าวให้พวกหนังสือพิมพ์แล้ว”
