เพลงรักเพลงปืน
ตอนที่ 13
“จนกว่าอะไร”
“จนกว่าฉันจะเป็นเมียของเสือหินน่ะสิ”
สัปเหร่อฉุยกับมัคนายกผวนรับหน้าที่หาเสบียงให้คนอื่นๆ แต่สุดท้ายก็อดรนทนนิ่งเฉยไม่ไหวอาสาจะไปหาข่าวในบ้านโคกด้วยการปลอมตัวเป็นกะเทยแก่ไปหาสีดาที่ร้านเสริมสวย
ดนัยไม่สำเหนียกว่าพวกหินกับหาญแอบส่งคนมาสืบข่าวในบ้านโคกอย่างสม่ำเสมอ กลับไปข่มขู่ชาวบ้านคนเดิมที่ใช้ไปสืบข่าวเรื่องหินกับหาญ
“เรื่องที่ใช้ให้ไปหาที่กบดานของเสือหินเสือหาญ...ได้เรื่องไหม”
“ไม่ได้เรื่องเลยครับคุณปลัด คนทั้งบ้านโคกไม่มีใครยอมพูดเรื่องเสือหินเสือหาญเลยครับ”
“เสือหินเสือหาญเคยปล้นคนรวยไปช่วยคนจนมันก็ต้องมีคนรู้ที่กบดาน”
จบคำปลัดหนุ่มก็ใช้ปืนเขี่ยปลายคางชาวบ้าน “แกโกหก!”
“ผมไม่ได้โกหกคุณปลัด ผมไม่รู้จริงๆครับ ชาวบ้านก็ไม่มีใครรู้ว่าโจรก๊กเสือหินกับเสือหาญกบดานอยู่ที่ไหน”
“แน่นะ...แกไม่ได้โกหกฉันเพื่อปกปิดที่ซ่อนของเสือหินเสือหาญแน่นะ”
“ผมไม่รู้จริงๆครับ...ผมสาบาน”
“ฉันไม่เคยเชื่อเรื่องคำสาบาน แกไปสืบหาแหล่งกบดานของพวกมันมาให้ได้ ไม่ยังงั้นแกจะมีความผิดฐานไม่ให้ความร่วมมือกับทางราชการ...แกจะต้องติดคุก!”
ดนัยไม่ได้คิดถึงสีดาเลย ไม่รู้แม้แต่น้อยว่าเวลาเดียวกันนั้นเมียเก็บคนสวยของเสี่ยภุชงค์กำลังบอกข่าวสัปเหร่อฉุยและมัคนายกผวน
“เสี่ยภุชงค์จะขนเฮโรอีนมากักตุนที่นี่ ใช้บ้านโคกเป็นแหล่งจัดจำหน่ายไปทั่วประเทศ ตอนนี้ไม่มีคนขัดขวาง หมวดรำพึงกับคุณปลัดดนัยก็กำลังล่าเสือหินกับเสือหาญ ฉันไม่รู้จะไปส่งข่าวคุณหินที่ไหน ลุงสัปเหร่อฉุยมาก็ดีแล้ว”
สีดารีบบอกข้อมูลสำคัญคือเสี่ยภุชงค์จะขนยาในวันพระที่จะถึง ก่อนฝากความรักความคิดถึงให้หิน... ผู้ชายคนเดียวที่เธอรักปักใจและอยากใช้ชีวิตที่เหลือด้วย
ooooooo
สัปเหร่อฉุยกับมัคนายกผวนรีบนำข่าวสำคัญไปบอกหินกับหาญ ทุกคนตะลึงกับความเลวของเสี่ยภุชงค์ที่ไม่เกรงกลัวบาปกรรมจะขนยาในวันพระ กระนั้นหินก็คิดแผนโต้กลับได้ด้วยการปล้นขบวนขนยาของเสี่ยภุชงค์
เสี่ยภุชงค์กับบรรดาลิ่วล้อคิดไม่ถึงว่าพวกหินกับหาญจะรู้กำหนดวันขนยามัวไปดักจับสองเสือที่วัดเพราะเชื่อว่าทั้งสองจะมาร่วมงานบุญเนื่องในวันพระเหมือนที่ผ่านมา
หมวดรำพึงหัวเสียมาก “ผมวางกำลังไว้รอบวัดตั้งแต่เช้ามืดแต่ไม่มีร่องรอยของเสือหินเสือหาญกับพวกเลย”
ดนัยไม่สนอารมณ์หงุดหงิดของหมวดรำพึง กระซิบบอกสิ่งที่ตนคาดหวังมากกว่า
“เราไม่ได้หวังว่าจะได้พบเสือหินเสือหาญหรอก แค่ได้ตัวสัปเหร่อฉุยกับมัคนายกผวนก็พอแล้ว”
