เพลงรักเพลงปืน
ตอนที่ 12
“นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมานั่งนึกถึงความหลัง ตอนนี้เรากลายเป็นเสือปล้นฆ่าที่โหดอำมหิตไม่แพ้เสือชง ในอดีต...เรากลายเป็นคนนอกกฎหมาย”
“เราก็น่าจะใช้โอกาสนี้แหละสืบความเคลื่อนไหวของอดีตเสือชง...”
เสี่ยภุชงค์ลำพองใจว่ากำราบพวกหินกับหาญได้ เรียกทนายผดุงมาจัดการเรื่องเงินซื้อขายยาเสพติดเหมือนเคย
“จะมีของส่งมาทางเกวียนเป็นยาเสพติดชนิดใหม่ เราต้องเห็นตัวอย่างก่อนถึงจะค่อยติดต่อไป”
“มาทางบกหรือครับ ไหนว่า...”
ทนายผดุงคิดว่ายาเสพติดจะมาทางเรือเพราะปลอดภัยกว่าแต่เสี่ยภุชงค์ก็เปลี่ยนใจดื้อๆ
“หมวดรำพึงเป็นคนของเรา ปลัดดนัยก็ไม่ใช่คนอื่น แล้วไอ้หินไอ้หาญก็กลายเป็นเสือปล้นคนนอกกฎหมาย ต้องหนีหัวซุกหัวซุน...เราต้องกลัวอะไร”
สีหน้าเสี่ยภุชงค์สะใจมาก ต่างจากสีดาที่เฝ้ามองทุกอย่างเงียบๆ...รอเวลาบอกข่าวนี้กับพวกหิน
ooooooo
หินกับหาญได้ข่าวเรื่องขนยาจากสีดาก็ปลอมตัวเป็นโจรไปปล้นแล้วสวมรอยสมุนเสี่ยภุชงค์เข้าไปส่งยาที่จุดนัดพบด้วยตัวเอง โดยไม่รู้เลยว่าเวลาเดียวกันนั่นเอง...ดินกับดำตัดสินใจพาเปรียวกับน้ำหวานไปหาพวกเขาที่ถ้ำลับ
เปรียวกับน้ำหวานร้อนรนด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นว่าหินกับหาญไม่อยู่ในถ้ำ แต่จำต้องกลับบ้านโคกก่อนเพราะไม่อยากให้ใครสงสัย กระนั้นก็ใจเย็นได้ไม่นานเมื่อจู่ๆก็มีประกาศจับหินกับหาญในฐานะเสือปล้น!
หมวดรำพึงเป็นตัวตั้งตัวตีแปะป้ายประกาศจับ เปรียวตามกระชากทิ้ง ยืนหยัดสู้เพื่อหินกับหาญเต็มที่
“พี่หินกับพี่หาญไม่ใช่โจรไม่ใช่เสือปล้น มีหลักฐานอะไรที่บอกว่าพี่หินพี่หาญเป็นโจรปล้นฆ่า”
“มีสิวะ...แต่บอกใครไม่ได้เดี๋ยวจะเสียรูปคดี ที่มีประกาศจับตัวสองเสือร้ายนี่เพราะมีหลักฐานชี้ชัดว่าพวกมันปล้นฆ่าขบวนผู้ตรวจราชการ”
น้ำหวานที่ยืนฟังอยู่ด้วยทนไม่ไหว “ไม่จริง ...คุณหินกับคุณหาญถูกใส่ความโดยคนที่ถือกฎหมายเป็นอาวุธ”
เปรียวพยักหน้าสนับสนุน “ใช่...คนดีๆคนที่ถูกรังแกต้องกลายเป็นเสือปล้น กลายเป็นคนนอกกฎหมายมีตั้งหลายคน โจรที่ปล้นคนรวยไปช่วยคนจนก็มีเพราะอะไร...เพราะพวกเขาถูกคนมีอำนาจวาสนา...”
พูดไม่ทันจบหมวดรำพึงก็โพล่งตัดบท “หยุด! ก่อนที่จะโดนข้อหาหมิ่นประมาทเจ้าพนักงาน ไปถามคุณปลัดดนัยดูก็แล้วกัน เพราะก่อนที่ประกาศจับฉบับนี้จะออกมาอย่างเป็นทางการได้ ปลัดดนัยจะต้องเซ็นอนุมัติ”
เปรียวโกรธจัดบุกเอาเรื่องดนัยถึงที่ว่าการอำเภอเวลาต่อมา
“ใช่แล้ว...ผมเป็นคนเซ็นอนุมัติให้ออกประกาศจับเสือหินกับเสือหาญคดีฆ่าโหดคณะผู้ตรวจราชการ”
“ทั้งที่ปลัดก็รู้ว่าพี่หินพี่หาญไม่ใช่เป็นเสือปล้น เขาแค่ต้องการสู้กับอิทธิพลล้นฟ้าของเสี่ยภุชงค์”
