เพลงรักเพลงปืน

“ผมจะรีบไปสอบถามหลวงตาบุญบนศาลา”

“ไม่ต้องหรอกหมวด อย่างมากหลวงตาบุญท่านก็นิ่ง อย่าทำอะไรที่ขัดกับศรัทธาของชาวบ้านเพราะตอนนี้ชาวบ้านเป็นพวกของเสือหินเสือหาญ”

หมวดรำพึงพยักหน้ารับเพราะเห็นด้วยกับปลัดหนุ่มเรื่องชาวบ้านคอยเป็นหูเป็นตาให้พวกหินกับหาญเสมอ ได้แต่สอดส่ายสายตารอบศาลาวัดเผื่อเจอเป้าหมายสาวถึงตัวหินกับหาญ

ระหว่างที่พวกดนัยกับหมวดรำพึงไปดักรอที่วัด พวกหินกับหาญรวมทั้งแนวร่วมอย่างเปรียว บัวบาน น้ำหวาน น้ำแข็ง ดิน ดำ สัปเหร่อฉุยและมัคนายกผวนก็มาดักรอขบวนขนยาบริเวณชายป่านอกบ้านโคก ก่อนร่วมมือกันปล้นขบวนขนยาได้สำเร็จ ทั้งหมดตัดสินใจเอายาเสพติดไปด้วยและจัดการเผาทิ้งเวลาต่อมา

“ขอให้บุญกุศลที่พวกเราได้กระทำในวันพระนี้ จงช่วยให้สรรพสัตว์ทั้งหลายรอดพ้นจากการกลายพันธุ์จากคนเป็นสัตว์ ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์จงปกป้องคุ้มครองคนดีให้รอดพ้นจากภัยร้ายของสิ่งที่เรียกว่ายาเสพติดด้วยเทอญ”

เสี่ยภุชงค์โมโหมากเมื่อรู้ว่าขบวนขนยาถูกพวกหินกับหาญปล้นจึงเรียกอดีตสมุนสมัยเป็นเสือชงมารับคำสั่ง

“ไอ้หินไอ้หาญมันทำกูเจ็บ...กูจะทำให้เสือหินเสือหาญเป็นเสือที่โหดยิ่งกว่าเสือชง!”

ooooooo

เพื่อล้างแค้นเสือหินกับเสือหาญเสี่ยภุชงค์จัดการสวมรอยให้อดีตสมุนสมัยเป็นเสือชงออกปล้นฆ่าและข่มขืนพวกชาวบ้านโคกในนามเสือหินเสือหาญหวังทำลายชื่อเสียงและข่มขวัญพวกชาวบ้าน

พวกชาวบ้านโคกอกสั่นขวัญแขวน ปรี่มาชุมนุมที่ตลาดโดยมีดินกับดำในคราบพ่อค้าปลาหมึกแอบฟังอยู่ด้วย

“เสือหินเสือหาญออกปล้นเมื่อคืน ฆ่ายกครัวไม่มีใครรอด ขนาดคนแก่ตาบอดมันก็ไม่เว้น”

“เป็นไปได้ยังไง...ก็เสือหินกับเสือหาญเคยปล้นคนรวยมาช่วยคนจน ใครๆเขาก็รู้กันทั้งนั้นว่าที่ต้องเป็นเสือเป็นสางจนต้องหนีตำรวจเพราะถูกใส่ความ”

“แต่คราวนี้มีคนได้ยินเสียงเสือหินกับเสือหาญประกาศปล้น หมวดรำพึงนำกำลังตำรวจออกตามล่าอยู่”

“เฮ้ย...จริงหรือวะ เสือหินกับเสือหาญปล้นฆ่าเจ้าทรัพย์จริงๆหรือวะ...”

ดินกับดำรีบนำข่าวสำคัญไปแจ้งพวกหินกับหาญ “ฉันได้ยินชาวบ้านโจษขานกันในตลาดว่าเสือหินกับเสือหาญเข้าปล้น ฆ่าเจ้าทรัพย์อย่างโหดร้ายไม่เว้นแม้แต่คนแก่ตาบอด”

หาญหัวเสียมาก “บัดซบ! นี่มันเอาชื่อเราไปปล้นยังงั้นหรือ”

“ใช่...ตอนนี้ชื่อพี่หินพี่หาญกลายเป็นเสือโหดอำมหิตที่ใครๆกลัวกันทั้งเมือง”