เพลงรักเพลงปืน

“เราต้องหาที่กบดานของเสือหินเสือหาญให้พบก่อนที่มันจะใช้ชื่อเสือชงออกปล้น กะอีแค่ปล้นฆ่าน่ะมันไม่เท่าไหร่หรอก แต่ถ้าปล่อยไว้มันจะโยงไปถึงคดีเก่าๆของเสือชงที่กำลังจะหมดอายุความ”

หมวดรำพึงก้มหน้ารับคำสั่ง “ผมส่งสายสืบออกสืบหาที่กบดานของพวกมันแล้ว”

“ส่งสายสืบปลอมตัวเป็นชาวบ้าน ไอ้เสือหินเสือหาญมันชอบปล้นคนรวยไปช่วยคนจน เราต้องส่งคนของเราแทรกเข้าไป ไอ้เสือหินเสือหาญมันกำลังเล่นสงครามประสาท...ไอ้เด็กเมื่อวานซืน...มันยังรู้จักกูน้อยไป!”

พวกหินกับหาญยกกำลังไปปล้นร้านทองของเสี่ยภุชงค์เวลาต่อมา กวาดทองหมดร้านแต่ไม่ได้ทำร้ายใครแม้แต่คนเดียว เมื่อเสี่ยภุชงค์รู้เรื่องก็โกรธมาก แหวใส่สีดาที่มาส่งข่าว

“ฉันรู้แล้วว่าร้านทองถูกปล้น ร้านทองร้านเดียวในบ้านโคกที่ฉันให้อาหมวยดูแล...ทองของฉัน...เงินของฉันถูกปล้นไปหมด! ไอ้เสือหินเสือหาญมันกวาดทองไปเกลี้ยงร้าน มันต้องเอาทองไปแจกคนจนเพื่อกู้ชื่อเสียงของมันคืน”

“เอ่อ...จะมั่นใจได้ยังไงคะว่าเป็นเสือหินเสือหาญตัวจริง อาจจะเป็นเสืออื่นก็ได้”

ทนายผดุงที่อยู่ฟังข่าวด้วยหน้าเจื่อนแต่ไม่วายสงสัยเรื่องเดียวกัน

“ใช่ครับ...ตอนนี้ใครจะฉกชิงวิ่งราวยังใช้ชื่อเสือหินเสือหาญเลยครับ”

“ฉันมั่นใจว่าต้องเป็นมันเพราะไอ้หินไอ้หาญไม่ทำร้ายผู้หญิง!”

ooooooo

เสี่ยภุชงค์รู้ทันเสือหินกับเสือหาญแต่ทำอะไรนอกหน้าไม่ได้เพราะมีหลายฝ่ายจับตา โดยเฉพาะพวกข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ที่อาจมีคำสั่งยับยั้งไม่ให้เขาลงเลือกตั้งหากก่อเรื่องไม่ดี

พวกหินกับหาญย่ามใจมาก ส่งทองที่ปล้นมาทั้งหมดให้แนวร่วมช่วยกระจาย

“เอาเงินทองนี่ไปแจกจ่ายให้ถึงมือคนจน คนที่เดือดร้อนเพราะการกระทำของเสี่ยภุชงค์ เงินกับทองพวกนี้มันอาจจะกู้ชื่อเสียงของเสือหินเสือหาญไม่ได้ แต่ถ้ามันจะเป็นประโยชน์กับคนยากไร้เราก็พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อคนจน”

สัปเหร่อฉุยกับมัคนายกผวนหอบทองไปแจกจ่ายพวกชาวบ้านด้วยกัน

“เอ้า...เรียงแถวกันเข้ามา เอาไป...จะเอาไปทำอะไรก็ไป นี่เป็นอภินันทนาการจากเสือหินเสือหาญ”

“ไม่ต้องถามว่าเสือหินเสือหาญได้มายังไง ถามตัวเองว่ายังมีความเชื่อมั่นศรัทธาในตัวเสือหินเสือหาญ ...เสือที่ปล้นคนรวยเอามาช่วยคนจนไหม ถ้ายังเชื่อมั่นศรัทธาเราต้องร่วมมือกันโค่นอิทธิพลคนชั่วให้ได้”

“เงินกับทองพวกนี้เอาไปบรรเทาความเดือดร้อนในครัวเรือน จะเอาไปเล่นแร่แปรธาตุก็ดูหน้าดูหลังให้ดีล่ะ พวกไอ้เสี่ยภุชงค์น่ะ ตามันยังกะสับปะรด”

พวกชาวบ้านรีบรับทองแล้วผละไปเพราะกลัวตาย สัปเหร่อฉุยกับมัคนายกผวนได้แต่มองตามด้วยความโล่งใจที่ได้ช่วยเหลือชาวบ้าน กระนั้นทองที่ปล้นมาก็ยังเหลือ สัปเหร่อฉุยเลยเสนอให้ไปแจกสาวๆในซ่องเจ๊บุหลันเพราะเชื่อว่าเงินทองพวกนี้จะช่วยให้พวกเธอนำไปตั้งตัวใหม่ได้