เพลงรักเพลงปืน
ตอนที่ 13
“ฉันไม่มีกะจิตกะใจจะนับเงินหรอก สัปเหร่อฉุยกับพวกไอ้ดำไอ้ดินหนีไปกับคุณหินแล้ว มัคนายกผวน
ก็ไปด้วย ฉันจะไปส่งข่าวให้คุณหินได้ยังไง”
“เจ๊อย่าเพิ่งห่วงเสือหินกับเสือหาญเลย มีประกาศจับทั้งเมือง ซ้ำใครเป็นพวกเสือหินกับเสือหาญจะถูกฆ่า”
“ก็เพราะยังงั้นน่ะสิ ฉันถึงได้ห่วงคุณหิน”
“ห่วงตัวเองก่อนไม่ดีกว่าหรือเจ๊ เราต้องฉกเงินเสี่ยภุชงค์ให้มากๆแล้วหาทางหนี เจ๊คิดไว้หรือยังว่าเราจะหนีไปไหน ไปบ้านเหล่ไหม...หาทางเข้ากรุงเทพฯ แล้วนั่งรถไปสุดชายแดนจากนั้นก็ข้ามโขงไปกบดานที่บ้านพ่อแม่เหล่”
“ฉันยังไปไหนไม่ได้...ฉันเป็นห่วงคุณหิน ฉันต้องส่งข่าวให้เขาเรื่องเสี่ยภุชงค์ขนยาเสพติด!”
เสี่ยภุชงค์ไม่สนหากพวกหินกับหาญจะสืบข่าว เรียกทนายผดุงมาเตรียมความพร้อมเรื่องเงินซื้อขายยาเสพติด
“เอาเงินนี่ไปทำให้ถูกกฎหมาย เราจะฟอกมันให้สะอาดก่อนหว่านซื้อทรัพย์สินในกรุงเทพฯเพื่อสร้างสถานะหน้าตา หลังเลือกตั้งเราต้องใช้เงินเยอะ เสือหิน
เสือหาญกำลังถูกล่าหัว ฉวยโอกาสนี้แหละขนเฮโรอีนแล้วรีบส่งไปตามสายต่างๆทั่วประเทศทันที เงินสดๆ
ต้องแลกกันแบบยื่นหมูยื่นแมว”
“ผมจะเตรียมทุกอย่างให้พร้อมครับ”
“ไอ้หินไอ้หาญมันคงกบดานหนีตำรวจอีกพักใหญ่ ช่วงนี้เป็นโอกาสของเราจะรีบขนเฮโรอีนทางบก”
ดนัยไม่ประมาทเหมือนเสี่ยภุชงค์เรียกชาวบ้านมาเค้นคอถามเรื่องแหล่งกบดานของหินกับหาญ
“ไม่ได้ข่าวเลยครับ ไม่เห็นมีใครพูดเรื่องเสือหินเสือหาญ ผมไม่รู้จริงๆครับว่าเสือหินเสือหาญอยู่ที่ไหน”
“ไม่รู้จริงๆหรือพยายามปกปิดที่กบดานของสองเสือนั่น ลุงรู้ไหมว่าทำยังงี้มีความผิด”
“โธ่...คุณปลัดครับ ผมไหว้ตราบนไหล่คุณปลัด ผมไม่รู้จริงๆครับ ถ้าผมรู้ผมบอกคุณปลัดไปแล้ว”
“ถ้ารู้แหล่งกบดานของเสือหินเสือหาญจะได้รับรางวัลตอบแทนความชอบจากอำเภอนะ”
“ผมได้ข่าวสองเสือเมื่อไหร่ ผมจะรีบไปรายงานคุณปลัดที่อำเภอครับ”
ชาวบ้านแสร้งรับคำแข็งขัน ดนัยพยักหน้าพอใจแล้วผละไป ไม่รู้เลยว่าชาวบ้านจะพึมพำไล่หลังเสียงห้วน
“ถุย! เรื่องอะไรกูจะบอกว่าเสือหินเสือหาญอยู่ที่ไหน”
ooooooo
เพราะพวกชาวบ้านช่วยกันปกปิดทำให้พวกหินกับหาญกบดานต่อได้ กระนั้นก็เก็บตัวเงียบๆไม่เจอใครเพราะไม่อยากให้ใครลำบากถูกพวกเสี่ยภุชงค์ข่มขู่
หินไม่ได้สบายใจนักแต่กำลังใจดีเพราะมีเปรียวดูแลและอยู่เคียงข้าง
“ขอบใจนะเปรียวที่ดูแลพี่อย่างดี”
“ตั้งแต่ฉันประกาศตัวเองว่าจะเป็นผู้หญิงของเสือหินฉันก็ตั้งหน้าทำหน้าที่ของฉันจนกว่า...”
