ตอนที่ 13
“คุณต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อพิสูจน์ว่าคุณไม่ได้เป็นเสือปล้น พวกมันใช้ชื่อของคุณกับคุณหินออกปล้นฆ่าชาวบ้าน สร้างความเดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้า”
“ใช่พี่หาญ...พี่จะปล่อยไว้ยังงี้ไม่ได้นะ แค่เผาบ้านเสี่ยภุชงค์ หยุดมันไม่ได้หรอก”
“แล้วฉันต้องทำยังไง...ฆ่าเสี่ยภุชงค์แล้วจะพิสูจน์ได้ไหมว่า...”
หาญส่ายหน้าเซ็งๆ น้ำหวานเลยตัดสินใจพูดถึงผู้บังคับกองหรือนายอำเภอคนใหม่
“ผู้กองหรือนายอำเภอคนใหม่ยังงั้นหรือ”
“ใช่...ต้องทำให้เขาเชื่อว่าเสือหินเสือหาญถูกกลั่นแกล้งแล้วใส่ความว่าเป็นโจร!”
คำพูดและความเห็นของน้ำหวานทำให้หาญเครียดกว่าเดิมเพราะรู้ดีว่าผู้กองคนใหม่เป็นใคร เช่นเดียวกับหินหรือแท้จริงคือนายอำเภอบ้านโคกคนใหม่ก็ไม่อยากให้หาญกระโตกกระตาก
หาญเข้าใจความคิดของหินแต่ยืนยันจะใช้แผนสวมรอยพวกเสือชงเอาคืนเสี่ยภุชงค์บ้าง
“ฉันไม่เห็นด้วยกับแผนของแก มันเท่ากับแกหลอกคนของราชการเชียวนะ”
“เสือหินเสือหาญต้องคดีปล้นฆ่าข่มขืน เผาบ้านเผาเมืองมาแล้ว กะอีแค่ต้มตุ๋นมันจะเสียหายเท่าไหร่เชียว”
“อย่าเอาเรื่องผิดกฎหมายมาล้อเล่น ยังไงฉันก็จะไม่ทำผิดทั้งที่รู้ว่าผิด”
“งั้นแผนนี้ฉันขอรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว!”
ooooooo
แผนตบตาของหาญคือปลอมแปลงหนังสือราชการ ดินกับดำรับหน้าที่ขโมยหนังสือราชการนำไปให้น้ำหวานปลอมแปลงข้อความในหนังสือ
“เสร็จแล้ว...ฉันแปลงตัวหนังสือในหนังสือราชการอย่างที่คุณต้องการแล้ว นี่น่ะความผิดฐานปลอมแปลงเอกสารของทางราชการเชียวนะ”
หาญรับหนังสือปลอมมาอ่าน สีหน้ายิ้มกริ่มด้วยความพอใจ “เรียบร้อย...ไม่สังเกตจริงไม่รู้หรอกว่าตัวอักษรพวกนี้ผ่านการปลอมแปลงโดยฝีมือขั้นเทพ ทำได้ไง... ทำเหมือนมืออาชีพเป็นโจรโดยสันดาน”
“นี่...คุณขอให้ฉันช่วยฉันก็ทำเพราะเห็นว่าไหนๆ ก็เป็นโจรก๊กเดียวกันแล้วเผื่อมันจะช่วยได้”
“ผมรับรองว่ามันจะช่วยให้พวกเราทุกคนได้เห็นหน้าคุณปลัดดนัยเหลือสองนิ้ว!”
หนังสือราชการปลอมถูกส่งให้ดนัยเวลาต่อมา ใจความสำคัญที่ว่านายอำเภอคนใหม่จะมารับตำแหน่งประจำบ้านโคกทำให้ปลัดหนุ่มนั่งไม่ติดแล่นไปหาเสี่ยภุชงค์ในวันเดียวกัน
“คุณปลัดไม่สบายใจจนต้องมาพบผม”
ดนัยพยักหน้ารับ สีหน้าร้อนรนจนเสี่ยภุชงค์อดแปลกใจไม่ได้ “ใช่...เราไม่รู้ว่านายอำเภอคนใหม่เป็นใคร ข่าวจากข้างในก็ไม่มีเล็ดลอดออกมาให้ได้กลิ่นเลยว่าเป็นใครมาจากไหน...เป็นคนยังไง”










